ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5597

ผู้มีพระคุณถามต่อ“ข้าบอกเจ้าไปแล้วไม่ใช่เหรอ？ว่าตระกูลอานพักอาศัยอยู่ที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่วในเมืองจินหลิง เจ้าแค่ต้องไปที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่วในกลางดึก แล้วฆ่ายกครัวพวกเขาทั้งหมด เพื่อไม่ให้เวลายิ่งยาวนานอุปสรรคก็ยิ่งมาก เรื่องง่ายๆเช่นนี้ เจ้ายังต้องทำความคุ้นเคยอะไรอีก？”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งรีบพูดขึ้นว่า“ผู้มีพระคุณ ข้าน้อยยังต้องการเวลาอีกเล็กน้อย เพื่อทำความเข้าใจกับสถานการณ์ของตระกูลอานอย่างถ่องแท้ หากเกิดมีคนผู้ใดไม่ได้พักอาศัยอยู่ที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่ว เรื่องนี้ก็จะไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่พูดมา……”

ผู้มีพระคุณพูดอย่างเย็นชา“คืนนี้อานฉี่ซานสองสามีภรรยา กับลูกชายสามคนและลูกสาวอีกหนึ่งคนของพวกเขาอยู่กันที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่ว！เป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการลงมือของเจ้า！ตอนนี้ที่ที่เจ้าอยู่ก็เป็นเวลาตีสอง หากเจ้าออกเดินทางไปในตอนนี้ ก่อนที่จะรุ่งสางยังพอมีเวลา ที่จะได้ส่งคนของตระกูลอานไปสวรรค์！”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งกล่าวด้วยความเคารพ“ผู้มีพระคุณ ท่านให้ข้าน้อยหาที่อยู่ของลูกชายเย่ฉางอิงกับอานเฉิงซี ตอนนี้ข้าน้อยยังไปพบเบาะแสใดๆ หากลงมือกับตระกูลอานในตอนนี้ ข้าน้อยเกรงว่าจะเป็นการลูบหน้าปะจมูก เจ้าเด็กคนนั้นจะไม่กล้าปรากฏตัว……”

ผู้มีพระคุณเค้นเสียงหึ“เจ้าแค่ต้องฆ่าอานฉี่ซานสองสามีภรรยากับลูกชายสามคนและลูกสาวอีกคนหนึ่งของพวกเขา เจ้าเด็กแซ่เย่คนนั้นก็ย่อมจะต้องปรากฏตัว！”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถามด้วยความประหลาดใจ“ผู้มีพระคุณ ข้าน้อยขอบังอาจถาม ทำไมท่านถึงได้มั่นใจเช่นนี้？”

ผู้มีพระคุณพูดอย่างเย็นชา“ตามลำดับการสืบทอดทรัพย์สินของตระกูลอานที่อานฉี่ซานได้กำหนดเอาไว้ เมื่อใดก็ตามที่เขากับลูกๆของเขาประสบอุบัติเหตุ ทรัพย์สินของตระกูลอานจะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ครึ่งหนึ่งจะถูกส่งมอบไปยังลูกชายสามคนและลูกสาวอีกคนหนึ่งของเขา อีกครึ่งหนึ่ง จะตกเป็นของลูกชายอานเฉิงซีคนนั้น หรือก็คือ หากพวกเขาตาย เจ้าเด็กแซ่เย่คนนั้น ก็จะเป็นผู้สืบทอดหลักในทรัพย์สินของตระกูลอานเพียงผู้เดียว นี่มันคือทรัพย์สินที่มีมูลค่ากว่าหลายล้านๆเหรียญ เรื่องที่ใหญ่โตเช่นนี้ก็ย่อมจะสร้างความโกลาหลและถูกพูดถึงกันไปทั่วโลก ขอแค่เจ้าเด็กคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ เขาย่อมจะไม่ปฏิเสธสิ่งยั่วยุที่มีพวกนี้ได้อย่างแน่นอน ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน ย่อมจะต้องปรากฏตัวเพื่อรับมรดกก้อนโตนี้แน่ ถึงตอนนั้น เจ้าก็สามารถจะฆ่าเขาได้โดยไม่ต้องลงแรงเลยแต่อย่างใด！”

พูดจบ ผู้มีพระคุณก็พูดต่อ “เวลาเหลือน้อย เจ้ารีบออกเดินทางเลยในตอนนี้ ！”

ภายในใจของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งกระตุกวูบ

เขารู้อยู่ก่อนแล้ว ว่าภารกิจที่ตัวเองเดินทางมาเมืองจินหลิงในครั้งนี้ ก็เพื่อมาฆ่าคนของตระกูลอาน แต่ว่า ที่เขากลับคิดไม่ถึงก็คือ ทันทีที่ตัวเองมาถึงเมืองจินหลิง ก็จะพบเจอกับเครื่องมือทางธรรมสองชิ้นติดต่อกัน

ในตอนที่เขายังคงลังเลไม่ตัดสินใจ ไม่รู้ว่าจะพูดขอเวลากับผู้มีพระคุณยังไง ผู้มีพระคุณก็เอ่ยถามเสียงดุดันว่า“ท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ตั้งแต่ที่ข้าให้เจ้าไปเมืองจินหลิง เจ้าก็คอยแต่จะหาข้ออ้างแก้ตัวไปมาอยู่ตลอด ตอนนี้มาถึงที่เมืองจินหลิงแล้ว ข้าให้เจ้าลงมือกับตระกูลอาน เจ้าก็ยังคงไม่ให้คำตอบที่ชัดเจนกับข้า หรือเจ้าไร้ความจงรักภักดีกับองค์กรพั่วชิงไปแล้ว？！”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งตกใจกลัวจนเสียวสันหลังวาบ ราวกับมีเข็มนับไม่ถ้วนทิ่มแทงเข้าที่ผิวหนัง ทำเอาทั้งแผ่นหลังเจ็บปวดราวกับมีเข็มมาทิ่มแทง เขาทำได้เพียงพูดอย่างประหม่ายิ่งว่า“ผู้มีพระคุณเข้าใจข้าน้อยผิดแล้ว ข้าน้อยจงรักภักดีกับองค์กรพั่วชิง จะมีใจที่คิดคดทรยศได้อย่างไร……เพียงแค่ว่า……แค่ว่าข้าน้อยยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้รายงานให้ท่านทราบ！”

ผู้มีพระคุณพูดเสียงเย็นชา“ว่ามา！”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ กัดฟัน แล้วพูดว่า“เรียนผู้มีพระคุณ วันนี้ที่เมืองจินหลิง ข้าน้อยได้พบเจอกับเครื่องมือทางธรรมชิ้นหนึ่งมา！”