ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5589

จางเอ้อเหมาพยักหน้ารับ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า“เมื่อครู่เข้าใจคุณผิดไป ต้องขอโทษด้วย！แต่คุณเองก็น่าจะรู้ คนที่ยึดอาชีพอย่างเรา พึงระวังให้มากจึงจะกุมเรือได้เป็นหมื่นปี คนที่ดึงดันจ้องแต่จะขายเอาเงิน ใครมาซื้อก็ขาย ทำได้ไม่ถึงปีหรือครึ่งปีก็เข้าไปอยู่ในซังเตแล้ว คุณดูอย่างผม อยู่ในวงการของโบราณเมืองจินหลิงมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว ไม่เคยต้องเรือล่มเลย ทั้งหมดล้วนเพราะอาศัยความระมัดระวังตัว ”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งยิ้มแล้วพูดสมทบ“คุณพูดถูก ระมัดระวังตัวย่อมดีที่สุด！”

พูดจบ เขาก็แทบอดใจรอไม่ไหวที่จะเอ่ยถามว่า“เถ้าแก่ เงินได้โอนให้ไปแล้ว แหวนปานจื่อนั้นจะให้ฉันได้เมื่อไร ？”

“รอสักครู่”จางเอ้อเหมาพูดอย่างขอไปที“ ผมให้คนของผมรอนักธุรกิจชาวฮ่องกงอยู่ที่สนามบิน นักธุรกิจชาวฮ่องกงนั้นระมัดระวังตัวมาก ไม่โทรมาหา ไม่ส่งข้อความ และไม่บอกด้วยว่าตัวเองนั้นมาเมืองจินหลิงด้วยเที่ยวบินไหน ทุกอย่างล้วนอาศัยรหัสลับกับวัตถุสัญลักษณ์ เขาก็ถึงจะแสดงตัวตน ดังนั้นจะมาถึงเมื่อไรนั้นล้วนก็เป็นไปได้ทั้งนั้น คนของผมก็ต้องเฝ้ารออยู่ที่นั่นตลอดเวลา”

จางเอ้อเหมาไม่กล้าให้จ้าวเหล่าซื่อมา เพราะจ้าวเหล่าซื่อก็ถูกตัวเองหลอกเช่นกัน หากเขามาแล้วเกิดเผยพิรุธอะไร ความพยายามทุกอย่างที่ทุ่มเทไปก็จะสูญเปล่า

ดังนั้น จางเอ้อเหมาก็ขบคิด แล้วพูดว่า “เอาอย่างนี้แล้วกัน เดี๋ยวผมจะให้เขาหาใครสักคน วิ่งเอาแหวนปานจื่อนั้นมาให้”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งรีบพูดว่า“ไม่ได้เลยไม่ได้ ของแพงขนาดนี้ ให้ใครเอามาให้แบบนี้ได้ยังไงกัน……หากคนของคุณไม่สะดวกที่จะมา อย่างนั้นแล้วเดี๋ยวฉันไปเอากับเขาเองก็ได้！คุณสั่งกำชับกับเขาเอาไว้แล้วกัน ”

จางเอ้อเหมาโบกมือและพูดว่า“ไม่ขนาดนั้นหรอก คนส่งของไม่รู้ว่าของสิ่งนี้มันคืออะไร นอกจากนี้เขาขี่รถมอเตอร์ไซค์ ก็เร็วกว่าขับรถยนต์มาก แค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึง ”

เมื่อท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเห็นเขาพูดอย่างมั่นใจเช่นนี้ ก็ไม่ได้พูดมากอะไรอีก เพราะว่า ในตอนนี้เขายังมีเป้าหมายที่ใหญ่กว่า ท่อนไม้ฟาดสายฟ้าที่อยู่ตรงกลางร้านของจางเอ้อเหมา

ดังนั้น เขาก็จึงพูดอย่างเรียบเฉยว่า“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นฉันจะรออยู่ที่นี่อีกสักเดี๋ยวแล้วกัน อยากจะดูด้วยว่าที่ร้านยังมีของดีอะไรอยู่อีกหรือเปล่า ”

จางเอ้อเหมาพยักหน้ารับ“เชิญดูตามสบาย สนใจอะไรก็ถามได้เลย ”

“ได้！”ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพูดจบ ก็แสร้งกวาดตามองไปทั่วในร้านอยู่สักพัก จากนั้นก็ชี้ไปยังไม้ฟาดสายฟ้าท่อนนั้น แล้วเอ่ยถาม“เถ้าแก่ ไม้ฟาดสายฟ้านี้ขายยังไง？”

จางเอ้อเหมาพูดอย่างไม่ต้องคิด“ ห้าล้าน”