ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 558

บทที่558

คิดมาถึงตรงนี้ เขาพูดอย่างเย็นชาว่า:"หวั่นถิง ผมบอกให้นะ ไอ้หมอนี้ ตีสุนัขรับใช้ของตระกูลอู๋ของเรา และด่าตระกูลอู๋ของเรา แม้ว่าจะมีคุณท่านซ่งออกมาช่วยพูด ตระกูลอู๋ก็จะไม่ยกโทษให้!"

พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่หลิวกว่างทันที และตะโกนบอกเย่เฉินว่า:"คุกเข่าลง และก้มหัวให้สุนัขรับใช้ของฉัน จากนั้นก็คุกเข่าก้มหัวให้ฉัน เรื่องนี้ฉันก็จะปล่อยนายไปก่อน!"

เมื่อหลิวกว่างได้ยินแบบนี้ เขาก็ดีใจมาก!

การถูกตบสองครั้งเมื่อกี้นั้นไม่ได้ไร้ประโยชน์ คุณชายเริ่มออกหน้าเพื่อตนแล้ว!

จากนั้น หลิวกว่างจึงกุมหน้าและเดินไปที่เย่เฉิน ด่าอย่างหยิ่งผยองว่า:"ไม่ได้ยินเหรอ? ยังไม่รีบคุกเข่าให้กูอีก!" เย่เฉินพูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม ทันใดนั้นก็ยื่นมือออกไป จับคอของหลิวกว่าง และยกเขาขึ้นไปเลย!

อู๋ซินตะลึง!

เขาไม่คิดเลยว่า เย่เฉินจะสามารถยกหลิวกว่างที่หนักหนึ่งร้อยห้าสิบหกสิบโลด้วยมือข้างเดียว และเท้าของเขาก็ห้อยอยู่กลางอากาศ!

ตอนนี้หลิวกว่างรู้สึกเพียงว่าคอของเขาถูกบีบแน่นด้วยแรงที่แข็งแกร่ง และเท้าของเขาก็เตะในอากาศไปทั่ว แต่ยิ่งดิ้นรนมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งหายใจไม่ออก!

เย่เฉินมองไปที่หลิวกว่าง และพูดอย่างเย็นชา:"นายกล้าพูดอีกสักคำ ฉัน จะสลักคำว่ายาจก บนหน้าผากนาย!"

พูดจบ ก็โยนเขาลงไปที่พื้น

หลิวกว่างกระแทก จนกระดูกของเขาแทบหัก แต่เขาก็ตกใจกับความเย็นชาของเย่เฉินแล้ว คลานไปที่ด้านข้างของอู๋ซิน โดยไม่กล้าพูดอะไรอีก

เมื่อเห็นเช่นนี้ ซ่งหวั่นถิงก็ชี้ไปที่หลิวกว่างอย่างไม่เกรงใจ และพูดกับบอดี้การ์ดว่า:"รออะไรอีกล่ะ? ฉันบอกแล้ว ให้โยนเจ้านี่ออกไป!"

ทันทีที่บอดี้การ์ดได้ยิน ก็รีบวิ่งไปข้างหน้า และลากหลิวกว่างขึ้นโดยไม่พูดอะไรสักคำ