ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5520
แม้ว่าวันนี้จะมีนักเรียนจำนวนมากมารายงานตัว แต่การปรากฏตัวของคลอเดีย ก็ยังสร้างความโกลาหลและวุ่นวายไม่น้อย
คลอเดียไม่เพียงแต่จะสวย หุ่นดี แต่ยังมีหน้าตาแบบลูกครึ่งที่ดูแปลกใหม่ ไม่ว่าจะไปไหน หลาย ๆ คนก็จะให้ความสนใจเธอ สาวสวยระดับนี้ปรากฏตัว สำหรับนักศึกษาใหม่ที่มารายงานตัว และนักศึกษาเก่าที่มาต้อนรับแล้ว แทบจะเป็นการมีอยู่ของตัวท๊อปได้เลย
ผู้ชายหลายคนถึงกับคิดว่า เด็กสาวน้องใหม่คนนี้ อาจกลายเป็นผู้สมัครดาวมหาวิทยาลัยคนใหม่ของมหาวิทยาลัยจินหลิงก็เป็นไปได้
คลอเดียก็ไม่คิดว่า ตัวเองเพิ่งมาถึงมหาวิทยาลัยจินหลิง ก็จะได้รับความสนใจมากขนาดนี้ แต่ว่า สำหรับผู้ชายรอบข้างที่จ้องมองเธออย่างหลงใหล คลอเดียไม่สนใจ แต่รู้สึกถึงแรงกดดันเป็นพิเศษ
เมื่อเทียบประสบการณ์ของเธอกับเพื่อน ๆ แล้ว ถ้าจะมีมากก็คงเป็นความเศร้ามากกว่า ความเจ็บปวดจากการตายของครอบครัวและอดีตที่ตัวเองต้องทนรับความอัปยศอดสูเพื่อแก้แค้น แม้แต่ประสบการณ์ในการฆ่าศัตรูในตอนท้าย ก็กำหนดไว้แล้วว่าเธอกับคนเหล่านี้ที่อายุสิบแปด สิบเก้าปี ไม่ได้อยู่ในสังคมเดียวกันเลย
สำหรับเธอแล้ว เด็กหนุ่มเหล่านี้ที่ควบคุมสายตา และจัดการการแสดงออกต่อหน้าตาของผู้หญิงไม่ได้ แทบทั้งหมดเกือบจะเป็นเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
เนื่องจากคลอเดียเป็นนักศึกษาต่างชาติ ขั้นตอนการลงทะเบียน จึงเสร็จเรียบร้อยที่ช่องสำหรับนักศึกษาต่างชาติโดยเฉพาะขฌ ดังนั้นใช้เวลาเพียงสิบกว่านาที จึงดำเนินการลงทะเบียนทั้งหมดเสร็จ
จากนั้น อาจารย์และเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบการทะเบียน ยื่นการ์ดเข้าออกและกุญแจให้คลอเดีย พร้อมพูดกับเธอว่า：“นักเรียน หอพักนักศึกษาต่างชาติของคุณอยู่ที่อาคารหญิง 301 เตียง 01 เป็นห้องสองคน วางชุดเครื่องนอนทั้งหมดไว้เรียบร้อยแล้ว คุณสามารถไปทำความสะอาดก่อนได้ วันนี้สามารถเช็คอินกับผู้ดูแลหอพักได้โดยตรง”
คลอเดียรับกุญแจ พยักหน้าพูดขอบคุณ จากนั้นไปที่หอพักนักศึกษาต่างชาติ พร้อมกับพวกเย่เฉิน
หลินหว่านเอ๋อร์ในเวลานี้บห ขับรถมาที่มหาวิทยาลัยจินหลิง พร้อมกับพี่เสียน ในเวลาประจวบเหมาะ
วันนี้เธอ เปลี่ยนจากชุดประจำชาติแบบเดิม ๆ ในอดีต เป็นสวมเสื้อยืดกีฬาสไตล์อเมริกาตัวโคร่ง กับกางเกงกีฬากระชับสัดส่วนและรองเท้าผ้าใบไนกี้รุ่นจอร์แดนล่าสุด ผมยาวสลวยคลุมไหล่ของเธอก็มัดเป็นหางม้า ทำให้เธอดูอ่อนเยาว์และสวยงามเป็นพิเศษ
หนุ่มญข ๆ จากมหาวิทยาลัยจินหลิง ตื่นเต้นมากกับการมาของคลอเดีย คิดไม่ถึงว่า ความตื่นเต้นนั้นยังไม่หายไป ก็มีเด็กสาวอีกคนที่โดดเด่นมากกว่าเข้ามาด้วย
ถ้าไม่มีความช่วยเหลือจากเย่เฉิน ตัวเองคงไม่สามารถหาทางแก้แค้นองค์กรพั่วชิงได้ ดังนั้นตอนนี้เพื่อจะเข้าใกล้เย่เฉินแล้ว จึงได้แต่ลองเสี่ยงดู
เนื่องจากตอนนี้หลินหว่านเอ๋อร์เป็นแค่นักศึกษาต่างชาติ ดังนั้นขั้นตอนจึงใช้เวลาเพียงสิบกว่านาทีเท่านั้น
หลังจากเธอได้บัตรเข้าและกุญแจของห้อง 301 เตียงเลข 2 แล้ว เธอก็ไปที่ตึกหอพักนักศึกษาต่างชาติพร้อมกับพี่เสียนทันที
ระหว่างทางไปตึกหอพัก หลินหว่านเอ๋อร์กำลังคิดว่า วันนี้ตัวเองจะมีโอกาสได้เจอเย่เฉินหรือไม่
ส่วนเย่เฉิน ตอนนี้อยู่กับพวกป้าหลี่ มาเป็นเพื่อนคลอเดียที่หอพักของเธอ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...