ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5529

ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้ในตอนที่เขาได้ใช้จุดสังเกตทางจิตวิทยากับหลินหว่านเอ๋อร์นั้น ก็ได้ใช้ปราณทิพย์ไปจำนวนมาก เย่เฉินมั่นใจว่าปราณทิพย์ที่มากมายขนาดนี้ หลินหว่านเอ๋อร์ที่ไม่มีพลังปราณทิพย์ใดๆ ไม่มีทางที่จะหนีพ้นจุดสังเกตทางจิตวิทยาของตัวเองไปได้

จนตอนนี้ ความสงสัยของเย่เฉินที่มีต่อหลินหว่านเอ๋อร์นั้น ก็ได้คลายลงไปแล้วกว่าแปดถึงเก้าในสิบส่วน

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเย่เฉินจะเชื่อว่าหลินหว่านเอ๋อร์ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง แต่เขาก็ยังคงคิ้วขมวดอยู่

แม้ในตอนนี้เขาจะเชื่อว่าที่หลินหว่านเอ๋อร์มาปรากฏตัวขึ้นในเมืองจินหลิงจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ตาม แต่ในใจก็ยังคงมีความเป็นกังวลอยู่

ครั้งสุดท้ายที่เย่เฉินได้พบกับหลินหว่านเอ๋อร์นั้น องค์กรพั่วชิงกำลังไล่ตามล่าฆ่าเธออยู่

ตอนนี้ เธอมาที่เมืองจินหลิง หากองค์กรพั่วชิงได้เบาะแสของเธอ อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะต้องเรียนรู้ถึงบทเรียนจากเมื่อครั้งที่แล้ว และส่งยอดฝีมือผู้เก่งกาจที่สุดมาที่เมืองจินหลิงเพื่อจับตัวเธอ

นอกจากนี้ ตากับยายของตัวเองก็มาที่เมืองจินหลิงแล้ว เป็นเหมือนกับหลินหว่านเอ๋อร์ ครอบครัวของพวกเขา ก็เป็นเป้าหมายสำคัญขององค์กรพั่วชิงเช่นกัน

จากที่มอง สองเป้าหมายสำคัญขององค์กรพั่วชิงต่างก็อยู่ที่เมืองจินหลิง อย่างนั้นแล้วความเป็นไปได้ที่องค์กรพั่วชิงจะมาที่เมืองจินหลิงนั้นก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

เมื่อพิจารณาถึงองค์กรพั่วชิงในตอนนี้ ก็แทบจะเงียบกริบเกือบทั้งหมด มีเพียงท่านเอิร์ลสามคนที่ยังอยู่ข้างนอก เย่เฉินเป็นกังวล ไม่แน่ว่าอาจจะมีท่านเอิร์ลสักคนขององค์กรพั่วชิงเดินทางมาที่เมืองจินหลิงก็เป็นได้

ที่ไซปรัส ตัวเองได้ให้ว่านพั่วจวินซุ่มโจมตีด้วยระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ แต่ที่เมืองจินหลิง ตัวเองไม่มีความสามารถแบบนี้ และไม่มีโอกาสแบบนี้

หากมีท่านเอิร์ลขององค์กรพั่วชิงมาที่เมืองจินหลิงจริง หากอีกฝ่ายมาเพราะหลินหว่านเอ๋อร์ก็ยังไม่เท่าไร แต่หากอีกฝ่ายต้องการทำร้ายตากับยายของตัวเองด้วยแล้ว อย่างนั้นตัวเองจะมีความสามารถพอที่จะปกป้องพวกเขาให้ปลอดภัยได้หรือไม่ ในตอนนี้ก็ยังคงตอบไม่ได้

นอกจากนี้ ที่แย่ยิ่งกว่าก็คือ ตัวเองอยู่ที่เมืองจินหลิง ไม่สะดวกที่จะทำระบบเตือนภัยล่วงหน้า หากอีกฝ่ายมาที่เมืองจินหลิงจริง ก่อนที่อีกฝ่ายจะได้ลงมือทำอะไร ตัวเองก็ยากที่จะรู้ล่วงหน้าได้

คิดมาถึงตรงนี้ ภายในใจของเย่เฉินก็ยิ่งจะหนักอึ้งมากขึ้นไปอีก

……

อาหารมื้อเที่ยง เย่เฉินกินมันอย่างไร้รสชาติ

หลังมื้ออาหาร เขาส่งคลอเดีย หลี่เสี่ยวเฟินและป้าหลี่กลับบ้าน จากนั้นก็ขับรถไปที่ริมแม่น้ำ หาที่จอดรถแล้วจอด นั่งอยู่คนเดียวลำพังที่ริมแม่น้ำนี้ตลอดทั้งบ่าย