ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5497
นายหญิงใหญ่พยักหน้า “เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนก็ถือว่ารุนแรงขึ้นพอสมควร พักนี้ทุกวันที่ตื่นขึ้นมา ต้องใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงในการอธิบายเกี่ยวกับสถานการณ์ต่าง ๆ แต่หลายครั้งแค่เบือนหน้าหนีออกไป เขาก็ลืมเรื่องราวทั้งหมดแล้ว”
จากนั้นนายหญิงใหญ่ก็พูดออกมาอีกว่า “ที่เขาลืมว่าพวกเรากำลังเดินทางไปเมืองจินหลิง เหตุผลมันก็เป็นเหมือนที่ฉันพูดมา หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ต่อให้ได้พบกับเฉินเอ๋อ ฉันก็เกรงว่าเขาคงจะจำไม่ได้”
“อ่า......” หลี่ญ่าหลินถอนหายใจ จากนั้นคิดในใจ “เย่เฉินมีพลังวิเศษสามารถช่วยชีวิตฉันกลับมาได้ การรักษาโรคอัลไซเมอร์ของคุณลุง สำหรับเขาแล้วคงง่ายเหมือนกับการพลิกฝ่ามือ ไปเมืองจินหลิงครั้งนี้ แม้ว่าเขาจะไม่อยากพบกับคนชราทั้งสอง แต่อย่างน้อยก็ต้องหาทางทำให้เขาช่วยรักษาอาการป่วยของคุณลงให้ได้......”
ในตอนที่หลี่ญ่าหลินกำลังคิดในใจ นายหญิงใหญ่ก็พูดออกมา “ใช่แล้วญ่าหลิน คุณไขคดีนี้มาหลายปีแล้ว บอกฉันทีว่าจากประสบการณ์ของคุณ เราควรเริ่มหาที่อยู่ของเฉินเอ๋อจากตรงไหน?”
“เรื่องนี้......” จากท่าทางของหลี่ญ่าหลิน ดูเหมือนว่าเขากำลังไตร่ตรองอยู่ แต่ในความเป็นจริง เขากำลังคิดอยู่ในใจว่า “ตระกูลอานได้พลิกแผ่นดินหาไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่มีเพียงเมืองจินหลิงที่เดียวเท่านั้นที่ยังไม่เคยตามหา หากฉันไม่รู้จักเย่เฉิน การที่คุณมาไหว้วานฉันให้ตามหาที่อยู่ของเขา ฉันคงคิดหาวิธีพลิกทั้งแผ่นดินของเมืองจินหลิงเพื่อตามหาเขา อย่าว่าแต่ใครคนใดคนหนึ่งเลย แม้แต่สุนัขสักตัวก็ยังไม่เว้น โดยเฉพาะในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างปิด เช่น สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า......แต่คุณมาถามฉันในเวลาแบบนี้ ฉันจะบอกคุณอย่างไรดี?”
ภายใต้สถานการณ์ที่ทำอะไรไม่ได้ หลี่ญ่าหลินทำได้เพียงพูดออกไปอย่างคลุมเครือ “ผมคิดว่าเรื่องนี้ เนื่องจากมันผ่านมาหลายปีแล้ว หากให้กลับไปตรวจสอบที่จุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้งเพื่อหาเบาะแส เกรงว่าโอกาสที่จะพบเขาคงมีค่อนข้างน้อย ตามที่ท่านพูดออกมา ตอนนี้เย่เฉินน่าจะมีอายุประมาณ 28 ปี ผู้ใหญ่ที่มีอายุ 28 ปี มันจะไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง ต่อให้เขาจะอยู่ในเมืองจินหลิงหลังจากที่เกิดอุบัติเหตุของเฉิงซี แต่นี่มันก็ผ่านมากว่า 20 ปีแล้ว ความเป็นไปได้ที่เขาจะยังอยู่ในเมืองจินหลิงนั้นมีค่อนข้างน้อย”
จากนั้นไม่นาน หลี่ญ่าหลินก็พูดออกมาอีกว่า “หากเป็นคนทั่วไป พ่อแม่ของเขาต้องมาตายในสถานที่แห่งนี้ ในตอนที่เขายังอายุไม่มาก เขาจะต้องมีภาพเงาทางจิตใจในสถานที่นี้อย่างแน่นอน แต่ก็เป็นไปได้ว่าเขาอาจจะพยายามกำจัดภาพเหล่านั้นออกไป และไม่กลับมาที่แห่งนี้อีกตลอดกาล”
“แต่หากเป็นคนประเภทที่ให้ความสำคัญกับความรู้สึกมาก ก็อาจจะมีความรู้สึกว่า พ่อแม่ของตนจากไป ณ ที่แห่งนี้ มีแต่จะต้องอยู่ที่นี่เท่านั้นถึงจะสามารถอยู่ใกล้ชิดกับพ่อและแม่ที่จากไปได้”
“และยังมีอยู่อีกหนึ่งมุมมอง หลังจากที่สูญเสียพ่อแม่ไปแล้ว เขารู้สึกว่าสถานการณ์ของเขาไม่ปลอดภัย และถือคติว่าที่ซึ่งอันตรายที่สุดคือที่ซึ่งปลอดภัยที่สุด ทำให้เขาอาจจะอยู่ที่นี่ไปทั้งชีวิต”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...