ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5505

20 นาทีต่อมา อานโฉงชิวพานายหญิงใหญ่ไปยังคฤหาสน์หลังเก่าของบิดามารดาเย่เฉิน

ขบวนรถกันกระสุนของตระกูลอานขับออกจากโฮมสเตย์ว่านหลิ่วอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปยังเขตเมืองเก่าจินหลิง

ในเวลาเดียวกัน เย่เฉินก็ขับรถจากเขตเมืองไปยังโฮมสเตย์ว่านหลิง

เขาวางแผนจะไปที่ช็องเซลีเซียนสปา และโฮมสเตย์ว่านหลิงอยู่ใกล้กับช็องเซลีเซียนสปาหากลากเป็นเส้นตรงจะมีเนินเขาสองลูกคั่นตรงกลางเท่านั้น ด้วยเหตุนี้เดินทางจากเมืองไปโฮมสเตย์ว่านหลิง และจากเขตเมืองไปช็องเซลีเซียนสปา จึงมีเส้นทางที่ทับซ้อนกัน

บนทางด่วนออกจากเมือง เย่เฉินเห็นขบวนรถสวนทางมาจากทิศทางตรงกันข้าม

ก่อนที่เขาจะออกเดินทาง หลี่ญ่าหลินได้ส่งข้อความบอกเขาว่าวันนี้คุณย่าของเขากำลังจะไปคฤหาสน์หลังเก่าของพ่อแม่ ดังนั้นแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะขับเคลื่อนผ่านสวนกันด้วยความเร็วสูง แต่เย่เฉินก็แน่ใจว่าเป็นขบวนรถของตระกูลอานแน่นอน

แต่เย่เฉินไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเกินไป เขาได้กำชับต่อผู้ที่ควรกำชับไว้แล้ว เขาเชื่อว่าด้วยบุคลิกนิสัยของเขา ไม่มีใครในจินหลิงกล้าเปิดเผยตัวตนของเขากับปู่ย่าตายายแน่นอน

เมื่อมาถึงโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี หงฉางชิงได้เริ่มวันใหม่ของการสอนแล้ว

ตอนที่เย่เฉินมาถึง เห็นว่านักเรียนทุกคนกำลังมีสมาธิกับการเรียน ดังนั้นเขาจึงไม่เข้าไปรบกวน ทำเพียงสังเกตสถานการณ์ของ นานาโกะและฉินเอ้าเสวี่ยนอยู่ที่หน้าต่าง

ตอนนี้สองสาวกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนฟูก ทำตามคำแนะนำของหงฉางชิง หลับตาและหมุนเวียนชี่แท้

เย่เฉินรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าภายในร่างของนานาโกะแสดงสัญญาณของการไหลเวียนชี่แท้แล้ว

แม้ว่าเฉินจื๋อข่ายจะไม่ดูดุร้ายเท่าหงห้า แต่คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากันเสมอ ราวกับเต็มไปด้วยความสงสัย

เย่เฉินรู้ดีว่าสองคนนี้ต่างติดอยู่ที่จุดสำคัญคือมองภายใน

หากไม่สามารถบรรลุมองภายในได้ ก็ไม่อาจหาตำแหน่งของเส้นลมปราณและตันเถียนได้ ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหมุนเวียนชี่แท้

การมองภายในเป็นเรื่องลึกลับมาก เช่นเดียวกับที่ครูสอนดนตรีเกี่ยวกับเสียงมักจะพูดถึงการสั่นพ้องของช่องอกและการสั่นพ้องของช่องลม คนที่เข้าใจจะสามารถกระจ่างแจ้งได้ทันที แต่คนที่ไม่เข้าใจต่อให้พูดจนปากฉีกถึงหูก็ไม่รู้ว่าจุดกำเนิดเปล่งเสียงอยู่ที่ใด

เรื่องแบบนี้ต้องใจเย็น ค่อย ๆ สำรวจสัมผัส มีเพียงสัมผัสได้ถึงจุดลั่ว จึงจะสำเร็จได้