ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5613
ในขณะเดียวกัน หลี่ญ่าหลินก็กำลังทานข้าวกับคนตระกูลอานโฮมสเตย์ว่านหลิ่วที่อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่กิโลเมตร
สองสามวันนี้คนตระกูลอานสืบค้นไม่น้อยที่เมืองจินหลิง แต่สุดท้ายก็หาเงื่อนงำใด ๆ ที่เกี่ยวข้องเย่เฉินไม่เจอ
บนโต๊ะอาหาร อานโฉงชิวน้าชายใหญ่เย่เฉิน กำลังจะให้หลี่ญ่าหลินคิดหาวิธี แต่โทรศัพท์ของหลี่ญ่าหลินก็ดังขึ้น
เขารีบยืนขึ้น พูดกับคนตระกูลอานว่า：“พวกคุณคุยกันไปก่อน เดี๋ยวผมรับสายแป๊บหนึ่ง”
พูดจบ เขาก็เดินมาที่ลานบ้าน เมื่อเห็นไม่มีใครอยู่รอบ ๆ จึงรับโทรศัพท์
เมื่อรับสาย เขาก็พูดด้วยความเคารพว่า：“คุณเย่”
เย่เฉินเข้าสู่ประเด็น：“พล.ต.ท.หลี่ ตอนนี้ครอบครัวตาของผมอยู่โฮมสเตย์ว่านหลิ่วหมดเลยไหม？”
“อยู่หมดครับ”หลี่ญ่าหลินถามอย่างแปลกใจ：“เป็นไงคุณเย่ มีอะไรเหรอ？”
เย่เฉินตอบอือ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง：“คืนนี้อาจมีคนพยายามทำร้ายครอบครัวตาและยายของผม”
หลี่ญ่าหลินตกใจจนหน้าซีดขาว ถามโดยไม่รู้ตัวว่า：“จริงจังเปล่าเนี่ย？！”
“จริงสิ”เย่เฉินพูดว่า：“คนที่มา เป็นไปได้สูงว่าจะเป็นปรมาจารย์ชั้นสูงขององค์กรพั่วชิง ความแข็งแกร่งอยู่คนละระดับกับสมาชิกองค์กรพั่วชิงที่คุณเคยเจอมาก่อน”
หลี่ญ่าหลินตกใจมาก รีบถามไปว่า：“คุณเย่ ตอนนี้ผมต้องทำยังไง？จะให้ผมพาพวกเขาหนีตอนนี้ดีไหม？”
เย่เฉินพูดนิ่ง ๆ ว่า：“ผมอยู่ใกล้พวกคุณมาก ไม่กี่นาทีก็ถึง”
ในที่สุดหลี่ญ่าหลินก็โล่งอก：“มีคุณเย่อยู่ ผมก็หมดห่วง！”
เย่เฉินพูดว่า：“ถ้าลงมือ ผมจะไปช่วยเหลือโดยเร็วที่สุด แต่ถ้าเขาจะทำร้ายคุณ หรือตายายของผม และผมยังไปไม่ถึงในทันที คุณก็อย่าหุนหันพลันแล่น ถึงตอนนั้นคุณก็พูดกับเขาประโยคหนึ่ง แค่คุณพูดคำนี้ ก็จะทำให้อีกฝ่ายวิตกกังวล พวกคุณก็จะชนะมากขึ้น”
หลี่ญ่าหลินรีบถามเขาว่า：“คุณเย่ ผมต้องพูดอะไรกับเขา？”
เย่เฉินเอาประโยคนั้นบอกหลี่ญ่าหลินทันที จากนั้นสั่งไปว่า：“ถ้าเขาเข้าไปแล้ว อย่าตกใจเด็ดขาด จำประโยคนั้นของผมไว้ จะต้องช่วยชีวิตไว้ได้แน่！”
หลี่ญ่าหลินพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น：“ครับคุณเย่ ผมจะจำไว้！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...