ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5518

สรุปบท บทที่ 5518 โอกาสในการเจอกัน(1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 5518 โอกาสในการเจอกัน(1) – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 5518 โอกาสในการเจอกัน(1) ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

มื้อค่ำตระกูลอิโตะนั้นธรรมดา ได้เปลี่ยนทิศทางการพัฒนาในอนาคตของตระกูลอิโตะอยางสมบูรณ์

อิโตะ นานาโกะตัดสินใจว่า ตั้งแต่นี้ไป จะไปจุดสูงสุดของวิถีบู๊ และการตัดสินใจของนางาฮิโกะ อิโตะ เริ่มมองหาผู้จัดการมืออาชีพที่เหมาะสมทันที ส่งตระกูลอิโตะไปให้ทีมผู้จัดการมืออาชีพรับผิดชอบการดำเนินงาน ส่วนตัวเขาเองนั้น กลับควบคุมทิศทางการพัฒนาของตระกูลอิโตะอยู่เบื้องหลัง เพื่อแน่ใจว่าผู้จัดการมืออาชีพจะไม่ทำให้ตระกูลอิโตะตกต่ำ

แบบนี้ อิโตะ นานาโกะก็จะไม่ถูกรบกวนจากตระกูลอิโตะอีกต่อไป

ส่วนพ่อลูกคู่นี้ เต็มไปด้วยความปรารถนาในอนาคต

และอิโตะ นานาโกะก็เข้าใจเหตุผลหนึ่งด้วย

อนาคต ตัวเองจะประสบความสำเร็จในการฝึกฝนเหมือนเย่เฉินหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป

ที่สำคัญก็คือ แค่ตัวเองทุ่มเทให้กับวิถีบู๊ ในอนาคตอันยาวนานนี้ ตัวเองก็จะอยู่เคียงข้างเย่เฉินตลอดไป

……

วันถัดมา

อานฉี่ซานในโฮมสเตย์ว่านหลิ่ว ที่หลับจนตื่นมาตอนแปดโมงเช้า

เมื่อวานและวันนี้เขานอนหลับสนิทมาก แทบจะไม่เคยหลับสนิทเลยตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา

ภรรยาที่อยู่ด้านข้าง หลังจากเยี่ยมตู้ไห่ชิงเมื่อวานนี้ ก็ไปหาเบาะแสหลายที่ในเมืองจินหลิง จนร่างกายเหนื่อยล้าเล็กน้อย ดังนั้นตอนนี้จึงนอนหลับสนิท แต่เขาก็นั่งอยู่คนเดียวตรงโต๊ะทำงานตรงหน้าหน้าต่าง เริ่มเขียนบางอย่างด้วยปากกาและกระดาษ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา นายหญิงใหญ่ก็ตื่น หลังจากผ่านคืนนี้ไป ร่างกายของเธอก็เหมือนกับตอนที่เธอตื่นเมื่อวาน รู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก แม้แต่การหายใจของก็ราบรื่นขึ้นกว่าเดิม

“จำได้”อานฉี่ซานพูดอีกว่า:“จากนั้นคุณพาผมไปดูเจอโฉงชิวกับญ่าหลิน และยังแนะนำให้ผมพยายามจำทุกอย่างให้ได้มากที่สุด วันนี้จะดูว่าผมจำได้มากแค่ไหน ……”

พูดไป อานฉี่ซานก็พูดอีกว่า:“จากนั้นผมจำได้ว่าทุกคนกำลังคุยกันว่า เป็นเพราะสภาพแวดล้อมของโฮมสเตย์ว่านหลิ่วทำให้ผมดีขึ้น หรือซวนซวนของโฮมสเตย์นี้กันแน่……”

“พระเจ้า……”นายหญิงใหญ่พูดอย่างตกใจ:“ได้ยินแบบนี้แล้ว เหมือนว่าคุณจะจำได้หมด……”

อานฉี่ซานพยักหน้าและพูดอย่างจริงจังว่า:“ตัวผมเองไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรขาดตอน ก็แค่ เรื่องที่นานกว่านั้น ผมจำอะไรไม่ได้แล้ว ……”

นายหญิงใหญ่ตื่นเต้นเล็กน้อย พูดพึมพำต่อไปว่า:“ดีจัง!ดีจริง ๆ !อาการป่วยของคุณไม่เพียงแต่ไม่แย่ลงเรื่อย ๆ แต่ยังดีขึ้นมาก ความทรงจำเมื่อวาน คุณยังจำได้ดีกว่าของฉันมาก ส่วนความทรงจำก่อนหน้านี้ของคุณ ฉันเชื่อว่าคุณจะค่อย ๆ นึกย้อนได้แน่ แม้ว่าจะทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร พวกเราจะค่อย ๆ ช่วยคุณ ความจำของคุณตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว แค่พวกเราช่วยคุณรื้อฟื้น คุณจะจำมันได้อย่างแน่นอน!”

พูดไป เธอก็รีบพูดว่า:“ไป!พวกเรารีบลงไปเถอะ บอกข่าวดีนี้กับพวกโฉงชิว!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน