ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5497

นายหญิงใหญ่พยักหน้า “เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนก็ถือว่ารุนแรงขึ้นพอสมควร พักนี้ทุกวันที่ตื่นขึ้นมา ต้องใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงในการอธิบายเกี่ยวกับสถานการณ์ต่าง ๆ แต่หลายครั้งแค่เบือนหน้าหนีออกไป เขาก็ลืมเรื่องราวทั้งหมดแล้ว”

จากนั้นนายหญิงใหญ่ก็พูดออกมาอีกว่า “ที่เขาลืมว่าพวกเรากำลังเดินทางไปเมืองจินหลิง เหตุผลมันก็เป็นเหมือนที่ฉันพูดมา หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ต่อให้ได้พบกับเฉินเอ๋อ ฉันก็เกรงว่าเขาคงจะจำไม่ได้”

“อ่า......” หลี่ญ่าหลินถอนหายใจ จากนั้นคิดในใจ “เย่เฉินมีพลังวิเศษสามารถช่วยชีวิตฉันกลับมาได้ การรักษาโรคอัลไซเมอร์ของคุณลุง สำหรับเขาแล้วคงง่ายเหมือนกับการพลิกฝ่ามือ ไปเมืองจินหลิงครั้งนี้ แม้ว่าเขาจะไม่อยากพบกับคนชราทั้งสอง แต่อย่างน้อยก็ต้องหาทางทำให้เขาช่วยรักษาอาการป่วยของคุณลงให้ได้......”

ในตอนที่หลี่ญ่าหลินกำลังคิดในใจ นายหญิงใหญ่ก็พูดออกมา “ใช่แล้วญ่าหลิน คุณไขคดีนี้มาหลายปีแล้ว บอกฉันทีว่าจากประสบการณ์ของคุณ เราควรเริ่มหาที่อยู่ของเฉินเอ๋อจากตรงไหน?”

“เรื่องนี้......” จากท่าทางของหลี่ญ่าหลิน ดูเหมือนว่าเขากำลังไตร่ตรองอยู่ แต่ในความเป็นจริง เขากำลังคิดอยู่ในใจว่า “ตระกูลอานได้พลิกแผ่นดินหาไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่มีเพียงเมืองจินหลิงที่เดียวเท่านั้นที่ยังไม่เคยตามหา หากฉันไม่รู้จักเย่เฉิน การที่คุณมาไหว้วานฉันให้ตามหาที่อยู่ของเขา ฉันคงคิดหาวิธีพลิกทั้งแผ่นดินของเมืองจินหลิงเพื่อตามหาเขา อย่าว่าแต่ใครคนใดคนหนึ่งเลย แม้แต่สุนัขสักตัวก็ยังไม่เว้น โดยเฉพาะในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างปิด เช่น สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า......แต่คุณมาถามฉันในเวลาแบบนี้ ฉันจะบอกคุณอย่างไรดี?”

ภายใต้สถานการณ์ที่ทำอะไรไม่ได้ หลี่ญ่าหลินทำได้เพียงพูดออกไปอย่างคลุมเครือ “ผมคิดว่าเรื่องนี้ เนื่องจากมันผ่านมาหลายปีแล้ว หากให้กลับไปตรวจสอบที่จุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้งเพื่อหาเบาะแส เกรงว่าโอกาสที่จะพบเขาคงมีค่อนข้างน้อย ตามที่ท่านพูดออกมา ตอนนี้เย่เฉินน่าจะมีอายุประมาณ 28 ปี ผู้ใหญ่ที่มีอายุ 28 ปี มันจะไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง ต่อให้เขาจะอยู่ในเมืองจินหลิงหลังจากที่เกิดอุบัติเหตุของเฉิงซี แต่นี่มันก็ผ่านมากว่า 20 ปีแล้ว ความเป็นไปได้ที่เขาจะยังอยู่ในเมืองจินหลิงนั้นมีค่อนข้างน้อย”