ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5510
หงฉางชิงชื่นชมนานาโกะแบบนี้ แต่นานาโกะกลับถ่อมตัวอย่างมาก หลังจากโค้งให้ ก็พูดอย่างไม่ใส่ใจไปว่า：“ขอบคุณอาจารย์หงที่ชมค่ะ เมื่อเทียบกับอาจารย์แล้ว ฉันก็แค่นักเรียนตัวเล็ก ๆ ที่เพิ่งเป็นนักบู๊ ไม่กล้าเรียกว่าวิถีบู๊ผู้มีความสามารถอะไรหรอก ตอนนี้เพิ่งจะค้นพบการมองภายใน ต้องขยันมากขึ้น ”
หงฉางชิงพูดชมไปว่า：“นอกจากพรสวรรค์แล้ว วิถีบู๊ที่ดี เป็นองค์ประกอบที่สองของการฝึกฝนวิถีบู๊ด้วย และไม่เย่อหยิ่งหุนหันพลันแล่น ก็เป็นองค์ประกอบที่สามของการฝึกฝนวิถีบู๊ คุณอิโตะคนเดียวมีทั้งหมดสามอย่าง อนาคตจะต้องไร้ขีดจำกัดแน่！”
อิโตะ นานาโกะคำนับอีกครั้ง：“ต้องขอบคุณอาจารย์อยู่แล้ว นักเรียนต้องทำให้ดีที่สุด！”
หงฉางชิงพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม：“พักเที่ยงแป๊บเดียว รีบไปทานข้าวเถอะ ตอนบ่ายยังมีต่อ”
นานาโกะส่ายหน้าพูดด้วยรอยยิ้มว่า：“นักเรียนไม่ไปแล้ว จะรีบทำให้มีเสถียรภาพต่อ！”
ฉินเอ้าเสวี่ยนที่อยู่ด้านข้างเห็นเธอตั้งใจ จึงรีบพูดว่า：“งั้นฉันก็ไม่ไปด้วย！ฉันจะลองวิธีที่นานาโกะบอก！”
หงฉางชิงไม่รู้ว่าเมื่อครู่ทั้งสองคุยเรื่องอะไร คิดว่านานาโกะได้สอนบางอย่างให้กับฉินเอ้าเสวี่ยน ดังนั้นจึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า：“โอเค ๆ ๆ ถ้าคุณสองคนคอยให้กำลังใจ และช่วยเหลือกันแบบนี้ จะต้องได้ผลตอบแทนทวีคูณแน่！”
พูดจบ เขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า：“งั้นผมไม่รบกวนคุณสองคนแล้ว”
ทั้งสองรีบก้มตัวบอกลา หลังจากเห็นหงฉางชิงไปแล้ว ก็รีบกลับมานั่งบนเบาะอีกครั้ง
ฉินเอ้าเสวี่ยนรอไม่ไหว รีบนั่งขัดสมาธิ และพูดอย่างตื่นเต้นว่า：“นานาโกะ ฉันจะลองทำตามที่คุณพูดดู！”
นานาโกะพยักหน้า และกำชับไปว่า：“ต้องโฟกัสไปกับมัน เมื่อเริ่มล้างสมองตัวเอง ก็บอกตัวเองจากจิตใต้สำนึกว่าคุณเอาวิญญาณออกจากร่างกายแล้ว และอย่าถูกรบกวนจากสิ่งเคลื่อนไหวรอบ ๆ ตัว ไปจุดสูงสุดที่จิตใจตามหา ถ้าพบแล้วก็กระโดด แล้วคุณจะได้รับบางอย่างไปแน่นอน！”
ในข้อความ นานาโกะพูดว่า：“เย่เฉินซัง ฉันมีข่าวดีที่จะแบ่งปันกับคุณ！”
เย่เฉินทำเป็นไม่รู้เรื่อง ตอบเธอไปว่า：“ข่าวดีอะไร？รีบพูดมาสิ”
นานาโกะตอบกลับว่า：“ฉันเข้าใจวิธีมองภายในเส้นลมปราณและการทำงานของชี่แท้แล้ว！พูดให้ถูกก็คือ ฉันเป็นักบู๊คนหนึ่งอย่างแท้จริงแล้ว！”
เย่เฉินทำเป็นตกใจ：“จริงเหรอ？！ทะลวงเป็นนักบู๊ได้เร็วขนาดนี้เชียว？！นี่มันเร็วมากเลยนะ？”
นานาโกะตอบกลับว่า：“ฮี่ฮี่ อาจารย์หงก็บอกว่าฉันทำได้เร็วมาก แต่ฉันคิดว่านี่น่าจะเกี่ยวข้องกับโอสถที่เย่เฉินซังให้ฉันใช้ก่อนหน้านี้！โอสถจะต้องช่วยฉันไว้แน่ ฉันจึงหาเข้าสู่นักบู๊ได้อย่างรวดเร็ว！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...