ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 559
บทที่559
อู๋ซินโกรธมากจนกำหมัดแน่น!
เขาจ้องมองไปที่เย่เฉินและพูดอย่างเย็นชาว่า:"ไอ้เด็กเปรต นายอยากตายเองนะ อย่าหาว่าฉันไม่ได้ให้โอกาสนาย! ตระกูลอู๋ของฉันจะไม่มีวันปล่อยให้นายมีชีวิตอยู่จนถึงวันพรุ่งนี้แน่นอน!"
เย่เฉินไม่ได้พูด ซ่งหวั่นถิงก็ตะโกนทันที:"อู๋ซิน นายกล้า!"
อู๋ซินพูดอย่างเย็นชา:"ฉันมีอะไรไม่กล้าทำ?!เธอคิดว่าตระกูลอู๋ของฉันถูกคนทำอะไรก็ได้ในจินหลิงจริงๆงั้นเหรอ?บอกให้นะ! ในจินหลิง ใคร ๆ ก็ต้องก้มหัวให้กับตระกูลอู๋!"
ใบหน้าของซ่งหวั่นถิงเย็นชา และพูดออกมาว่า:"อู๋ซิน ที่นี่ไม่ต้อนรับนาย เชิญออกไป!"
"ให้ฉันออกไป?!"อู๋ซินเบิกตากว้าง มองไปที่ซ่งหวั่นถิงและพูดด้วยความโกรธ:"เธอไล่ฉันออกไป เพื่อไอ้ยาจกนี้?"
ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างหนักแน่น:"ใช่! ฉันจะพูดอีกครั้ง เชิญนายออกไป!"
ในตอนนี้ จู่ๆลูกพี่ลูกน้องของซ่งหวั่นถิงก็ปรากฏตัวขึ้น และรีบก้าวไปข้างหน้า พูดเตือนว่า:"โอ้ คุณชายอู๋ หวั่นถิง พวกเธอสองคนเถียงกันเรื่องอะไร?"
อู๋ซินเห็นหรงวี่มาและรีบพูดว่า:"หรงวี่นายมาพอดีเลย น้องสาวของนาย จะไล่ฉันออกไป เพื่อไอ้ยาจกนี้!"
หรงวี่มองไปที่เย่เฉิน รู้สึกอึดอัดใจ
อันที่จริงหรงวี่ก็ไม่ชอบเย่เฉินเช่นกัน แต่เขารู้ว่าปู่ของเขาเชื่อเขามาก และให้ความสำคัญ เคารพเขาด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะดูหมิ่นเย่เฉินอย่างเปิดเผย
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินและอู๋ซินดูเหมือนจะขัดแย้งกัน เขารีบยิ้มและพูดว่า:"โอ้ นี่พวกเดียวกัน เลยเข้าใจผิดกัน"
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรีบพูดกับเย่เฉิน:"อาจารย์เย่ นี่คือคุณชายอู๋อู๋ซินอู๋ ลูกชายคนโตของตระกูลอู๋แห่งซูหาง"
ตอนนี้ เย่เฉินมองไปที่คุณท่านซ่งและยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า:"คุณท่าน ผมเห็นสีหน้าคุณไม่ค่อยดี ช่วงนี้ไม่สบายรึเปล่า?"
คุณท่านซ่งรีบพูดว่า:"อาจารย์เย่ สุดยอดจริงๆ แค่มองก็รู้ความผิดปกติของฉัน ก็คือว่าช่วงก่อนอากาศเปลี่ยนไป ความหนาวเข้าสู่ร่างกาย บวกกับที่ฉันอายุมากขึ้น ฉันก็เลยดูเหนื่อยล้า"
เย่เฉินพูดว่า:"เพราะพื้นฐานร่างกายคุณอ่อนแอเกินไป ดังนั้นยาที่ให้คุณครั้งก่อน ประโยชน์หลักๆของหลักจึงถูกใช้เพื่อรักษาความเจ็บป่วย และโรคที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของคุณมานานหลายปี แม้ว่ามันจะรักษาทั้งหมดแล้วก็ตาม แต่มันไม่ได้ช่วยเพิ่มสมรรถภาพทางกายของคุณมากนัก"
คุณท่านซ่งรีบพูดว่า:"ถึงอย่างนั้น ฉันก็รู้สึกขอบคุณมากสำหรับพระคุณที่ช่วยชีวิตของอาจารย์เย่ ถ้าไม่ใช่เพราะอาจารย์เย่ ฉันคงจะตายไปนานแล้ว ยังมีชีวิตอยู่ถึงวันเกิดได้ไง!"
เย่เฉินยิ้มอ่อน และพูดว่า:"วันนี้ผมเตรียมของขวัญวันเกิดให้คุณแล้ว ผมเชื่อว่ามันจะเป็นประโยชน์กับสภาพการณ์ของคุณในตอนนี้"
ของขวัญวันเกิด? ช่วยสภาพที่เป็นอยู่ตอนนี้?
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...