ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5602

จางเอ้อเหมาซึ่งมีผมยุ่งเหยิง รีบไปที่ห้องทำงานของเฉินจื๋อข่าย ทั้งตัวยังคงมีกลิ่นไวน์และน้ำหอม มีรอยริมฝีปากสีแดงมากมายบนใบหน้า

เมื่อเห็นเย่เฉิน เขารีบถามด้วยรอยยิ้ม：“อาจารย์เย่ หาผมเหรอครับ？”

เย่เฉินพยักหน้า ถามเขาว่า：“เมื่อคืนดื่มเป็นอย่างไรบ้าง？”

จางเอ้อเหมาเช็ดปากแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม：“ตอบอาจารย์เย่ เมื่อคืนผม ดื่มได้สนุกมาก！”

เย่เฉินยิ้ม และพูดว่า：“ในเมื่อดื่มได้ไม่เลว งั้นบ่ายวันนี้ก็เริ่มงาน”

จางเอ้อเหมายืนตัวตรงทันที ถามด้วยความเคารพว่า：“อาจารย์เย่ ท่านจะให้ทำอะไร สั่งมาได้เลยครับ！”

เย่เฉินตอบอือ แล้วถามว่า：“จางเอ้อเหมาผมถามคุณหน่อย คุณเอาแหวนอีกอันกลับมาไหม？”

จางเอ้อเหมาตอบไปทันทีว่า：“เอากลับมาครับ！ในตู้เซฟในห้อง เมื่อคืนผมมีสติอยู่นิดหน่อย ใส่เข้าไปกับมือ！”

“โอเค”เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า：“คุณกลับไปล้างหน้าล้างตาเดี๋ยวนี้ แต่จำไว้ว่า ล้างหน้า แปรงฟันก็พอ ห้ามอาบน้ำ ล้างหน้าล้างตาเสร็จเอาแหวนมาให้ผม แล้วไปตั้งแผงขายที่ตลาดของโบราณ ชายแก่ที่ซื้อของจากคุณเมื่อวานมารอคุณตั้งแต่เช้าแล้ว”

“ฮะ……”จางเอ้อเหมาได้สติ แล้วถามว่า：“อาจารย์เย่ ไอ้โง่นั่นไปตลาดของโบราณอีกแล้ว？เขาคงไม่คืนของกับผมหรอกนะ？”

“จะคืนได้ไงล่ะ”เย่เฉินยิ้ม：“เขายังอยากซื้อของจากคุณอีก พอคุณไปเจอเขา ก็บอกว่าตระกูลคนรวยนั้นยังไม่พร้อมที่จะเอาของทั้งหมดออกมาตอนนี้ แต่ถ้าเขาสามารถแสดงความจริงใจได้ คุณก็ต่อสู้เพื่อเขาได้”

จางเอ้อเหมารีบถาม：“อาจารย์เย่ มากแค่ไหนถึงจะเรียกว่าจริงใจครับ？”

เย่เฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า：“อย่างน้อยคุณก็ต้องเอาให้ได้สองแสนดอลลาร์ก่อน หลังจากได้สองแสนดอลลาร์แล้ว คุณก็สามารถโทรหาผู้ช่วยของเหล่าเฉิน หยุดพูดไร้สาระ แค่พูดไปประโยคเดียว——ช่วยเขียนที่อยู่ส่งของให้ด้วย ที่เหลือไม่ต้องห่วง ผมจะให้คนส่งแหวนอีกวงอีกไปให้คุณ”

พูดไป เย่เฉินก็พูดอีกว่า：“แหวนวงที่สอง คุณเสนอราคาเขาไปร้อยดอลลาร์”