ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5649

“อู๋เฟยเยี่ยน?”

เย่เฉินเบิกตากว้าง: “ผู้มีพระคุณนั่นขององค์กรพั่วชิงคือผู้หญิงคนหนึ่งหรือ?!”

“เจ้าค่ะ”หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้า กัดฟันกรอดแล้วพูด: “ไม่เพียงเป็นผู้หญิงเท่านั้น ทั้งยังเป็นผู้หญิงที่โหดเหี้ยมที่สุดในโลกด้วย!”

เย่เฉินถามอย่างตะลึง: “นางเป็นน้องสาวของเพื่อนพ่อเธอ งั้นก็แสดงว่านางก็มีชีวิตคงอยู่มาสามสี่ร้อยปีแล้วมิใช่หรือ?!”

หลินหว่านเอ๋อร์นึกคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบกลับ: “อู๋เฟยเยี่ยนเด็กกว่าท่านพ่อข้าหนึ่งปี โตกว่าข้า 23 ปี ปัจจุบันมันมีอายุสี่ร้อยกว่าปีแล้ว”

เย่เฉินพูด: “งั้นนางก็น่าจะกินยาจงเจริญเหมือนกันสินะ?”

“แน่นอนอยู่แล้วเจ้าค่ะ”หลินหว่านเอ๋อร์พูดอย่างทอดถอนใจ: “ยาจงเจริญ เป็นยาที่อาจารย์ของท่านพ่อและอู๋เฟยเยี่ยนมอบให้พวกท่านทั้งสองก่อนสิ้นอายุขัย เดิมทีทั้งคู่ได้มาคนละเม็ด เพื่อหวังว่าพวกท่านจะสามารถทำให้ยุคราชวงศ์ชิงเฟื่องฟูต่อไปได้;”

“นอกจากได้รับยาจงเจริญคนละเม็ดแล้ว ซือกงยังนำแหวนวงนั้นบนมือคุณชายฝากให้ท่านพ่อด้วย ให้ท่านพ่อดูแลรักษามันดี ๆ สักวันเมื่อโอกาสมาถึง ก็จะได้รับตำรับยา วรยุทธ์ที่ท่านทิ้งไว้ เล่ากันว่าในจำนวนสมบัติทั้งหมดที่ซือกงทิ้งไว้นั้น ยังมีความลับที่สามารถมีอายุยืนยาวเป็นพันปีได้ด้วย;”

“แต่สิ่งที่คิดไม่ถึงคือหลังจากซือกงสิ้นชีพไปแล้ว อู๋เฟยเยี่ยนก็เกิดความโลภชั่วขณะ ลงมือโจมตีท่านพ่อจนบาดเจ็บสาหัสกะทันหัน อยากแก่งแย่งแหวนวงนั้นไปจากท่านพ่อ รวมไปถึงยาจงเจริญเม็ดนั้น;”

“เมื่ออยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญ แหวนจึงส่งท่านพ่อให้ปรากฏต่อหน้าข้า ท่านพ่อถึงได้นำยาจงเจริญเม็ดนั้นให้แก่ข้า……”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลินหว่านเอ๋อร์ก็ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ปรับสภาพอารมณ์ครู่หนึ่งแล้วพูดต่ออีกว่า: “ข้าเริ่มเล่าตั้งแต่ตอนที่องค์กรพั่วชิงถูกก่อตั้งขึ้นมาใหม่ ๆ ให้คุณชายฟังดีกว่า มิเช่นนั้นเกรงว่าคุณชายก็น่าจะฟังไม่รู้เรื่องเช่นกัน”

เย่เฉินพยักหน้าแล้วรีบพูดว่า: “เธอเชิญพูดได้เลย!”

หลินหว่านเอ๋อร์จิบชาอึกหนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะน่าฟัง: “ท่านพ่อข้ามีนามว่าหลินหงเอิน เกิดในยุคจักรพรรดิองค์ที่ 16 แห่งราชวงศ์หมิง หรือปีคริสตศักราช 1622;”

“เริ่มตั้งแต่ราชวงศ์เปิดประเทศ ตระกูลหลินก็ซื่อสัตย์ตรงไปตรงมามาทุกยุคสมัย;”

“บรรพบุรุษของตระกูลหลินเริ่มเป็นขุนนางแห่งจินหลิงก่อน ต่อมาก็อพยพคนทั้งตระกูลมุ่งหน้าไปยังเย่นจิง;”

“แต่ทว่าในยุคปลายของราชวงศ์หมิง ขันทีกุมอำนาจ สถานการณ์ ณ เวลานั้นสั่นคลอน ฐานะของตระกูลหลินก็ค่อย ๆ เสื่อมโทรมลง คอยท่านพ่อบรรลุนิติภาวะแล้วสมรสกับท่านแม่ข้า ตระกูลหลินก็ไม่มีตำแหน่งขุนนางใด ๆ อีกเลย;”