ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5519
ในร้านอาหารชั้นหนึ่งเวลานี้ อานโฉงชิวทานข้าวไป พูดกับหลี่ญ่าหลินไปว่า：“ญ่าหลิน วิดีโอของเมื่อวานตัดต่อเสร็จแล้วตามเวลาปกติ คุณว่าวันนี้คุณชายจะจำเรื่องเมื่อวานได้มากแค่ไหน？”
หลี่ญ่าหลินพูดด้วยรอยยิ้ม：“ฉันคิดว่าอย่างน้อยก็น่าจะเป็นภาพที่ชัดเจนขึ้นมาบ้าง คุณชายน่าจะจำมันได้！”
หลี่ญ่าหลินเชื่อในตัวเย่เฉินอย่างมาก คิดดูแล้ว เย่เฉินจะต้องทำอะไรบางอย่างในบ้านหลังนี้แน่
……
ในขณะเดียวกัน เย่เฉินก็กำลังขับรถไปที่บ้านของป้าหลี่ เตรียมไปลงทะเบียนกับคลอเดียที่มหาวิทยาลัยจินหลิง
ตอนนี้คลอเดียเตรียมเอกสารและใบตอบรับของตัวเองแล้ว พร้อมที่จะไปที่มหาวิทยาลัยจินหลิง
เผชิญหน้ากับชีวิตในมหาวิทยาลัยที่กำลังจะมาถึง แม้ว่าคลอเดียจะดูสงบนิ่ง แต่ในใจก็อดไม่ได้ที่จะตั้งตารอ
เพราะยังไงแล้ว ชีวิตในมหาวิทยาลัยก็เป็นความฝันที่หนุ่มสาวส่วนมากตั้งตารอมาหลายปีตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น
ในเวลาเดียวกัน หลินหว่านเอ๋อร์ที่โฮมสเตย์จื่อจินก็เต็มไปด้วยความคาดหวังเช่นกัน
ก็แค่ สิ่งที่เธอรอคอยนั้น ไม่ใช่ชีวิตในมหาวิทยาลัยเลย แต่สิ่งที่เธอรอคอย คือช่วงเวลาที่เธอได้พบกับเย่เฉิน
แบบนี้ ก็จะสามารถหลีกเลี่ยงการพบกับเย่เฉินในที่สาธารณะได้ ให้สถานที่ที่ตัวเองและเย่เฉินได้พบกันอีกครั้ง อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวอย่างหอพัก
แต่ว่า หลินหว่านเอ๋อร์ก็ไม่แน่ใจว่าวันนี้เย่เฉินจะปรากฏตัวหรือไม่
แต่จากการคาดเดาของหลินหว่านเอ๋อร์แล้ว ถ้าเย่เฉินไปลงทะเบียนกับคลอเดีย ก็จะมีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะไปที่หอพักกับคลอเดียด้วย และนักศึกษาใหม่ หอพักหญิงยังไม่ให้เริ่มย้ายเข้า ดังนั้นจะไม่ปฏิเสธผู้ปกครองผู้ชายและคนที่มาด้วยอย่างแน่นอน งั้นรอตอนที่ตัวเองไปถึงหอพักช้ากว่าคลอเดีย เย่เฉินก็น่าจะอยู่ด้วย
ถ้าวันนี้เย่เฉินไม่ไปรายงานตัวกับคลอเดียที่มหาวิทยาลัย หลินหว่านเอ๋อร์ก็ไม่เป็นห่วง
เพราะยังไงแล้ว เธอก็คุยกับทางมหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้ว ให้ตัวเองได้อยู่ห้องพักเดียวกับหลินหว่านเอ๋อร์ แม้ว่าไม่ได้เจอเย่เฉินวันนี้ ตัวเองก็หาโอกาสในการเจอกันกับเย่เฉิน โดยผ่านการตีสนิทกับคลอเดียได้！
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...