คุณท่านอานฉี่ซานคิ้วขมวดมุ่นแล้วพูดขึ้นว่า“สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง ผู้บริหารฝ่ายการจัดการทั้งหมดที่มี อย่างน้อยๆก็ต้องมีราวๆสิบถึงยี่สิบคน ต่อให้จะเปลี่ยนฝ่ายบริหารจัดการทั้งหมด ก็ไม่น่าจะเปลี่ยนเจ้าหน้าที่ระดับล่างด้วยไหม?เพราะสถานเลี้ยงเด็กกำพร้านั้นยังคงต้องดำเนินการต่อ ทำแบบนี้ดูเหมือนจะไม่สมเหตุสมผลเท่าไร”
อานโยวโยวพยักหน้าแล้วพูดว่า“หนูก็คิดแบบนี้เหมือนกัน การเปลี่ยนแปลงทั้งระบบแบบนี้ดูเหมือนจะฝืนมาตรฐานความน่าจะเป็น ดังนั้นหนูจึงรู้สึกว่า คนชุดแรกนั้นคงมีเหตุผลพิเศษอะไรบางอย่างถึงได้ลาออกโดยสมัครใจกันแบบยกชุดอย่างนี้ ”
ในตอนนี้ หลี่ญ่าหลินที่นั่งเป็นกังวลอยู่ข้างๆจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จู่ๆดวงตาก็สว่างวาบขึ้นมา ตบเข่าไปฉาดหนึ่งอย่างดีอกดีใจแล้วพูดว่า“เบาะแสที่โยวโยวพูดมานี้มีความสำคัญอย่างมาก!”
คุณท่านยิ้มและถามว่า“ญ่าหลิน ช่วยวิเคราะห์ให้ฟังหน่อยสิ ”
หลี่ญ่าหลินมองไปยังดวงตาที่วาดหวังของคุณท่าน ชั่วขณะหนึ่งก็ตกอยู่ในห้วงของความขัดแย้งและลังเลใจ
เขาอดที่จะคิดขึ้นมาในใจไม่ได้“คุณเย่บอกว่า วันนี้ตระกูลอานอาจตกอยู่ในอันตราย หากมีอันตรายจริงๆ เชื่อว่าเย่เฉินจะไม่นิ่งดูดายเป็นแน่ ซึ่งนั่นก็หมายความว่า เมื่อต้องเผชิญกับภัยอันตราย คนของตระกูลอานอาจจะได้พบกับเย่เฉิน แต่ทว่า หากคืนนี้เหตุการณ์นั้นมีอะไรเปลี่ยนไป หรือคืนนี้เย่เฉินอาจไม่ได้เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง หากตระกูลอานอยากจะทำความรู้จักกับเขา ก็ต้องรอต่อไปอย่างไม่มีกำหนดอย่างนั้นเหรอ?”
จากนั้น เขาก็มาคิด“ครั้งนี้โยวโยวนั้นจับประเด็นความสำคัญได้แล้ว เพียงแค่เธอนึกไม่ออกถึงความเชื่อมโยงที่มี หากเราพูดเตือนเธอตามเบาะแสที่เธอได้มา ต่อให้คืนนี้เย่เฉินจะไม่ปรากฏตัว หรือยังคงปิดบังตัวตนอยู่อีก ตามเบาะแสของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้านี้ไป อยากจะหาตัวเขาให้เจอนั้นก็น่าจะง่ายขึ้น!ส่วนเราก็แค่พูดชี้นำไปตามคำบอกกล่าวของโยวโยวเพียงไม่กี่คำ คุณเย่คงไม่ถือโทษหรือตำหนิอะไรหรอกมั้ง?”
คิดมาถึงตรงนี้ หลี่ญ่าหลินก็ตัดสินใจว่าจะให้คำแนะนำเล็กน้อยกับตระกูลอาน จากนั้นก็พูดวิเคราะห์ด้วยท่าทีที่ขึงขังขึ้นมาว่า“ทุกคนต่างมีประสบการณ์ในด้านของการบริหารจัดการ ผมเชื่อว่าทุกคนคงน่าจะรู้ดี เรื่องของการเปลี่ยนแปลงบุคลากรภายในขององค์กรแบบทั้งหมดนี้ ไม่ว่าจะในองค์กรใด หรือหน่วยงานใด ก็ไม่มีทางเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน ”
“ทีมปฏิบัติการชุดเก่านี้ไม่ว่าจะเหนียวแน่นแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่ทุกคนในองค์กรนั้นจะพร้อมใจกันลาออกอย่างพร้อมเพรียงได้แบบนี้ อย่าว่าแต่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเลย ต่อให้จะเป็นกองทัพที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ก็ย่อมจะหลีกเลี่ยงทหารที่หลบหนีจากค่ายหรือคนทรยศหักหลังไม่ได้”
“แต่อย่างที่โยวโยวพูดมา ทีมปฏิบัติการชุดนี้ลาออกกันอย่างพร้อมเพรียงกันเมื่อปีที่แล้ว หากขบคิดให้ลึกซึ้งก็จะพบว่า ระเบียบวินัยขององค์กรนี้นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก หรืออาจจะเทียบได้กับมาตรฐานการจัดการแบบทหาร แต่ว่า ทีมปฏิบัติการแบบนี้ หากไม่ได้ฝึกฝนมาในระยะเวลาที่ยาวนาน ย่อมขัดให้เงาอย่างที่เป็นไม่ได้แน่ แล้วจะมาปรากฏตัวอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ธรรมดาแบบนี้ได้ยังไง ?”
เมื่อคนของตระกูลอานได้ยินคำนี้ ต่างก็พากันพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
หลี่ญ่าหลินพูดสรุปว่า“ดังนั้น ในความคิดของผม เหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่อยู่เบื้องหลังมากกว่า หากผมเดาไม่ผิด ทีมปฏิบัติการนี้จะต้องเป็นผู้อิทธิพลคนนั้นที่คอยดูแลบงการอยู่เป็นแน่ และเมื่อปีที่แล้ว ที่ให้ทีมปฏิบัติการนี้ถอนตัวไป และที่พวกเขาต้องเคลื่อนไหวกันอย่างพร้อมเพรียงนี้ ก็อาจเพราะปฏิบัติภารกิจสำคัญอะไรบางอย่าง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...