ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5530

เมื่อหลิวม่านฉงเห็นเย่เฉินยืนนิ่งอยู่ที่ประตู ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า“คุณเย่ คุณเป็นอะไรไป？”

เย่เฉินได้สติ ยกยิ้มให้“โอ้ ผมกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ ขอโทษที”

ในตอนนี้ พนักงานเดินเข้ามาทักทาย เอ่ยพูดว่า“ทั้งสองท่านเชิญด้านในค่ะ ”

เย่เฉินพยักหน้ารับ ในตอนที่เดินตามพนักงานเข้าไปนั้น ก็มองไปยังกระดิ่งที่แขวนอยู่ตรงหน้าประตูบานเลื่อนอย่างไม่ตั้งใจ ในใจได้เกิดแรงบันดาลใจหนึ่งขึ้นมา

หากในอนาคตองค์กรพั่วชิงส่งท่านเอิร์ลมาที่เมืองจินหลิงจริง อย่างนั้นตัวเองก็จะต้องทำ“กระดิ่ง”สักอันไว้เพื่อจะได้คอยเตือนตัวเอง

หลังจากที่นั่งลงกับที่พร้อมหลิวม่านฉงแล้ว เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกดส่งข้อความไปหาจางเอ้อเหมาที่ขายของเก่าอยู่ในตลาดของโบราณ ให้เขาพรุ่งนี้เที่ยง มาเจอตัวเองที่คฤหาสน์กลางเขาของช็องเซลีเซียนสปา

ก่อนหน้านั้นจางเอ้อเหมาได้เริ่มติดตามหงห้าและคอยเป็นกุนซือสมองสุนัขอยู่ข้างๆ และก็ยังทำได้อย่างคล่องแคล่วและราบรื่น ช่วยหงห้าจัดระเบียบธุรกิจและกองกำลังให้เข้าร่องเข้ารอย รายรับกับการจัดการก็ดีขึ้นอย่างมาก

ในตอนนี้ เวลาส่วนใหญ่ของหงห้าก็อยู่ที่ช็องเซลีเซียน งานการทั่วไปส่วนใหญ่ ก็ได้ยกให้จางเอ้อเหมาดูแลจัดการ

แรงบันดาลใจของเย่เฉินที่ผุดขึ้นเมื่อครู่ ต้องการให้จางเอ้อเหมามาช่วยตัวเองทำมันให้สำเร็จ

ในตอนนี้ หลิวม่านฉงที่อยู่ตรงหน้าเย่เฉินก็ยังคงขัดเขินและสงวนท่าทีอยู่ด้วยเล็กน้อย

หลังจากที่สั่งอาหารไปแล้วบางส่วน เธอก็เป็นฝ่ายเอ่ยพูดกับเย่เฉิน“คุณเย่ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ……เรื่องที่ฉันมาเมืองจินหลิง น่าจะบอกคุณล่วงหน้าก่อน……”

เย่เฉินมองเห็นถึงความลำบากใจและความรู้สึกผิดที่มีของเธอ ก็จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า“หากบอกก่อนล่วงหน้าก็ไม่เซอร์ไพรส์แบบนี้นะสิ？”