ตระกูลอานรู้มานานแล้วว่นายหญิงกำลังจะไปจินหลิง
ยิ่งกว่านั้นการตัดสินใจของเธอได้รับการยินยอมจากคนทั้งตระกูลมานานแล้ว
หลังจากประสบกับวิกฤตที่เกือบทำให้ตระกูลพังทลาย ตระกูลอานก็ไม่ได้สนใจในอาชีพการงาน เงิน และสถานะ แต่หวังว่าจะชดเชยข้อบกพร่องในชีวิตให้ได้มากที่สุดในอนาคต
สำหรับทุกคนในตระกูลอาน การตายของ อานเฉิงซีถือเป็นความเสียอันใหญ่หลวง
และสิ่งที่ตามมาก็คือหารหายตัวไปของเย่เฉิน
การตายของอันเฉิงฉีนั้นไม่สามารถชดเชยและแก้ไขได้ สิ่งเดียวที่ชดเชยได้ในตอนนี้คือการตามหาเย่เฉินให้เจอ
ยิ่งโรคอัลไซเมอร์ของนายท่านยิ่งแย่ลง เมื่อตระกูลอานไม่อยากให้เมื่อหาเย่เฉิน พบแต่นายท่านกลับจำเขาไม่ได้เลย
อานโฉงชิวในฐานะผู้จัดการทั่วไปในกิจการภายในของตระกูลอาน เขาได้จัดการให้ลูกน้องซื้อโฮมสเตย์ว่านหลิ่วหลิวในจินหลิงแล้ว ขณะเดียวกันเขาได้ประสานงานปรมาจารย์บู๊และผู้คุ้มกันที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีกว่าร้อยคนเพื่อไปเพื่อเตรียมการล่วงหน้าที่จินหลิงแล้ว
มีปรมาจารย์มากมายมาดูแลโฮมสเตย์ว่านหลิ่วหลิว ทุกที่ประกอบกับความปลอดภัยของหัวเซี่ยดีกว่าของสหรัฐอเมริกามาก และไม่มีปืนเกลื่อนกลาด ดังนั้นสำหรับตระกูลอานแล้วความปลอดภัยในจินหลิงสูงกว่าสหรัฐอเมริกามาก
ในขณะนี้อานโฉงชิวกล่าวว่า: "แม่คราวนี้ข้าจะไปกับพ่อและแม่ ให้จาวหนานและโยวโยวจัดการเรื่องของเด็กๆในสหรัฐอเมริกาก่อน หลังจากเรื่องของเด็กๆเรียบร้อยแล้วค่อยเดินทางไปรวมตัวกับพวกเราที่จินหลิง ข่ายเฟิงยังไม่ต้องรีบไปในตอนนี้ เพราะมีเรื่องธุรกิจบางอย่างในสหรัฐอเมริกาที่ยังต้องจัดการรวมถึงเรื่องของคณะกรรมการบริหาร ดังนั้นข่ายเฟิงจึงจะเดินทางไปคนสุดท้าย"
ทุกคนรีบพูดว่า "แม่พูดมาเลย!"
นายหญิงมองไปรอบๆแล้วพูดว่า: "การไปจินหลิงครั้งนี้ห้ามพาสมาชิกในครอบครัวไปด้วย บอกพวกเขาว่าเป็นคำสั่งของฉัน ถ้าพวกเขาบ่นก็ให้บ่นไป "
ภรรยาที่อยู่กับอานจาวหนานมา20ปี เป็นสายลับที่องค์กรพั่วชิงส่งตัวมานานกว่า 20 ปี เหตุการณ์นี้ทำให้นายหญิงรู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างยิ่ง
เธอยังไม่รู้ว่าอีกคู่ชีวิตของลูกชายคนโตอานโฉงชิว ลูกชายคนรองอานข่ายและลูกสาวคนเล็กอานโยวโยวจะมีอันตรายซ่อนอยู่หรือไม่ ดังนั้นการไปตามหาเบาะของหลานชายในจินหลิง เธอไม่อยากให้มีองค์ประกอบที่ไม่มั่นคงมาสร้างความวุ่นวาย เหนือสิ่งอื่นใดอานเฉิงซีเสียชีวิตแล้ว ถ้ารักษาความลับไม่ดีพออาจทำให้เย่เฉินเดือดร้อน เธอกลัวว่าตายไปไม่รู้จะบอกลูกสาวคนโตอย่างไร

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...