ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5582

“คุณต้องการซื้อ ?”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพยักหน้า : “ใช่ ฉันต้องการซื้อ รบกวนเธอแจ้งราคาหน่อย !”

จ้าวเหล่าซื่อได้ยินท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถามราคา จึงนึกถึงกำชับเมื่อก่อนหน้านี้ของจางเอ้อเหมา

ไม่ว่าใครต้องการแหวนปานจื่อวงนี้ ต้องเสนอราคาสูงลิ่วซึ่งเหนือกว่าราคาตลาดหนึ่งร้อยเท่า

จ้าวเหล่าซื่อไม่เข้าใจว่าทำไมจางเอ้อเหมาต้องทำขนาดนี้ แต่อย่างไรก็ตามเป็นการเอาเงินจากคน ทำงานแทนคนอื่น ตัวเองไม่ใช้การดำเนินการตามแผนการไม่ได้หรอก อย่างไรซะตัวเองเพียงแค่มารับคน ตาแก่อยากได้แหวนปานจื่อวงนี้จริง ก็ต้องไปคุยกันซึ่ง ๆ หน้ากับจางเอ้อเหมา

ครั้นแล้ว เลยคิดอยู่ในใจเล็กน้อย แหวนหยกปานจื่อวงนี้มีมูลค่าสูงสุดอยู่ที่สามถึงห้าหมื่น เสนอหนึ่งร้อยเท่า ก็อยู่ช่วงระหว่างสามถึงห้าล้านนี้

คิดถึงตรงนี้ เขาก็กรอดฟัน ยื่นสามนิ้วออกมา แล้วบอกกับท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง : “ของชิ้นนี้ ผมคาดว่าอย่างน้อยก็ต้องสามล้าน !”

“สามล้าน ?” ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่าเขาเก็บตัวฝึกฝนมาตลอดปี และไม่ค่อยได้ออกมาทำงานข้างนอก แต่ว่าสามล้านมีความหมายว่าอะไร เขารู้ดี แหวนปานจื่อวงแค่นี้ เสนอราคาขายสามล้าน อำมหิตเกินไปหน่อยจริง ๆ

แต่ว่าดีที่ค่าใช้จ่ายประจำขององค์กรพั่วชิงมีจำนวนเพียงพอ ไม่ต้องพูดถึงหลายล้าน ต่อให้เป็นหลายร้อยล้าน ก็ไม่นับว่ามากมายอะไรสำหรับท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง

ครั้นแล้ว เขาจึงถามจ้าวเหล่าซื่อ : “หากว่าฉันต้องการละก็ เราทำธุรกิจกันตอนนี้ได้ไหม ?”

จ้าวเหล่าซื่อรู้สึกตกใจ นึกไม่ถึงว่าตาแก่นี้ยังมีความคิดต้องการซื้อจริง !

ครั้นแล้ว เขาจึงเอ่ยปากบอก : “หากว่าคุณอยากซื้อจริง งั้นก็ต้องไปคุยกันซึ่ง ๆ หน้ากับพี่ผมแล้ว ผมตัดสินใจสถานการณ์โดยละเอียดเองไม่ได้”

ว่าแล้ว เขาก็ถามท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง : “คุณท่าน สามล้านราคานี้เป็นเพียงการเสนอราคาขั้นต้นเพียงเท่านั้น และเป็นเพียงราคาที่ต่ำที่สุดด้วย ไม่มีเพดานราคา หากว่าคุณยอมรับได้ ผมจะโทรเสนอพี่ของผมให้ หากว่ายอมรับไม่ได้ เราก็อย่าเสียเวลากันเลย”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพยักหน้าเบา ๆ แล้วทำมือว่าเชิญแล้วบอก : “สามล้าน ฉันรับได้”