เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 559

บทที่559

อู๋ซินโกรธมากจนกำหมัดแน่น!

เขาจ้องมองไปที่เย่เฉินและพูดอย่างเย็นชาว่า:"ไอ้เด็กเปรต นายอยากตายเองนะ อย่าหาว่าฉันไม่ได้ให้โอกาสนาย! ตระกูลอู๋ของฉันจะไม่มีวันปล่อยให้นายมีชีวิตอยู่จนถึงวันพรุ่งนี้แน่นอน!"

เย่เฉินไม่ได้พูด ซ่งหวั่นถิงก็ตะโกนทันที:"อู๋ซิน นายกล้า!"

อู๋ซินพูดอย่างเย็นชา:"ฉันมีอะไรไม่กล้าทำ?!เธอคิดว่าตระกูลอู๋ของฉันถูกคนทำอะไรก็ได้ในจินหลิงจริงๆงั้นเหรอ?บอกให้นะ! ในจินหลิง ใคร ๆ ก็ต้องก้มหัวให้กับตระกูลอู๋!"

ใบหน้าของซ่งหวั่นถิงเย็นชา และพูดออกมาว่า:"อู๋ซิน ที่นี่ไม่ต้อนรับนาย เชิญออกไป!"

"ให้ฉันออกไป?!"อู๋ซินเบิกตากว้าง มองไปที่ซ่งหวั่นถิงและพูดด้วยความโกรธ:"เธอไล่ฉันออกไป เพื่อไอ้ยาจกนี้?"

ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างหนักแน่น:"ใช่! ฉันจะพูดอีกครั้ง เชิญนายออกไป!"

ในตอนนี้ จู่ๆลูกพี่ลูกน้องของซ่งหวั่นถิงก็ปรากฏตัวขึ้น และรีบก้าวไปข้างหน้า พูดเตือนว่า:"โอ้ คุณชายอู๋ หวั่นถิง พวกเธอสองคนเถียงกันเรื่องอะไร?"

อู๋ซินเห็นหรงวี่มาและรีบพูดว่า:"หรงวี่นายมาพอดีเลย น้องสาวของนาย จะไล่ฉันออกไป เพื่อไอ้ยาจกนี้!"

หรงวี่มองไปที่เย่เฉิน รู้สึกอึดอัดใจ

อันที่จริงหรงวี่ก็ไม่ชอบเย่เฉินเช่นกัน แต่เขารู้ว่าปู่ของเขาเชื่อเขามาก และให้ความสำคัญ เคารพเขาด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะดูหมิ่นเย่เฉินอย่างเปิดเผย

เมื่อเห็นว่าเย่เฉินและอู๋ซินดูเหมือนจะขัดแย้งกัน เขารีบยิ้มและพูดว่า:"โอ้ นี่พวกเดียวกัน เลยเข้าใจผิดกัน"

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรีบพูดกับเย่เฉิน:"อาจารย์เย่ นี่คือคุณชายอู๋อู๋ซินอู๋ ลูกชายคนโตของตระกูลอู๋แห่งซูหาง"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน