ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 551

บทที่551

ในรถ

ซ่งหวั่นถิงขับรถไป พูดกับเย่เฉินไป:"อาจารย์เย่ คุณปู่พูดถึงคุณมาหลายวันแล้ว และกลัวว่าคุณจะไม่มีเวลาไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเขา พอคุณถึง เชื่อว่าเขาจะต้องดีใจมาก! "

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า:"ในเมื่อผมสัญญากับคุณแล้ว ผมจะผิดนัดได้อย่างไร"

"อื้ม!"ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าอย่างมีความสุข และพูดว่า""คนที่คุณปู่อยากเห็นที่สุดในวันนี้น่าจะเป็นคุณ"

ในขณะที่พูด ซ่งหวั่นถิงถอนหายใจ: "ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่ปู่ของฉันไปพบหมอเทพซือเมื่อสองสามวันก่อน เขาก็พูดถึงคุณตลอด และบอกฉันเป็นการส่วนตัวว่า งานเลี้ยงวันเกิดครั้งนี้ ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาก็คือให้คุณมา"

เย่เฉินตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะเล็กน้อย

เขารู้ว่าทำไมคุณท่านซ่งถึงพูดถึงเขาและอยากเจอตัวเองตลอด

เขาต้องได้เจอหมอเทพซือก่อนแน่นอน และได้เห็นผลมหัศจรรย์ของซือเทียนฉีที่กินยาอายุวัฒนะเข้าไป ดังนั้นเขาเลยหวังว่า ตนจะสามารถให้เขาสักเม็ดได้!

ในความเป็นจริงมันไม่ใช่แค่คุณท่านซ่งที่ไม่อาจต้านความดึงดูดของยาอายุวัฒนะได้ ผู้สูงอายุทุกคนในโลกนี้ คาดว่าพวกเขาก็ไม่สามารถต้านแรงดึงดูดอันยิ่งใหญ่ของยาอายุวัฒนะได้

หลังจากได้รับคำเชิญแล้ว ก็คิดว่าควรเตรียมของขวัญอะไรให้คุณท่านซ่งดี

คิดไปคิดว่า รู้สึกว่าคนอย่างคุณท่านซ่งไม่สนใจเรื่องเงิน ดังนั้นตนให้ยาอายุวัฒนะแก่เขาเลยแล้วกัน

สำหรับตนแล้วยาอายุวัฒนะ ไม่ใช่ของวิเศษอะไร ของที่ราคาแพงที่สุดไม่มีอะไรมากไปกว่าโสมม่วงอายุ 300 ปี

ยิ่งไปกว่านั้น เขาช่วยเว่ยเลี้ยงลูกชายนอกสมรสของตระกูลเว่ย เพื่อเป็นการขอบคุณตน เว่ยเลี่ยงได้มอบโสมหิมะพันปีที่สืบทอดมาของตระกูลให้กับตัวเอง หากใช้โสมหิมะพันปีในการกลั่นยา ผลต้องดีกว่ายาอายุวัฒนะมาก

ดังนั้นการให้ยาอายุวัฒนะแก่นายซ่ง ไม่เพียงแต่สามารถไว้หน้าอันยิ่งใหญ่คุณท่านซ่งได้ สำหรับเขาแล้ว ก็ไม่ได้เสียค่าใช้จ่ายมากนัก พูดได้ว่าเป็นการยิงนกได้หลายตัว