ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5623

เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา ยกยิ้มบางเบาแล้วพูดว่า“ฉันอาศัยอยู่ใต้ชายคาคนอื่นที่เมืองจินหลิงมายี่สิบปี ใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก ฉันไม่เคยไปหาตระกูลเย่ และไม่เคยไปหาตระกูลอาน ท่านรู้ไหมว่าเพราะอะไร ？”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งขมวดคิ้วและถามว่า“เพราะอะไร？”

เย่เฉินพูดเสียงเรียบ“ก็ต้องเป็นเพราะฉันเกลียดพวกเขา！จนในตอนนี้ ฉันก็ไม่สามารถจะให้อภัยพวกเขากับการทรยศและทอดทิ้งพ่อแม่ของฉันได้ ”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถาม“ในเมื่อเกลียดพวกเขา เหตุใดเจ้าจึงช่วยพวกเขาอยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า？”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“ที่ช่วยเหลือพวกเขามันเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น เมื่อครั้งที่นครนิวยอร์ก ท่านเองก็น่าจะรู้ว่าเป็นงานคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋ ตระกูลอานก็ไปดูคอนเสิร์ตนั้นเช่นกัน ดังนั้นพวกท่านก็จึงสบโอกาส”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเหล่ตามองเย่เฉิน เรื่องนี้ถึงเขาจะไม่มีส่วนร่วมด้วย แต่ก็รู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นอย่างดี

เป็นสายขององค์กรพั่วชิงที่แฝงตัวอยู่ในตระกูลอาน จู่ๆก็แจ้งข่าวว่าตระกูลอานจะรวมตัวกัน ผู้มีพระคุณก็จึงส่งทหารหน่วยกล้าตายไปสังหารที่งานคอนเสิร์ตในทันที ผลปรากฏว่าทหารหน่วยกล้าตายที่ส่งไปก็เงียบหายไม่มีข่าวคราว

เย่เฉินพูดต่อ“กู้ชิวอี๋เป็นคนเย่นจิง พ่อของเธอกู้เย้นจง เป็นพี่น้องร่วมสาบานของพ่อฉัน ดังนั้นเมื่อตอนยังเด็กฉันกับเธอก็ได้หมั้นหมายกัน พูดตามจริงเลยก็คือ เธอคือคู่หมั้นที่พ่อกับแม่ของฉันได้หาไว้ให้ก่อนที่จะเกิด ”

“วันนั้นที่ฉันไปโผล่ที่นั่นได้ ก็เป็นเพราะฉันจะไปให้กำลังใจกู้ชิวอี๋ และบังเอิญได้นั่งใกล้ๆกับตระกูลอาน หากจะว่าฉันยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือพวกเขา ไม่สู้บอกว่าฉันอยากจะจับตัวทหารหน่วยกล้าตายเพื่อเค้นความจริงจะดีกว่า หากไม่ใช่เพราะทหารหน่วยกล้าตายเหล่านั้น ฉันจะรู้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับองค์กรพั่วชิงได้ยังไง ？”

พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อ“ส่วนวันนี้ พูดตามตรง จุดประสงค์หลักในการมาที่นี่ของฉันไม่ใช่เพื่อช่วยเหลือใคร แต่มาเพื่อฆ่าท่าน ！”

ดวงตาของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งแข็งทื่อ“ฆ่าข้า？อย่างเจ้านี่นะเหรอ？！”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“ฉันไม่เพียงจะฆ่าท่านเท่านั้น ยังจะฆ่าท่านเอิร์ลสองคนที่เหลือขององค์กรพั่วชิงด้วย จากนั้นก็จะสับผู้มีพระคุณบ้าบออะไรนั่นให้เป็นชิ้นๆ！ส่วนท่าน ก็เป็นแค่ดอกไม้ใบหญ้าที่ไร้ความสามารถตามรายทางของการแก้แค้นของฉันเท่านั้น ！”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งยิ้มเยาะแล้วพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน“ถ้าเป็นเช่นนั้น รอข้าฆ่าครอบครัวของตากับยายเจ้าแล้ว ค่อยมาวัดกันตัวต่อตัวกับเจ้า！”

เย่เฉินยิ้มเยาะแล้วพูดว่า“จะวัดก็วัดกันตอนนี้เลย หากท่านไม่วัดฉันคงต้องขอตัวก่อน”

พูดจบ เย่เฉินก็พูดขึ้นอีก“เอ่อนี่ วันนี้ฉันจดจำใบหน้าของท่านไว้แล้ว ในอนาคตหากอยากจะตามหาฉัน เกรงว่าคงไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว！หรือไม่ก็อาจจะเป็นฉันเองที่ไปหาท่าน！จะตามมาหรือไม่ ท่านตัดสินใจเอาเอง！”