ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5501

ตามที่นายหญิงใหญ่อานพูดออกมา ช่วงเวลาที่ผ่านมา เธอคุ้นเคยกับการตื่นขึ้นมาเพื่ออธิบายเรื่องราวในวันวานให้สามารถของเธอฟัง พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ จนถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน

นี่เป็นเพราะอาการความจำเสื่อมอย่างรุนแรงของอานฉี่ซาน เขาจำเหตุการณ์ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาไม่ได้ด้วยซ้ำ สิ่งที่เกิดขึ้นทุกวันจะถูกลืมในวันรุ่งขึ้นเป็นเรื่องปกติ

แต่ นายหญิงใหญ่ได้ยินจากการสนทนาเมื่อครู่นี้ พบว่าสามีของเธอยังจำเรื่องราวความเหนื่อยล้าบนเครื่องบนของเมื่อวานที่ผ่านมาได้ จำช่วงเวลาที่นั่งลงมายังบ้านพักบนภูเขาว่านหลิวได้ รวมถึงภาพอันคลุมเครือภายใต้แสงจันทร์ สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

เวลานี้อานฉี่ซานเองก็รู้สึกประหลาดใจ ลูบศีรษะของตัวเองและถามเธอออกมาว่า “จำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานได้มันแปลกถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?”

นายหญิงใหญ่พูดออกไปอย่างมีความสุข “เป็นเวลานานมากแล้วที่เมื่อคุณลืมตาขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น คุณจะลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันที่ผ่านมาไป”

จากนั้นนายหญิงใหญ่ก็ถามเขาออกมาอีกว่า “คุณยังจำเรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ได้อีกไหม? รีบพูดให้ฉันฟังเร็ว!”

อานฉี่ซานขมวดคิ้ว “จำได้เหมือนว่าพวกเรานั่งเครื่องบินมาเป็นเวลานาน หลังจากลงเครื่องก็ขึ้นมานั่งบนรถยนต์ เดินทางออกมาในเขตชานเมือง จากนั้นเนื่องจากความรู้สึกอ่อนล้า ฉันจึงหลับไป”

นายหญิงใหญ่ถามออกมาอีกครั้ง “และคุณจำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ไหม?”

อานฉี่ซานถามเธอว่า “ก่อนหน้านี้ นานแค่ไหน?”

นายหญิงใหญ่ถามออกไป “คุณยังจำเรื่องก่อนที่เราจะออกเดินทางจากสหรัฐอเมริกาได้ไหม จำได้ไหมว่าก่อนออกเดินทาง พวกเราคุยอะไรกับอานโฉงชิวและหลี่ญ่าหลิน?”

ท่าทางของอานฉี่ซานเต็มไปด้วยความงุนงง ดวงตาของเขามองไปรอบ ๆ อย่างไม่เข้าใจ จากนั้นก็ก้มหน้ามองลงมาที่มือของเขาเอง สีหน้าของเขาตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างรุนแรง

เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นเวลานาน แต่เขาไม่สามารถเรียกคืนความทรงจำก่อนที่เครื่องบินจะออกได้