ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5530
เมื่อหลิวม่านฉงเห็นเย่เฉินยืนนิ่งอยู่ที่ประตู ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า“คุณเย่ คุณเป็นอะไรไป？”
เย่เฉินได้สติ ยกยิ้มให้“โอ้ ผมกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ ขอโทษที”
ในตอนนี้ พนักงานเดินเข้ามาทักทาย เอ่ยพูดว่า“ทั้งสองท่านเชิญด้านในค่ะ ”
เย่เฉินพยักหน้ารับ ในตอนที่เดินตามพนักงานเข้าไปนั้น ก็มองไปยังกระดิ่งที่แขวนอยู่ตรงหน้าประตูบานเลื่อนอย่างไม่ตั้งใจ ในใจได้เกิดแรงบันดาลใจหนึ่งขึ้นมา
หากในอนาคตองค์กรพั่วชิงส่งท่านเอิร์ลมาที่เมืองจินหลิงจริง อย่างนั้นตัวเองก็จะต้องทำ“กระดิ่ง”สักอันไว้เพื่อจะได้คอยเตือนตัวเอง
หลังจากที่นั่งลงกับที่พร้อมหลิวม่านฉงแล้ว เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกดส่งข้อความไปหาจางเอ้อเหมาที่ขายของเก่าอยู่ในตลาดของโบราณ ให้เขาพรุ่งนี้เที่ยง มาเจอตัวเองที่คฤหาสน์กลางเขาของช็องเซลีเซียนสปา
ก่อนหน้านั้นจางเอ้อเหมาได้เริ่มติดตามหงห้าและคอยเป็นกุนซือสมองสุนัขอยู่ข้างๆ และก็ยังทำได้อย่างคล่องแคล่วและราบรื่น ช่วยหงห้าจัดระเบียบธุรกิจและกองกำลังให้เข้าร่องเข้ารอย รายรับกับการจัดการก็ดีขึ้นอย่างมาก
ในตอนนี้ เวลาส่วนใหญ่ของหงห้าก็อยู่ที่ช็องเซลีเซียน งานการทั่วไปส่วนใหญ่ ก็ได้ยกให้จางเอ้อเหมาดูแลจัดการ
แรงบันดาลใจของเย่เฉินที่ผุดขึ้นเมื่อครู่ ต้องการให้จางเอ้อเหมามาช่วยตัวเองทำมันให้สำเร็จ
ในตอนนี้ หลิวม่านฉงที่อยู่ตรงหน้าเย่เฉินก็ยังคงขัดเขินและสงวนท่าทีอยู่ด้วยเล็กน้อย
หลังจากที่สั่งอาหารไปแล้วบางส่วน เธอก็เป็นฝ่ายเอ่ยพูดกับเย่เฉิน“คุณเย่ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ……เรื่องที่ฉันมาเมืองจินหลิง น่าจะบอกคุณล่วงหน้าก่อน……”
เย่เฉินมองเห็นถึงความลำบากใจและความรู้สึกผิดที่มีของเธอ ก็จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า“หากบอกก่อนล่วงหน้าก็ไม่เซอร์ไพรส์แบบนี้นะสิ？”
เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็ทำราวกับนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เอ่ยถามว่า“จริงสิ หลินเสี่ยวหว่านที่เจอเมื่อตอนเที่ยงในหอพักคนนั้นเธอเป็นอะไรกับคุณเหรอ？พวกคุณรู้จักกันได้ยังไง ？”
หลิวม่านฉงพูดไปตามความจริง“เสี่ยวหว่านเป็นหลานสาวเพื่อนสนิทของคุณปู่ฉัน เธอเป็นคนมาเลเซียเชื้อสายจีน ปีนี้มาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยจินหลิง”
พูดจบ หลิวม่านฉงก็ถาม“เอ่อคือ ฉันได้ยินเสี่ยวหว่านบอกว่า คุณรู้จักกับเพื่อนร่วมห้องคนใหม่ของเธอด้วย ？”
“ใช่”เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า“น้องสาวของผมคนหนึ่งวันนี้บังเอิญมาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยจินหลิงเหมือนกัน ไม่คิดว่าพวกเธอสองคนจะได้อยู่หอเดียวกัน และเรียนสาขาวิชาเดียวกันด้วย ”
“ช่างบังเอิญจริงๆ！”หลิวม่านฉงอุทานออกมา“เดิมทีฉันคิดว่ารอให้ฉันได้ปรับตัวเข้าที่กับการอยู่ที่มหาวิทยาลัยจินหลิงแล้ว ค่อยหาโอกาสบอกคุณ ว่าฉันมาเมืองจินหลิงแล้ว แต่ไม่คิดว่าวันนี้ไปหาเสี่ยวหว่านที่หอ ก็มาเจอคุณได้ มันช่าง……ช่างเป็นโชคชะตาจริงๆ……”
“ใช่ไหม……”เย่เฉินหัวเราะ แล้วถามเธออย่างสงสัยว่า“เอ่อนี่ ตอนเที่ยงหลังจากที่ผมไปแล้วพวกคุณทำอะไรกัน？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...