ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5584

สรุปบท บทที่ 5584 โชคดี (1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 5584 โชคดี (1) – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 5584 โชคดี (1) ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

หลังจากจางเอ้อเหมาวางสายจ้าวเหล่าซื่อ ก็รายงานสถานการณ์ให้เย่เฉินทันที

เย่เฉินที่ได้รับสาย ได้มาถึงโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีแล้ว

เนื่องจากช็องเซลีเซียนสปาไม่ไกลจากโฮมสเตย์ว่านหลิ่วที่คุณตากับคุณยายพักอยู่นัก ดังนั้นเย่เฉินจึงตั้งใจว่าช่วงระยะเวลานี้ของต่อจากนี้ จะเฝ้าอยู่ที่เท่าที่เป็นไปได้ เพื่อป้องกันหากว่ามีเรื่องเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

เขาให้เฉินจื๋อข่ายจัดเตรียมเฮลิคอปเตอร์กู้ภัยที่มีสมรรถนะทนทานมากรอคำสั่งอยู่ที่นี่ทุกเมื่อลำหนึ่ง หากว่ามีความต้องการ เฮลิคอปเตอร์ก็สามารถออกบินได้ทันที สองสามนาทีก็ถึงโฮมสเตย์ว่านหลิ่ว

ตอนที่เย่เฉินได้ยินจางเอ้อเหมาพูด ว่ามีคนยินดีออกเงินสามล้านซื้อแหวนปานจื่อที่ตัวเองทำที่สนามบิน เขาตกตะลึงในทันที

เขารู้ คนนั้นที่ตัวเองคอยได้มาแล้ว !

เขาเดาได้ว่าคนขององค์กรพั่วชิงจะมาเมืองจินหลิงอย่างแน่นอน แต่นึกไม่ถึงว่าจะมาไวขนาดนี้ !

คราวนี้ จางเอ้อเหมาถามเย่เฉินในสาย : “อาจารย์เย่ คาดการณ์ว่าคนนั้นจะมาที่ตลาดของโบราณจากสนามบินแล้ว หากว่าอีกเดี๋ยวเขามาหาผม ผมต้องระวังอะไรไว้ไหมครับ ?”

เย่เฉินพูดราบเรียบ : “หากว่าเขาเสนอราคาซื้อไม้ฟาดสายฟ้าชิ้นนั้นที่ฉันซื้อให้นาย นายเสนอราคาไปห้าล้าน หากว่าเขาเต็มใจเอา นายก็ขายให้เขาไป”

จางเอ้อเหมารีบถามอีกครั้ง : “อาจารย์เย่ คนคนนี้น่าจะเป็นคนที่คุณต้องการตามหาสินะครับ ? ผมต้องส่งคนไปจับตาดูเขาไว้ไหมครับ ?”

“ไม่ต้องหรอก” เย่เฉินกำชับ : “นายสนแค่ขายของให้เขาก็พอ ไม่ต้องสนใจอะไรอย่างอื่นหรอก”

จางเอ้อเหมาคบค้ากับท่านเอิร์ลขององค์กรพั่วชิงโดยตรง สำหรับจางเอ้อเหมาแล้ว ขอเพียงเขาไม่ถูกคนมองเส้นสนกลในออก ก็จะไม่มีอันตรายอะไรอย่างแน่นอน

หากว่าเป็นแบบนี้ แนวคิดในการโต้ตอบของเหตุการณ์ทั้งหมดนั่น เกรงว่าจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย

และยันต์ฟ้าร้องที่เตรียมไว้ให้เขาเรียบร้อยแล้วนั้น มิสู้สั่งทำให้แขกที่มาจากแดนไกลคนนี้ในระดับลึกซึ้งให้เต็มที่อีก

คิดถึงตรงนี้ เขาก็นั่งเฮลิคอปเตอร์มุ่งไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงที่ตั้งอยู่เขตเมืองทันที ในขณะเดียวกันก็โทรหาจางเอ้อเหมา และกำชับเขา : “จางเอ้อเหมา ตอนนี้นายรีบเอาไม้ฟาดสายฟ้าชิ้นนั้นที่ฉันให้นายไป แล้วมาพบฉันที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงเดี๋ยวนี้ ยิ่งเร็วยิ่งดี”

จางเอ้อเหมาห่างจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เมื่อขี่รถพลังงานไฟฟ้าเป็นระยะทางที่ต้องการเพียงห้าหกนาทีเท่านั้น ส่วนเวลาที่เย่เฉินบินมาก็พอ ๆ กัน แต่อีกฝ่ายอยากไปที่ตลาดของโบราณจากสนามบิน อย่างน้อยก็ต้องสามสิบสี่สิบนาที

และตอนนี้ ระยะห่างของข้อมูลที่เขาสอบถามจากจางเอ้อเหมา ก็เพิ่งผ่านไปแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นเอง บางทีตอนนี้อาจจะยังไม่ได้ขึ้นรถแท็กซี่ด้วยซ้ำ ดังนั้นตัวเองยังมีเวลาเพียงพอ

ไม่นานนัก เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งก็ออกบินจากโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี มุ่งหน้าไปโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงด้วยความเร็วที่ไวที่สุด

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน