ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5505
20 นาทีต่อมา อานโฉงชิวพานายหญิงใหญ่ไปยังคฤหาสน์หลังเก่าของบิดามารดาเย่เฉิน
ขบวนรถกันกระสุนของตระกูลอานขับออกจากโฮมสเตย์ว่านหลิ่วอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปยังเขตเมืองเก่าจินหลิง
ในเวลาเดียวกัน เย่เฉินก็ขับรถจากเขตเมืองไปยังโฮมสเตย์ว่านหลิง
เขาวางแผนจะไปที่ช็องเซลีเซียนสปา และโฮมสเตย์ว่านหลิงอยู่ใกล้กับช็องเซลีเซียนสปาหากลากเป็นเส้นตรงจะมีเนินเขาสองลูกคั่นตรงกลางเท่านั้น ด้วยเหตุนี้เดินทางจากเมืองไปโฮมสเตย์ว่านหลิง และจากเขตเมืองไปช็องเซลีเซียนสปา จึงมีเส้นทางที่ทับซ้อนกัน
บนทางด่วนออกจากเมือง เย่เฉินเห็นขบวนรถสวนทางมาจากทิศทางตรงกันข้าม
ก่อนที่เขาจะออกเดินทาง หลี่ญ่าหลินได้ส่งข้อความบอกเขาว่าวันนี้คุณย่าของเขากำลังจะไปคฤหาสน์หลังเก่าของพ่อแม่ ดังนั้นแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะขับเคลื่อนผ่านสวนกันด้วยความเร็วสูง แต่เย่เฉินก็แน่ใจว่าเป็นขบวนรถของตระกูลอานแน่นอน
แต่เย่เฉินไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเกินไป เขาได้กำชับต่อผู้ที่ควรกำชับไว้แล้ว เขาเชื่อว่าด้วยบุคลิกนิสัยของเขา ไม่มีใครในจินหลิงกล้าเปิดเผยตัวตนของเขากับปู่ย่าตายายแน่นอน
เมื่อมาถึงโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี หงฉางชิงได้เริ่มวันใหม่ของการสอนแล้ว
ตอนที่เย่เฉินมาถึง เห็นว่านักเรียนทุกคนกำลังมีสมาธิกับการเรียน ดังนั้นเขาจึงไม่เข้าไปรบกวน ทำเพียงสังเกตสถานการณ์ของ นานาโกะและฉินเอ้าเสวี่ยนอยู่ที่หน้าต่าง
ตอนนี้สองสาวกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนฟูก ทำตามคำแนะนำของหงฉางชิง หลับตาและหมุนเวียนชี่แท้
เย่เฉินรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าภายในร่างของนานาโกะแสดงสัญญาณของการไหลเวียนชี่แท้แล้ว
แม้ว่าเฉินจื๋อข่ายจะไม่ดูดุร้ายเท่าหงห้า แต่คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากันเสมอ ราวกับเต็มไปด้วยความสงสัย
เย่เฉินรู้ดีว่าสองคนนี้ต่างติดอยู่ที่จุดสำคัญคือมองภายใน
หากไม่สามารถบรรลุมองภายในได้ ก็ไม่อาจหาตำแหน่งของเส้นลมปราณและตันเถียนได้ ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหมุนเวียนชี่แท้
การมองภายในเป็นเรื่องลึกลับมาก เช่นเดียวกับที่ครูสอนดนตรีเกี่ยวกับเสียงมักจะพูดถึงการสั่นพ้องของช่องอกและการสั่นพ้องของช่องลม คนที่เข้าใจจะสามารถกระจ่างแจ้งได้ทันที แต่คนที่ไม่เข้าใจต่อให้พูดจนปากฉีกถึงหูก็ไม่รู้ว่าจุดกำเนิดเปล่งเสียงอยู่ที่ใด
เรื่องแบบนี้ต้องใจเย็น ค่อย ๆ สำรวจสัมผัส มีเพียงสัมผัสได้ถึงจุดลั่ว จึงจะสำเร็จได้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...