ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 553
บทที่553
แขกรับเชิญบางคนที่มาและขึ้นไปบนชั้นสอง จู่ๆก็มีสายตาสงสัยส่งมา สงสัยว่าทำไมอู๋ซินคุณชายอู๋ถึงโกรธ
อู๋ซินเหลือบมองพวกเขาอย่างเย็นชาและพูดว่า:"มองอะไร?ไสหัวไป!"
เมื่อเห็นแขกเหล่านี้หันหน้าไปทางอื่น และไม่กล้ามองตรงนี้ อู๋ซินก็มีใบหน้าที่เศร้าหมอง และกวักมือเรียกหลิวกว่างอยู่ไม่ไกล
หลิวกว่างวิ่งมา และถามอย่างขยันขันแข็ง:"คุณชายอู๋ คุณต้องการอะไร?"
อู๋ซินชี้ไปที่เย่เฉินซึ่งยืนอยู่กับซ่งหวั่นถิง ที่อยู่ในลานกว้าง กัดฟันแล้วพูดว่า:"นายไปสืบหาตัวตนของหมอนี้มาให้ฉัน ฉันอยากรู้ว่า เขาเป็นใครกัน!'
หลิวกว่างมองไปตามทิศทางของนิ้วของอู๋ซิน พอมองไป ก็ทำให้เขาตาแตกทันที!
นี่ไม่ใช่เย่เฉินเหรอ? !
คนนี้ แม้แต่จะเป็นจุลขี้เถ้าเขาก็จำได้!
ตอนนั้นลูกชายอันเป็นที่รักของตนหลิวหมิง สาเหตุที่ถูกท่านหงห้าใช้ดาบตัดคอ ถูกสลักคำว่ายาจก ก็เป็นเพราะว่าไปทำผิดกับเย่เฉิน!
ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฉิน ท่านหงห้าก็ไม่มีทางทำร้ายลูกชายของตน!
เพราะฉะนั้น ท่างหงห้าเป็นแค่คนฆ่า เย่เฉินเป็นคนเป็นตัวการ!
บนหน้าผากของลูกชายตนยังถูกสลักคำว่ายาจกสองตัว กลายเป็นตัวตลกของเมืองจินหลิง พอนึกถึงเรื่องนี้ เขาแทบอยากจะฉีกเนื้อเย่เฉิน!
แต่ว่า เพราะสู้หงห้าไม่ไหว เขาได้แต่อดทนอดกลั้น ไม่กล้าพูดอะไรเลย!
เมื่อคิดเช่นนี้ เขากัดฟันพูดทันที:"คุณชายอู๋ คนคนนี้ชื่อเย่เฉิน!"
แต่เขากลับไม่นึกเลยว่า คนที่ซ่งหวั่นถิงชอบ กลับเป็นไอ้ยาจกลูกเขยเข้าบ้านไร้ประโยชน์แบบนี้เหรอ?
ลูกเขยเข้าบ้าน! นี่ก็แสดงได้ว่า เย่เฉินคนนี้แต่งงานแล้ว!
ไม่ใช่แค่ไร้ประโยชน์ เป็นยาจก ซ้ำยังแต่งงานแล้ว!
ถ้าซ่งหวั่นถิงชอบลูกหลานของตระกูลใหญ่ในเย่นจิง ยังพูดได้หน่อย
แต่ว่า เธอกลับชอบคนที่แต่งงานแล้ว นี่มันเสียมุมมองหมด!
และที่สำคัญ แถมยังตบหน้าตัวเองอีกด้วย!
ไม่ว่ายังไง ตนก็เป็นตระกูลแรกของเจียงหนาน เป็นคุณชายตระกูลอู๋ที่มีทรัพย์สินประมาณสองแสนล้าน ทำไมเมื่ออยู่ต่อหน้าซ่งหวั่นถิง ถึงสู้ยาจกลูกเขยเขาบ้านไม่ได้เลยล่ะ?
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...