ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5521

เพราะเป็นการเปิดภาคเรียนวันแรก ผู้คุมหอพักก็จึงไม่ได้เข้มงวดกับผู้ชายที่เข้ามาในหอพักหญิงแต่อย่างใด ทั้งสี่คนมาถึงที่ชั้นสามของห้องพัก301 ทันทีที่เปิดประตู หลี่เสี่ยวเฟินก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา“โอ้พระเจ้า สภาพแวดล้อมของห้องพักนี้มันเยี่ยมยอดไปหรือเปล่า？”

ห้องพักนี้ มีพื้นที่มากกว่า50ตารางเมตร มีเพียงเตียงโต๊ะเขียนหนังสือสองชั้นสองเตียง ด้านบนคือที่นอน ด้านล่างคือโต๊ะเขียน

นอกเหนือจากนี้ ที่ในห้องพักยังมีตู้เสื้อผ้าที่มีรหัสล็อกอีกสองตู้กับห้องน้ำที่ใช้อาบน้ำแบบส่วนตัว สภาพแวดล้อมนี้ดีกว่าหอพักของนักศึกษาทั่วไปในมหาวิทยาลัยจินหลิงเป็นอย่างมาก

กับเสียงอุทานของหลี่เสี่ยวเฟิน คลอเดียกลับรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เธอมองสำรวจไปรอบๆห้อง แล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย“พี่เสี่ยวเฟิน หอพักในมหาวิทยาลัยก็แบบนี้ไม่ใช่เหรอ？สภาพแบบนี้ก็เป็นไปตามมาตรฐาน ไม่ได้ถือว่าดีมากมายอะไรเลย？ห้องนั่งเล่นก็ยังไม่มี ”

ในความเข้าใจของคลอเดีย หอพักของมหาวิทยาลัยในแคนาดากับสหรัฐอเมริกา โดยพื้นฐานแล้วเริ่มต้นก็เป็นห้องเตียงคู่ บางหอพักของมหาวิทยาลัย ก็เป็นเหมือนกับห้องชุดที่ใช้ร่วมกัน สี่คนต่างมีห้องส่วนตัวของแต่ละคน ขณะเดียวกันก็มีห้องนั่งเล่นกับห้องครัวที่ใช้ร่วมกัน

ดังนั้น ห้องเตียงคู่ธรรมดาที่อยู่ตรงหน้า สำหรับคลอเดียแล้วนั้นก็จึงเป็นอะไรที่ธรรมดาอย่างมาก

หลี่เสี่ยวเฟินไม่รู้ว่ามาตรฐานของนักศึกษาในแคนาดานั้นเป็นยังไง เมื่อได้ยินคลอเดียบอกว่าไม่มีห้องนั่งเล่น ก็จึงเอ่ยถามอย่างทำอะไรไม่ถูก“ห้องนอนจะเอาห้องนั่งเล่นทำไม？”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูดเตือน“เสี่ยวเฟิน คลอเดียเติบโตมาในแคนาดา โรงเรียนของทั้งสองประเทศนั้นย่อมต้องมีความแตกต่าง ยิ่งไปกว่านั้นแคนาดามีพื้นที่กว้างแต่ประชากรน้อย ทรัพยากรโดยทั่วไปแล้วก็จึงมีอยู่มาก หอพักของโรงเรียนก็จึงย่อมไม่จำเป็นต้องแบ่งสันให้เป็นสำหรับสี่คน หกคน หรือแม้แต่แปดคนต่อห้อง”

หลี่เสี่ยวเฟินพูดด้วยรอยยิ้ม“ฉันจำได้ตอนที่เราอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เด็กเล็กกว่าสิบคนรวมพี่เลี้ยง จะพักอาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน ห้องเป็นห้องโถงโล่งๆ ทุกคนมีแค่ที่นอนกับหมอนของตัวเอง ในตอนนั้นคิดว่า หากในอนาคตสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ ก็จะได้พักในหอพักที่นอนกันแปดคนต่อห้อง มีเตียงนอนเป็นของตัวเอง ต่อให้จะนอนกันบนที่นอนเตียงสองชั้นก็มีความสุขแล้ว ดังนั้นเมื่อได้เห็นห้องพักที่มีเตียงคู่แบบนี้ ก็รู้สึกว่าสภาพนั้นมันดีมากๆแล้ว ”

ป้าหลี่ที่อยู่ข้างๆก็เอ่ยพูดว่า“เลิกคุยกันได้แล้ว ช่วยคลอเดียจัดที่นอนกันก่อน แล้วค่อยมาดูว่ายังขาดเหลืออะไร อีกเดี๋ยวก็ค่อยไปหาซื้อกันที่ซูเปอร์มาร์เก็ต”