ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5495
"ตกลง"หลี่ญ่าหลินตกลงอย่างง่ายดายและพูดว่า "คุณประสานงานเครื่องบินและบอกเวลาออกเดินทางจากฮูสตันให้ฉัน ฉันจะเก็บเสื้อผ้าสองสามชุดแล้วไปสนามบิน"
อานโฉงชิวพูดขอบคุณ: "ขอบใจคุณมาก หลี่ญ่าหลิน ผมจะเตรียมเครื่องบินให้คุณทันที เมื่อเครื่องบินถึงฮูสตันผมจะบอกคุณทันทีที่"
"ดี!"
หลังจากวางสายหลี่ญ่าหลิน คิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจรายงานสถานการณ์ให้เย่เฉินทราบล่วงหน้า ในแง่หนึ่งเย่เฉินเป็นผู้ช่วยชีวิตของเขาและอีกด้านหนึ่งกันเย่เฉินยังช่วยตระกูลอานทั้งตระกูล สถานการณ์เช่นนี้เขาควรบอกเย่เฉินหากเย่เฉินไม่ต้องการพบตระกูลอานจริงๆ จะเป็นการดีที่เขาจะได้เตรียมการล่วงหน้า
ทันทีที่เขาโทรหาเย่เฉิน
ตอนนี้ที่จินหลิงมืดแล้ว ครอบครัวของเย่เฉินกำลังดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่นที่ชั้นหนึ่ง
เมื่อเห็นหลี่ญ่าหลินโทรมา เย่เฉินเดินมาที่สนามก่อนจะกดปุ่มรับสาย
ที่ปลายสายหลี่ญ่าหลินกล่าวว่า: "คุณเย่ ลุงของคุณขอให้ฉันไปจินหลิงกับเขาและตายายของคุณ จุดประสงค์เพื่อค้นหาเบาะแสเกี่ยวกับคุณ อีกทั้งจะออกเดินทางในคืนนี้ ฉันรับปากเขาแล้วท่านมีคำแนะนำอะไรไหม”
หลังจากได้ยินการบรรยายของหลี่ญ่าหลินเย่เฉินก็ไม่แปลกใจเลย
อย่างไรเสียเมื่อไม่กี่วันก่อนขณะที่เขาไปโฮมสเตย์ว่านหลิ่วหลิว กับหงฉางชิง ฉันรู้ว่าครอบครัวของยายกำลังจะเดินทางมาจินหลิงในไม่ช้า
ดังนั้นเขาจึงพูดกับหลี่ญ่าหลิน: "คุณก็ช่วยพวกเขาหาเบาะแสที่จินหลิงตามปกติ ผมจะจัดการให้เหมาะสมแต่คุณต้องบอกผมล่วงหน้า บอกผมว่าคุณนะเริ่มจากตรงไหน"
หลี่ญ่าหลินพูดว่า: "ฉันเดาว่าก็คงเริ่มจากโรงเรียนที่คุณเคยเรียน สถานที่ที่พ่อแม่ของคุณเสียชีวิต และบ้านที่พ่อแม่ของคุณเคยอยู่มาก่อน แน่นอนว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและสถานสงเคราะห์ทั้งหมดในจินหลิงก็มีความสำคัญมาก ฉันขอเตือนคุณคาดว่าลุงของคุณและคนอื่นๆได้คลี่คลายเบาะแสพอสมควรแล้ว”
เย่เฉินอืมและพูดว่า "เรื่องทั้งหมดนี้ฉันจะจัดการให้ดี ถ้ามีอะไรอีกให้บอกผมล่วงหน้า"
หลี่ญ่าหลินกล่าวว่า "ไม่มีปัญหา"
“รับทราบคุณเย่!”
หลังจากวางสายเย่เฉินก็โทรหาเฉินจื๋อข่ายทันที ทันทีที่โทรติดเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ต้องสงสัย: "เหล่าเฉิน บอกทุกคนในจินหลิงที่รู้ว่าผมเป็นคุณชายของตระกูลเย่และอาจารย์เย่นับจากวันนี้ไปห้ามเอ่ยถึงตัวตนของผมต่อหน้าคนนอกเป็นอันขาด”
นำเสียงของเฉินจื๋อข่ายจริงจังและพูดอย่างหนักแน่น: "รับทราบคุณชายเย่ ผมจะไปทำเดี๋ยวนี้!"
หลังจากนั้นเย่เฉินก็โทรหาซูจือหยู
หลังจากรับสายแล้วปลายสายซูจือหยูก็พูดด้วยความเคารพว่า "สวัสดีค่ะคุณเย่"
เย่เฉินกล่าวว่า: "คุณซู ฝากบอกน้าตู้ว่าถ้ามีคนไปบ้านเก่าของพ่อแม่ผมเพื่อสอบถามเกี่ยวกับที่อยู่ของผม จำไว้ว่าอย่าเปิดเผยข้อมูลใดๆที่เกี่ยวข้องกับผม"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...