ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5509
นานาโกะพยักหน้าอย่างแรง อุทานเสียงทุ้มไปว่า：“ดูเหมือนฉันจะพบความลึกลับของมองภายในแล้ว เหมือนกับการดำน้ำที่คุณพูดถึงเมื่อกี๊ ตอนแรกฉันมักจะไม่สามารถดำน้ำได้ รู้สึกว่ายิ่งอยู่ใกล้ก้นน้ำ แรงผลักของน้ำก็ยิ่งแรงขึ้น มีแรงผลักฉันขึ้นสู่ผิวน้ำทุกที่……”
“ใช่ ๆ ๆ！”ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูด：“ความรู้สึกเหมือนจะตายให้ได้！ฉันทรมานแทบบ้า คุณผ่านไปได้ไงกันแน่？”
นานาโกะพูดอย่างจริงจังว่า：“ตอนแรกฉันก็พยายามที่จะดำลงไปอย่างเต็มที่ แต่ก็ไม่สำเร็จแม้แต่ครั้งเดียว ต่อมาฉันเลยทำใจให้สงบ สมมติในหัวว่าวิญญาณของตัวเองออกมาจากร่าง วิญญาณออกมาจากร่างแล้วก็ไม่ได้ลงไปในน้ำทันที แต่ว่าขึ้นไป ที่จุดสูงสุดแทน！”
ฉินเอ้าเสวี่ยนตกใจ：“ไปจุดสูงสุด？！”
“ใช่！”นานาโกะพูดอย่างเด็ดเดี่ยวและตื่นเต้นว่า：“จุดสูงสุดไง！เหมือนกับการปีนไปจนถึงผสูงที่อยู่บนทะเลสาบ จากนั้นใช้ส้นเท้าเหยียบบนขอบหน้าผาสูงนั้น ให้วิญญาณอ้าแขนสองข้างออก กระโดดลงจากหน้าผาด้วยจิตใจที่แน่วแน่！”
พูดไป เสียงนานาโกะก็พูดต่อด้วยเสียงที่สั่น：“ความรู้สึกที่ปล่อยให้ตัวเองลงไปเร็วขึ้น ปล่อยให้เสียงลมดังก้องอยู่ในหูของตัวเอง ฉันไม่สนใจเลย แค่อยากกระโดดให้สำเร็จ！ความรู้สึกแบบนั้น เหมือนเข็มจากท้องฟ้าตกลงไป ลงไปในน้ำ ไม่มีความรู้สึกต่อต้านเหมือนเมื่อก่อน！ทันใดนั้นสถานการณ์ก็ดีขึ้นอย่างกะทันหัน เข้าใจในทันที！”
“อ๋า？”ฉินเอ้าเสวี่ยนได้ยินก็ตกใจ โพล่งออกไปว่า：“นานาโกะ……คุณ……คุณให้วิญญาณออกจากร่างได้จริง ๆ เหรอ？”
ที่จริงแล้ว ไม่ใช่ฉินเอ้าเสวี่ยนที่ได้ยินแล้วตกใจ แม้แต่เย่เฉินเองก็ตกตะลึงอย่างมาก
ตอนนี้เอง หงฉางชิงก็เดินมาที่ด้านหน้าของทั้งสอง พูดกับนานาโกะว่า：“เมื่อกี๊ผมสำรวจดูแล้ว ดูเหมือนว่าคุณอิโตะจะประสบความสำเร็จในการมองภายในได้แล้วจริง ๆ และก็เข้าใจถึงการทำงานของชี่แท้ รวดเร็วอย่างนี้ เป็นสิ่งที่เพิ่งจะเคยเห็นจริงๆ ยินดีด้วย ๆ！”
นานาโกะพูดด้วยความเคารพว่า：“เป็นเพราะอาจารย์หงต่างหากที่สอนได้ดี！”
หงฉางชิงโบกมือ พูดอย่างจริงจังว่า：“คุณอิโตะมีพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมจริง ๆ ！ไม่ใช่แค่เข้าใจการมองภายในในช่วงเวลาสั้น ๆ แม้แต่เส้นลมปราณสามเส้นในร่างกายคุณ ก็เกือบจะเปิดแล้ว เพียงแค่ก่อนหน้านี้คุณไม่รู้การทำงานของชี่แท้ เส้นลมปราณเปิดก็เหมือนกับทางหลวงที่ไม่มียานพาหนะ ไม่สามารถแสดงการใช้งานที่แท้จริงได้ แต่ตอนนี้ในเมื่อคุณใช้ชี่แท้ได้แล้ว ฉันเชื่อว่า เพียงไม่กี่วัน คุณอิโตะก็จะสามารถใช้เส้นลมปราณทั้งสามนี้ได้อย่างแท้จริง กลายเป็นนักบู๊สามดาว！ความเร็วเช่นนี้ น่าทึ่งจริง ๆ ในไม่ช้า คุณอิโตะจะต้องกลายเป็นผู้เก่งกาจวิชาบู๊ชั้นแนวหน้าแน่！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...