ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5547

ชายคนที่ถูกเรียกว่าเสี่ยวเถิงรีบหยิบไฟแช็กออกมา จุดบุหรี่ให้จางเอ้อเหมาไปพลางพูดกล่าวนับถือไปพลาง : “พี่เอ้อเหมา ขอแค่เฮียยอมพาผมไปด้วย ผมจะอดทนต่อความยากลำบากและเสียงวิจารณ์ ไม่ผิดคำแน่นอน !”

จ้าวเหล่าซื่อที่อยู่ข้าง ๆ เองก็รีบพูด : “พี่เอ้อเหมา เอาฉันไปด้วยเถอะ ! ฉันคนเนี่ยไม่มีจุดเด่นอะไรอย่างอื่น แต่เชื่อฟัง ! ขอแค่เฮียพาฉันไปด้วย ฉันจะต้องเชื่อฟังเฮียอย่างเคร่งครัดแน่นอน ชี้ไหนไปนั่นเลย !”

ในตอนนี้คนอื่น ๆ ก็ทยอยแสดงความจริงใจกับจางเอ้อเหมา ในสายตาของพวกเขา ในเมื่อจางเอ้อเหมายอมทิ้งตำแหน่งคนโปรดข้างกายท่านหงห้า มันพิสูจน์ได้ว่าเขาพบแหล่งเงินที่ใหญ่กว่าแน่นอน และเขายังบอกอีกว่า ลู่ทางหาเงินนี้เกี่ยวกับของโบราณ ไม่ใช่แค่เขาจางเอ้อเหมาที่ทำงานอย่างราบรื่นสบาย ทุกคนต่างก็คุ้นเคยดี เพราะงั้นใคร ๆ ก็อยากจะได้ส่วนแบ่งกับจางเอ้อเหมา

แต่ในตอนนี้จางเอ้อเหมากลับกล่าวราบเรียบ : “ทุกคน ฉันเพิ่งกลับมาที่นี่ กิจการใหม่ยังไม่ราบรื่นนัก ไม่ได้ใช้คนเยอะขนาดนี้ เพราะงั้นในขั้นแรกนี้ ก็ให้จ้าวเหล่าซื่อกับเสี่ยวเถิงมาเป็นลูกน้องฉันก่อน คนอื่น ๆ ที่ยังไม่ถึงตาก็อยากรีบร้อนไป รอให้ฉันทำธุรกิจให้เรียบร้อย ทุกคนจะมีส่วนแบ่ง !”

คนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะผิดหวัง แต่จ้าวเหล่าซื่อกับเสี่ยวเถิงต่างก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

สองคนรีบรีบดึงจางเอ้อเหมามาตรงที่ไม่มีคน จ้าวเหล่าซื่อพูดอย่างประจบ : “พี่เอ้อเหมา แผงขายของตรงนั้นของเฮียถ้าเฮียอยากจะใช้เมื่อไหร่ก็ใช้ได้เลยนะ ถ้าไม่พอก็ใช้ของฉันไปด้วยเลย อยากจะให้ฉันกับเสี่ยวเถิงทำอะไร ขอแค่เฮียบอกมาได้เลย”

จางเอ้อเหมาหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบแล้วถามทั้งสองคนว่า : “พวกนายบอกฉันมาตามความจริง ตอนนี้เดือนหนึ่งพวกนายหาเงินได้เท่าไหร่ ?”

“คนละสามพัน ? !”

ทั้งสองพูดไม่ออกแต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็อดตื่นเต้นไม่ได้ สามพันหยวน ต่อวัน รายได้นี้สูงกว่าแผงขายของพวกเขามาก

ตอนนี้จางเอ้อเหมาพูดต่อ : “แต่ว่าฉันคงจะต้องบอกเอาไว้ก่อน ตอนนี้ฉันไม่แน่ใจว่าลูกค้ารายใหญ่จะมาเมื่อไหร่ เพราะงั้นพวกนายจะต้องไปรอที่สนามบินกับสถานีรถไฟทุกวัน พวกนายสองคนจะต้องไปตั้งแต่เช้าทุกวัน จนกระทั่งสนามบินกับสถานีรถไฟปิดแล้ว พวกนายถึงจะกลับบ้านไปพักผ่อนได้ ช่วงนี้ห้ามพลาดเที่ยวบินหรือรถไฟความเร็วสูงเด็ดขาด ถ้าใครรับลูกค้าได้ ฉันจะมอบรางวัลหนึ่งหมื่น ถ้าใครผลาดลูกค้าไป ฉันจะไม่ให้อภัย เข้าใจไหม ?”