ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5494
อานโฉงชิว อานข่ายเฟิงและอานโยวโยวเข้าใจความกังวลของแม่เป็นอย่างดี แม้ว่าพวกเขาจะไว้ใจคนสำคัญของพวกเขามาก แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดออกมาอย่างเต็มปาก
ดังนั้นอานโฉงชิวจึงเป็นผู้นำในการแสดงความคิดเห็น: "แม่ ไม่ต้องกังวล ผมไม่ได้คิดที่จะพาภรรยาและลูกไปจินหลิงในครั้งนี้"
อานข่ายเฟิงและอานโยวโยวก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน
"ตกลง" นายหญิงกล่าวอย่างยินดี: "จากนี้ไป หากองค์กรพั่วชิงยังไม่ถูกทำลาย ภารกิจสำคัญของตระกูลอานจะตัดสินใจโดยฉัน นายท่านและพวกคุณสี่พี่น้องเท่านั้น ลูกหลานของตระกูลอานที่ยังไม่ยังถึง24ห้ามเข้ามายุ่ง ห้ามไว้ใจและให้คนนอกเข้ามายุ่งโดยเด็ดขาด"
ทุกคนพยักหน้า ทันใดนั้นการกระทำของนายหญิงได้รับความเห็นชอบเป็นเอกฉันท์จากทุกคน
ขณะนี้นายหญิงพูดกับอานโฉงชิวอีกครั้ง: "โฉงชิวติดต่อญ่าหลินหน่อย ดูว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ถ้าเวลาและแรงมากพอให้เขาไปจินหลิงกับเรา ตอนนี้นอกจากหนานหนานแล้ว เขาคือคนนอกคนเดียวที่ฉันไว้ใจ อีกทั้งเขาเป็นนักสืบมาหลายปีเรื่องการตามหาคนคงไม่มีใครเก่งกว่าเขา ถ้าเขาไปกับเราได้น่าจะช่วยเราได้มาก”
“ไม่มีปัญหา” อานโฉงชิวพูดทันที “เดี๋ยวผมจะโทรหาญ่าหลินดูว่าเขามีเวลาไหม”
นายหญิงเร่งเร้า: "ไม่ต้องรอแล้ว โทรเลย ถ้าญ่าหลินอยู่ในอเมริกาและไม่มีปํญหาเรื่องเวลา คุณก็ส่งเครื่องบินไปรับเขาแล้วไปด้วยกันคืนนี้"
"ตกลง!" อานโฉงชิวหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทันที เดินไปที่หน้าต่างแล้วโทรหาหลีญ่าหลิน
ช่วงที่ผ่านมาญ่าหลินอยู่ในซีเรียตลอด ภารกิจของเขาคือการค้นหาว่าฐานทหารหน่วยกล้าตายองค์กรพั่วชิงอยู่ที่ใด แต่หลังจากที่เย่เฉินกำจัดเอิร์ลเจี้ยนและโอวป๋อจวินขององค์กรพั่วชิง และหลังจากประสบความสำเร็จจากแผนซ้อนแผน องค์กรพั่วชิงก็เข้าสู่ช่วงพักตัว และเบาะแสของบริษัทขนส่งก็หยุดชะงักชั่วคราว ดังนั้นเย่เฉินจึงให้หลี่ญ่าหลินพักร้อนและขอให้เขากลับไปสหรัฐอเมริกาเพื่อไปอยู่กับภรรยาแลลูกสาว
ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากไปจินหลิงแต่เหตุผลหลักคือเขารู้จักตัวตนของเย่เฉิน แล้วและเขาก็รู้ด้วยว่าเย่เฉินที่ซึ่งตระกูลอานกำลังตามหาอยู่จินหลิง แต่ว่าหากเย่เฉิน ไม่ยอมรับตนก็ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเขาได้ ดังนั้นถ้าเขาไปจินหลิงกับตระกูลอาน เขาจะต้องแสร้งทำเป็นช่วยตระกูลอานหาที่อยู่ของเย่เฉิน เมื่อคิดถึงความกระตือรือร้อนของคนแก่สองคนที่ตามหาลูกหลานชาย เขาก็ทนไม่ได้จริงๆ
อานโฉงชิวเห็นว่าหลี่ญ่าหลินเงียบไปนาน เขาจึงพูดว่า "ไม่เป็นไร ญ่าหลินถ้าคุณไม่สะดวกก็ไม่ต้องลำบากใจ"
"เปล่าเปล่า" หลี่ญ่าหลินรีบพูด "ฉันเกษียณแล้ว จะไม่สะดวกได้อย่างไร... บอกฉันมาว่าจะไปเมื่อไหร่ ฉันจะไปได้เตรียมตัว"
อานโฉงชิวกล่าวว่า: "ความตั้งใจของแม่ผมจะออกจากนิวยอร์กคืนนี้ หากคุณไม่มีปัญหา ผมจะส่งเครื่องบินไปรับคุณที่ฮุสตัน"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...