เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5544

อานข่ายเฟิงตบเข่าฉาด : “ไอ้หยา ! พี่กลับมาก็ต้องขับรถนานกว่าครึ่งชั่วโมง คุณซ่งได้ตอบกลับพี่รึยัง ?”

อานโฉงชิวกล่าว : “ตอนนี้ยังไม่ตอบเลย”

อานข่ายเฟิงผิดหวังเล็กน้อย กล่าวถอดถอนใจ : “งั้นผู้มีพระคุณก็คงจะไม่ได้อยู่ที่เมืองจินหลิงสินะ...”

อานโฉงชิวพยักหน้า : “ฉันก็คิดเหมือนกับนาย ถ้าเกิดระยะเวลาการตอบกลับค่อนข้างนาน ฉันเดาว่าเป็นไปได้สูงว่าผู้มีพระคุณจะไม่ได้อยู่ที่จินหลิง”

ระหว่างพูด อานโฉงชิวก็กล่าวอีกว่า : “และตอนที่ฉันคุยกับคุณซ่ง เธอยังบอกด้วยว่า ผู้มีพระคุณออกจากเมืองจินหลิงแล้ว ฉันสงสัยว่าหลังจากเรื่องนั้นที่นิวยอร์กนั้นผู้มีพระคุณจะอยู่นอกประเทศตลอดมารึเปล่า”

อานข่ายเฟิงจุ๊ปากกล่าว : “ก็ไม่แน่ อาจจะไม่ได้กลับมาเลยก็ได้”

หลี่ญ่าหลินที่อยู่ข้าง ๆ เห็นสองคนค่อย ๆ หลุดออกจากประเด็น ก็กระแอมสองทีกล่าว : “อะแฮ่ม... พวกนายสองคนไม่สามารถดูแค่เวลาที่คนอื่นตอบนายกลับมาอย่างเดียว มาชี้ขาดว่าคิดว่าคนที่พวกนายอยากจะหาอยู่ที่เมืองจินหลิงรึเปล่า นั่นเป็นอาชญากรรมของสมองเล็กน้อย หลังจากที่ฆ่าคน ก็รู้ว่าจะต้องจัดการกับอุณหภูมิและสภาพแวดล้อมของศพ เพื่อแทรกแซงความแม่นยำของตำรวจและแพทย์นิติเวชในการสันนิษฐานเวลาตาย แล้วทำไมพวกนายถึงคิดว่าคนอื่นตอบเร็วหมายถึงอยู่ในเมืองจินหลิง แต่ถ้าตอบช้าก็แปลว่าไม่อยู่แล้ว ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน