ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5507
ในตอนแรกตู้ไห่ชิงไม่เข้าใจว่าทำไมนายหญิงใหญ่อานถึงเดินทางมาหาเธอ แต่ในไม่ช้าเธอก็ตระหนักได้ว่าจุดประสงค์ของนายหญิงใหญ่ในครั้งนี้น่าจะไม่เกี่ยวข้องกับเธอ เมื่อรวบรวมข้อมูลของเย่เฉินที่กำชับไว้ก่อนหน้า เธอก็สรุปได้ทันทีว่านายหญิงใหญ่ต้องมาที่นี่เพื่อหาเบาะแสเกี่ยวกับเย่เฉินแน่นอน
นายหญิงใหญ่อานเอ่ยขอบคุณอานโฉงชิวและเดินตามตู้ไห่ชิงเข้ามา ขณะนั้นซูจือหยูก็ออกมาจากประตูด้านในเช่นกัน เมื่อเห็นทั้งสองคนเดินตรงเข้ามาในลานบ้าน ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกงงงวยเล็กน้อย
จากนั้น ตู้ไห่ชิงจึงรีบแนะนำทั้งสองคนขึ้นว่า "ฉันขอแนะนำนะคะ นี่คือลูกสาวของฉันซูจือหยู จือหยู นี่คือท่านย่าอาน และคุณลุงอานจากสหรัฐอเมริกา"
"ท่านย่าอาน......" ซูจือหยูโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว "หมายความว่าเป็น......"
เดิมทีเธอต้องการจะบอกว่านั่นคือคุณย่าและลุงของคุณเย่ แต่เมื่อประโยคนั้นกำลังจะออกจากปาก เธอก็ฉลาดพอที่จะเงียบลงเธอเกือบหักหลังเย่เฉินโดยไม่ได้ตั้งใจเสียแล้ว เธอจึงได้รีบพูดกลบเกลื่อนว่า "หมายความว่าเป็นแม่ยายของลุงเย่นะสิคะ?"
นายหญิงใหญ่อานถามด้วยความสงสัย "เธอรู้จักฉางอิงด้วยหรือ?"
ซูจือหยูโบกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว "ท่านย่าอานเข้าใจผิดแล้วละค่ะ ฉันไม่รู้จักคุณลุงเย่ แต่ได้ยินคนอื่นเล่ามาอีกที หลังจากที่แม่ของฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ ก็ได้ยินมาจากแม่ของฉันด้วย"
"เป็นเช่นนี้นี่เอง......" นายหญิงใหญ่อานพยักหน้าเบา ๆ อย่างไม่ได้สงสัย เพราะก่อนจะเดินทางมาที่นี่ เธอได้ตรวจสอบอดีตของ ตู้ไห่ชิงและเย่ฉางอิง จึงรู้ว่าตู้ไห่ชิงหมกมุ่นอยู่กับเย่ฉางอิง ถึงขนาดเกือบตรอมใจตายด้วยเหตุนี้
แต่การที่ตนเดินทางมาหาตู้ไห่ชิงด้วยตัวเองแบบนี้ก็รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย เพราะผู้หญิงที่อ่อนโยนและรอบรู้ตรงหน้าคนนี้ มองจากมุมหนึ่งก็ถือเป็นคู่แข่งของลูกสาวเธอเรื่องความรัก อีกทั้งพ่ายแพ้ในน้ำมือลูกสาวเธออย่างน่าสมเพช
ในความเป็นจริง ตู้ไห่ชิงก็อึดอัดใจมากเช่นกัน
เธอรักเย่ฉางอิงมาหลายปี แต่ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งอดีตแม่ยายของเย่ฉางอิงจะมาหาเธอ
นายหญิงใหญ่พยักหน้าเล็กน้อย เอ่ยถามตู้ไห่ชิงว่า "ไห่ชิง การที่ฉันเดินทางมารบกวนกะทันหันเช่นนี้ เพราะฉันต้องการถามเรื่องราวบางอย่างจากเธอ"
ตู้ไห่ชิงรู้ว่านายหญิงใหญ่ต้องการถามอะไร แต่เธอยังคงจงใจเอ่ยถามว่า "คุณป้าอยากรู้เรื่องอะไรเหรอคะ?"
นายหญิงใหญ่ถอนหายใจแล้วพูดเบาๆ "หลังจากอุบัติเหตุของฉางอิงและเฉิงซี ลูกชายของพวกเขาไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ เราค้นหาเกือบทั่วทุกมุมโลก แต่เราก็ไม่พบเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับเขาเลย ฉันอยากรู้ว่าตั้งแต่เธอมาที่นี่ เธอเคยเห็นชายหนุ่มท่าทางน่าสงสัยอายุประมาณ 27-28 ปี มาเฝ้าดูรอบบ้านนี้บ้างไหม?”
ตู้ไห่ชิงโกหกไปว่า "คุณป้าคะ ขอบอกตามตรงว่าฉันไม่ได้สังเกตเลย นี่คือเขตเมืองเก่าจินหลิงที่มีประชากรหนาแน่น ผู้คนที่อาศัยอยู่รอบๆ ก็มากมาย แต่ละวันมีคนผ่านไปมามากหน้าหลายตา ฉันไม่สังเกตถึงอะไรที่ผิดปกติไปเลย"
นายหญิงใหญ่พูดด้วยสีหน้าผิดหวัง "เฉินเอ๋อ เจ้าเด็กคนนี้เป็นคนให้ความสำคัญกับความรู้สึกมาแต่ไหนแต่ไร เขากตัญญูต่อพ่อแม่ของเขามาก ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ หลายปีที่ผ่านมานี้คงได้ย้อนกลับมาที่นี่อีกแน่นอน......"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...