ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5488

คำพูดของซูรั่วหลีทำให้อิโตะและฉินเอ้าเสวี่ยนเข้าใจความลึกลับและเกณฑ์ของศิลปะการต่อสู้ในทันที

คนสามารถเห็นทุกสิ่งในโลกและสัมผัสถึงทุกสิ่งรอบตัว แต่ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงภายในของตนเอง

ตามที่ซูรั่วหลีกล่าว เพียงแค่สามารถทำลายพันธนาการของคนทั่วไปที่มีการรับรู้เพียงภายนอกเท่านั้น และเรียนรู้วิธี "การเห็นภายใน" อย่างแท้จริง ก็จะรู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของลมปราณและตันเถียน

เมื่อถึงตอนนั้นประกอบกับคิดพลังภายในการต่อสู้ที่สมบูรณ์ ก็จะสามารถเรียนรู้การใช้ตันเถียนและทะลวงลมปราณ

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ความมั่นใจของพวกเขาทั้งสองก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก พวกเขาแค่รอเปิดชั้นเรียนอย่างเป็นทางการก็จะเข้าใจความลึกลับของศิลปะการต่อสู้อย่างแท้จริงโดยการสอนของหงฉางชิง

ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยนเต็มไปด้วยความมั่นใจกำหมัดแน่วแน่ว่า "ฉันต้องเป็นนักบู๊ที่แท้จริง และต้องไม่ทำให้อาจารย์เย่อับอาย!"

อิโตะยิ้มและพูดว่า:

"เอ้าเสวี่ยนเป็นเรื่องดีที่คุณมีความมั่นใจนี้ พวกเราสองคนหากมีคนหนึ่งเข้าสำนักได้สำเร็จ ก็ถือว่าไม่ทำให้เย่เฉินผิดหวัง หากข้าไม่สามารถเข้าสำนักได้อย่างน้อยก็ยังมั่นใจในตัวคุณ "

ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดอย่างเร่งรีบ: "อย่าอิโตะ ฉันยังคิดฉันมั่นใจในตัวเธอ ... อย่างไรเสียศิลปะการต่อสู้ของคุณก็เหนือกว่าของผมมาก การต่อสู้ของเราในครั้งนั้นหากไม่ใช่เพราะอาจารย์เย่ให้ยาอายุวัฒนะแก่ผม ผมจะเป็นคู่ต่อสู้ของคุณได้อย่างไร ... "

ซูรั่วหลีที่อยู่ข้างๆอึ้งเล็กน้อยจากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า: "ตั้งแต่เอ้าเสวี่ยนได้กินยาอายุวัฒนะที่อาจารย์เย่มอบให้อย่างนั้นก็สามารถเทียบได้กับคนอื่นๆที่ฝึกฝนหนักมาหลายปี ด้วยสิ่งพื้นฐานนี้คุณก็สามารถเข้าสำนักได้ ไม่ต้องห่วง!"

ทันใดนั้นฉินเอ้าเสวี่ยนก็นึกขึ้นได้และพูดด้วยรอยยิ้ม: "ถ้ารั่วหลีพูดอย่างนั้น ฉันก็สบายใจ"

ขณะพูดเธอมองไปอิโตะแล้วยิ้มอย่างมีความหมายและพูดว่า "อิโตะ อาจารย์เย่รักเธอมาก คงเคยให้เธอกินยาอายุวัฒนะใช่ไหม"