ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 552
บทที่552
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"นี่ก็คือข้อแลกเปลี่ยนในการทำร้ายคน"
"อื้ม!"ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าแรงๆ แล้วพูดว่า:"คนพวกนี้หาเรื่องใส่ตัวทั้งนั้น"
ในระหว่างที่พูด ซ่งหวั่นถิงก็ขับรถเข้าคฤหาสน์ตระกูลซ่ง
ในลานกว้างคฤหาสน์ ลุงหวัง เฉินกาง ท่านหงห้า เว่ยเลี่ยงรวมทั้งหวังตงเสวี่ยนรอที่นี่ตั้งนานแล้ว เย่เฉินทางนี้เพิ่งจอดรถ พวกเขาก็ล้อมเข้ามาทันที
ซ่งหวั่นถิงรีบจอดรถ พูดกับเย่เฉินว่า:"อาจารย์เย่คุณนั่งดีๆ ฉันจะไปเปิดประตูให้คุณ"
เย่เฉินรีบพูดว่า:"ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้น ผมลงไปเองก็ได้"
ซ่งหวั่นถิงรีบพูดว่า:'ไม่ได้ๆ! อาจารย์เย่ คุณคือแขกสำคัญในวันนี้ มารยาทที่ควรมีต้องทำ ไม่งั้นปู่จะดุฉัน! "
เมื่อพูดอย่างนั้น เธอก็รีบผลักประตูรถ เดินอ้อมไปประตูข้างคนขับ แล้วเปิดประตูรถ
เย่เฉินยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็ลงจากรถ
เขารู้สึกว่าซ่งหวั่นถิงทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เกินไป และจริงจังเกินไป แต่ซ่งหวั่นถิงกลับคิดว่า มารยาทเหล่านี้ล้วนมีความจำเป็น ใครให้คุณปู่ของเธอให้ความสำคัญกับอาจารย์เย่มากล่ะ
ในเวลาเดียวกัน!
บนระเบียงบนชั้นสองของคฤหาสน์ อู๋ซินสามารถมองเห็นภายในลาน และการแสดงทั้งหมดของซ่งหวั่นถิงและเย่เฉิอยู่มาในสายตาของเขา
นับตั้งแต่ที่ซ่งหวั่นถิงขับรถออกไปเขาก็มารอที่นี่ โดยหวังว่าจะได้รอแขกรับเชิญที่ซ่งหวั่นถิงพูดไว้
นอกจากนี้เขายังหวังว่าแขกผู้มีเกียรติที่ซ่งหวั่นถิงนับมาเอง จะเป็นชายชรา แต่ให้ดีที่สุดต้องเป็นคนแก่ผู้หญิง เพื่อที่มีความเป็นไปได้ของคู่แข่งรักจะถูกกำจัดโดยสิ้นเชิง
แม้ว่าเย่เฉินจะดูหล่อเหลาเล็กน้อย ดูเรียบร้อยและเก๋ไก๋ จากมุมมองของเสื้อผ้าของเขา เขาก็เป็นคนธรรมดาที่ไม่สามารถธรรมดาไปกว่านี้ได้
อู๋ซินประเมินว่า เสื้อผ้าและรองเท้าของเย่เฉิน มีมูลค่ารวมกันเพียงไม่กี่พันหยวน
เงินไม่กี่พันก็เทียบกับถุงเท้าของตนแล้ว
คนแบบนี้ดูเหมือนผู้ชายธรรมดาจากข้างถนน ทำไมซ่งหวั่นถิงถึงให้ความสำคัญกับเขาขนาดนี้ !
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเห็นท่าทางที่บิดตัวและเขินอายของซ่งหวั่นถิง ไม่ต้องเดาก็รู้ว่า เธอต้องหลงเสน่ห์ผู้ชายธรรมดานี้แล้ว!
อู้ซินกำหมัดแน่น และใช้แรงมากเกินไป ทำให้ข้อนิ้วเป็นสีขาวเล็กน้อย!
ทันใดนั้น เขารู้สึกว่าไม่มีที่ให้ระบายความโกรธในท้อง เขาจึงต่อยกำปั้นลงบนราวบันไดและคำรามลั่น:"แม่ง! คนธรรมดาจากไหนกัน กล้ามาแย่งผู้หญิงของกู หาเรื่องตายจริงๆ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...