ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5504

จากนั้นอานโฉงชิวขยิบตาให้หลี่ญ่าหลิน ทั้งสองเดินทางออกจากร้านอาหารกลับมาที่ลานบ้าน

ทันใดนั้นอานโฉงชิวมองไปทางหลี่ญ่าหลิน เอ่ยถามเขาว่า "ญ่าหลิน จากประสบการณ์ของนาย หลายปีมานี้หลานชายคนโตของฉันจะกลับไปที่คฤหาสน์หลังเก่านั่นไหม? ถ้าเราเริ่มจาก

คฤหาสน์หลังเก่า จะสามารถหาเบาะแสที่เกี่ยวข้องกันได้บ้างไหม?"

หลี่ญ่าหลินพยักหน้า พูดว่า "ก็เป็นไปได้ มนุษย์เป็นสัตว์ที่มีอารมณ์ความรู้สึก คนส่วนใหญ่จะคิดแบบนี้ กรณีที่ผู้ต้องสงสัยหลบหนีและถูกจับกุมสำเร็จ ผู้ต้องสงสัยมากกว่าครึ่งแอบกลับบ้าน หรือถูกจับขณะติดต่อกับคนในครอบครัว ความทรงจำสุดท้ายของเย่เฉินและพ่อแม่ของเขาอยู่ที่

คฤหาสน์หลังเก่านั้น ดังนั้นเขาอาจจะกลับไปที่นั่นได้"

เขากล่าวต่อไปว่า "แต่อย่างไรก็ตาม เป็นเวลา 20 ปีแล้วที่เฉิงซีถูกสังหาร แม้ว่าเย่เฉินจะเคยกลับไปที่นั่น ในระยะเวลาที่ยาวนานถึง 20 ปี ก็อาจยากที่จะหาเบาะแสที่เป็นประโยชน์"

"นั่นก็จริง" อานโฉงชิวพยักหน้าเบา ๆ พูดว่า “เพราะถึงอย่างไรก็ผ่านมา 20 ปีแล้ว แม้ว่าเย่เฉินจะเคยกลับไป ก็เกรงว่าจะไม่มีทางคิดถึงเรื่องนี้ แม่ของฉันต้องการไปที่คฤหาสน์หลังเก่า อาจเป็นเพราะเธอต้องการเดินทางไปดูพี่สาวกับครอบครัวว่าเป็นอย่างไรบ้าง”

หลี่ญ่าหลินพยักหน้า พูดว่า "ฉันเข้าใจเรื่องนี้ดี"

หลี่ญ่าหลินรู้ดีว่าในจินหลิงนี้ เย่เฉินมีอำนาจพอควร เรื่องเพียงเท่านี้คงถูกจัดการไปนานแล้ว แม้ว่าอานโฉงชิวจะบุกมาถึงที่บ้าน แต่หากเย่เฉินไม่อยากพบเขา อานโฉงชิวก็ไม่อาจพบสืบพบเงื่อนงำใดได้

ส่วนตัวเขา เย่เฉินได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ แน่นอนว่าเขาจะไม่ทรยศเย่เฉิน

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังรู้สึกว่าเย่เฉินไม่เหมาะที่จะไปทำความรู้จักตระกูลอานในตอนนี้ ดังนั้นจึงได้แต่แสร้งทำเป็นวางแผนไปตามน้ำ เพียงแค่ป้องกันไม่ให้พวกเขาค้นพบเบาะแสของเย่เฉินเข้า ภารกิจนี้ก็เสร็จสิ้น

ทันใดนั้น อานโฉงชิวพูดขึ้นอีกครั้งว่า "อ้อ ญ่าหลิน นายเคยคิดจะสืบผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตนายไว้บ้างไหม?”

หลี่ญ่าหลินตกใจแล้วพูดว่า "ผู้มีพระคุณที่ช่วยฉันไว้คนนั้น การเดินทางของเขาเอาแน่เอานอนไม่ได้ อีกอย่างเขาไม่เคยแสดงใบหน้าที่แท้จริงต่อใคร แม้ว่าฉันไปหาเขาก็ไม่มีเบาะแสอะไรหรอก"