ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 550

ทที่550

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า:"เหนื่อยหน่อยนะที่ต้องมารับผม"

ซ่งหวั่นถิงรีบพูดว่า:"มันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำอยู่แล้ว คุณมาเข้าร่วมงานวันเกิดของคุณปู่ เป็นเกียรติของตระกูลซ่งเรา"

พูดไป ซ่งหวั่นถิงก็วิ่งอย่างร้อนรน เปิดประตูที่นั่งข้างคนขับเอง โค้งตัวเล็กน้อย ทำท่าเชิญกับเย่เฉิน พูดอย่างหน้าแดง:"อาจารย์เย่เชิญขึ้นรถค่ะ"

เย่เฉินพยักหน้า ก็ไม่ได้ทำตัวเกรงใจกับซ่งหวั่นถิง นั่งเข้าไปในรถเลย

ถ้าคนอื่นเห็น ลูกคุณหนูตระกูลซ่งที่โด่งดังในเมืองจิงหลิน ซ่งหวั่นถิง กลับเปิดประตูรถให้กับชายหนุ่มเอง คาดว่าคงจะตกใจมากๆ

แต่ว่า เย่เฉินกลับรู้สึกว่า ไม่ว่าจะมองจากด้านไหน ตนเองก็มีสิทธิ์พอที่จะให้ซ่งหวั่นถิงเปิดประตูให้

พูดถึงสถานะ ตนคือคุณชายตระกูลเย่ แข็งแกร่งกว่าทั้งตระกูลซ่งของเธออีก

พูดถึงความสามารถ ตนเป็นอาจารย์เย่ แม้จะเป็นคุณปู่ของซ่งหวั่นถิง ก็ต้องเคารพตน ให้ซ่งหวั่นถิงเปิดประตูรถให้ตนก็เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว

เย่เฉินไม่รู้เลย ฉากนี้ ถูกเซียวชูหรันเห็นชัดเจน

เซียวชูหรันเคยเห็นซ่งหวั่นถิง ตอนนั้นสตูดิโอของเธอเปิดขึ้น ซ่งหวั่นถิงก็ได้มาแสดงความยินดีกับเธอเป็นพิเศษ

ครั้งก่อนที่เจอซ่งหวั่นถิงเมื่อฉันเห็น เซียวชูหรันรู้สึกเหมือนตัวเองด้อยกว่าเธอในทุกสิ่ง

ในแง่ของภูมิหลังของครอบครัว รูปร่าง หน้าตา นิสัย ความสามารถ และทรัพย์สิน ตนเทียบกับเธอไม่ได้เลย รู้สึกเหมือนได้พบกับคนสวยที่เก่งกว่าตนในทุกๆด้าน เซียวชูหรันรู้สึกอับอายเล็กน้อย

แต่เธอไม่คาดคิดว่า ซ่งหวั่นถิงซึ่งเป็นที่รู้จักไปทั่วในเมืองจินหลิง จะเคารพสามีของเธอมากขนาดนี้? !

ไม่เพียงแต่ขับรถมารับเขาถึงประตูบ้านเท่านั้น ยังเปิดประตูให้เขาอีกด้วย ทำไมเธอถึงสุภาพกับสามีของตนจัง?