ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5585

ตอนที่เย่เฉินมาถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง จางเอ้อเหมาก็มาถึงพอดีเหมือนกัน

หลังจากเย่เฉินได้พบกับเขาที่ห้องทำงานของเฉินจื๋อข่ายแล้ว ก็ถามเขา : “ไม้ฟาดสายฟ้าชิ้นนั้นที่ฉันให้นายไป ได้เอามาด้วยไหม ?”

“เอามาครับ” จางเอ้อเหมาควักยันต์ฟ้าร้องชิ้นนั้นออกมาจากในกระเป๋า ยื่นให้เย่เฉิน แล้วเอ่ย : “อาจารย์เย่ ลองดูสิครับ”

เย่เฉินพยักหน้า กำชับเขา : “เอ้อเหมา นายออกไปคอยฉันพักหนึ่งก่อน”

“ได้ครับ !” จางเอ้อเหมาพูดโดยไม่ต้องคิด : “งั้นอาจารย์เย่ มีเรื่องอะไรเรียกผมได้ทุกเมื่อเลยนะครับ”

พูดจบ ก็ถอยออกจากห้องทำงานอย่างนอบน้อม

เย่เฉินรีบใช้ปราณทิพย์ ทำการปรับค่ายกลที่อยู่ในยันต์ฟ้าร้องเล็กน้อย ไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็เรียกจางเอ้อเหมา ยื่นยันต์ฟ้าร้องที่ปรับเรียบร้อยแล้วให้เขา ใช้ปราณทิพย์ไปสองสามส่วน แล้วกำชับเขา : “เอ้อเหมา นายเอาไม้ฟาดสายฟ้าชิ้นนี้กลับไปเดี๋ยวนี้ หากว่าอีกฝ่ายถามถึงรายละเอียดเกี่ยวกับที่นายปล้นสุสาน และถามถึงว่ายังมีสินค้าอะไรอย่างอื่น นอกเหนือจากไม้ฟาดสายฟ้าชิ้นนี้อีกไหม นายก็บอกเขาไปว่า ไม้ฟาดสายฟ้ากับแหวนปานจื่อ ล้วนเป็นของที่เบื้องบนของนายให้นายมา โดยให้นายจำหน่าย ส่วนของขุดที่ไหน ขุดได้เท่าไหร่ นายไม่รู้เลยทั้งนั้น”

“หากเขาถามถึงเบื้องบนของนายว่าเป็นใคร นายก็บอกเขาไปว่านายไม่รู้ บอกไปว่าเบื้องบนของนายจะติดต่อกับนายครั้งหนึ่ง ตามช่วงเวลาที่กำหนด หากว่าเขาอยากพบเบื้องบนของนาย ก็ให้เขาทิ้งหมายเลขโทรศัพท์เอาไว้ให้นาย รอหลังจากเบื้องบนของนายติดต่อนาย นายค่อยช่วยบอกต่อให้เขา หากว่าเบื้องบนของนายยินดีพบเขา นายก็โทรไปแจ้งเขา”

จางเอ้อเหมาไม่รู้ว่าตัวเองได้ถูกเย่เฉินทำจุดสังเกตทางจิตวิทยาแล้ว จึงพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วพูดด้วยความนอบน้อมทันที : “อาจารย์เย่วางใจได้ครับ ผมจดจำเอาไว้แล้ว”

“ดี” เย่เฉินพูดด้วยความพอใจ : “นายกลับไปได้แล้ว เงินที่นายได้จากการขายของสองชิ้นนี้ในครั้งนี้ เก็บเอาไว้เองเถอะ น้ำใจของฉัน นายก็อย่าได้ปฏิเสธเลยนะ”

จางเอ้อเหมารีบบอก : “ขอบคุณครับอาจารย์เย่ !”

……

สองสามนาทีต่อมา จางเอ้อเหมากลับไปที่ตลาดของโบราณอีกครั้ง