“ผู้หญิงคนหนึ่ง ?”
ได้ยินคำพูดของเย่เฉิน หลินหว่านเอ๋อร์อุทาน : “คุณชายยังพอจำหน้าตาของผู้หญิงคนนั้นได้ไหมคะ ?”
เย่เฉินขมวดคิ้ว หวนนึกถึงตอนนั้นที่เหลือบมองอย่างรีบร้อน แล้วเอ่ยปากบอก : “รู้สึกว่าหน้าตาของคนคนนั้นดูเหมือนคนอายุสามสิบกว่าปี หน้าตาเหมือนจะไม่เลวเลยล่ะนะ”
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าเบา ๆ : “งั้นน่าจะเป็นท่านเอิร์ลติ้งหยวนหนึ่งในสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ขององค์กรพั่วชิง !”
เย่เฉินถามด้วยความแปลกใจ : “คุณรู้จักสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ ?”
“ดิฉันพอรู้บ้าง” หลินหว่านเอ๋อร์เอ่ยปากบอก : “แม้ว่าองค์กรพั่วชิงมีเพียงอู๋เฟยเยี่ยนที่มีชีวิตจนถึงวันนี้ แต่ภายในยังมีคนรุ่นหลังของคุณพ่อฉันเมื่อตอนนั้นอยู่บ้าง เนื่องจากยาพิษพิเศษที่อู๋เฟยเยี่ยนปรุงเอาไว้ พวกเขาทำได้แต่ถวายความจงรักภักดีต่ออู๋เฟยเยี่ยนจากรุ่นสู่รุ่น แต่พวกเขาเองก็รู้ว่าฉันยังมีชีวิตอยู่ และคิดหาทางแอบส่งข่าวให้ฉันทุกวิถีทางอยู่ตลอด ดังนั้นฉันเลยพอมีความเข้าใจสถานการณ์ภายในองค์กรพั่วชิงอยู่บ้าง……”
“แม้ว่าในนามองค์กรพั่วชิง นอกเหนือจากอู๋เฟยเยี่ยนแล้ว ซึ่งคือสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ที่มีฐานะสูงสุด แต่ว่าในความเป็นจริง กำลังทรัพย์ กำลังคนและทรัพยากรขององค์กรพั่วชิง ควบคุมอยู่ในเงื้อมมือของหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้าทั้งหมด และหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้านี้ ก็ไม่มีข้อยกเว้น ต่างเป็นคนของตระกูลอู๋ ซึ่งเป็นคนรุ่นหลังของคนในครอบครัวอู๋เฟยเยี่ยนในตอนแรก
“กำลังของอู๋เฟยเยี่ยนยิ่งใหญ่ ยังอายุยืนไม่แก่อีกด้วย บวกกับสไตล์การทำงานโหดเหี้ยมอำมหิตเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นหลายปีมานี้ เลยสะสมทรัพย์สมบัติที่เรียกได้ว่ามหาศาลไว้ตั้งนานแล้ว ทรัพย์สมบัติพวกนี้ให้คนของตระกูลอู๋เป็นคนดูแลแทน ด้วยเหตุนี้คนของตระกูลอู๋จึงจงรักภักดีต่ออู๋เฟยเยี่ยนเป็นอย่างมาก”
ว่าแล้ว หลินหว่านเอ๋อร์ก็พูดต่ออีก : “ส่วนสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ขององค์กรพั่วชิง แยกเป็นท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ท่านเอิร์ลเจี้ยนกง ท่านเอิร์ลติ้งหยวนรวมทั้งท่านเอิร์ลจงหย่ง ในจำนวนนี้ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งมีกำลังแข็งแกร่งที่สุด และท่านเอิร์ลติ้งหยวนเป็นเพศหญิงเพียงคนเดียวเท่านั้น มีความเป็นได้มากว่าเป็นผู้หญิงคนนั้นที่คุณชายเห็นก่อนหน้าที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งระเบิดตัวเอง ! และท่านเอิร์ลเจี้ยนกงในตอนนี้ถูกผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณชายฆ่าอยู่ ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งในวันนี้ถูกคุณชายบีบจนระเบิดตัวเองตายอีก หากว่าท่านเอิร์ลติ้งหยวนได้รับบาดเจ็บสาหัสละก็ สี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ขององค์กรพั่วชิง ก็เสียในเงื้อมมือของคุณชายไปสามคน แล้ว!”
เย่เฉินบอก : “ไม่รู้ว่าท่านเอิร์ลติ้งหยวนคนนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าในตอนนี้ หากว่าตายไปแล้วก็คุยด้วยยากแล้ว หากว่ายังมีชีวิตอยู่ ไม่แน่ว่าหาโอกาสแอบส่งข่าวให้อู๋เฟยเยี่ยน !”
พูดจบ เย่เฉินก็ตะเกียกตะกายอยากจะลุกขึ้น กลับรู้สึกว่าร่างกายยังคงไร้เรี่ยวแรง
ทุกคนหาตั้งนาน ก็ไม่เคยหาที่อยู่ของเย่เฉินเจอเลย ก็ยิ่งรู้สึกร้อนใจมาก ถึงขนาดที่ว่าต่างมีลางสังหรณ์ไม่ดีอยู่ในใจลึก ๆ
อย่างไรซะ อานุภาพระเบิดนั่นใหญ่มากจริง ๆ และเงาคนที่อยู่ใจกลางนั่นเห็นได้ชัดมากว่าเป็นศพของมนุษย์หลังจากการระเบิด แรงระเบิดที่ใหญ่โตขนาดนี้ หากว่ามีคนอื่นอยู่ข้างกายละก็ ยากที่รอดตายอย่างแน่นอน
แม้พวกเขาต่างรู้ว่ากำลังของเย่เฉินนั้นทรงพลังมาก แต่เผชิญหน้ากับการระเบิดที่มีอานุภาพใหญ่โตเช่นนี้ ทุกคนต่างไม่กล้ารับรองว่าเย่เฉินจะมีชีวิตรอดอยู่กลางระเบิดนี้ได้หรือเปล่า
ที่ตรงกันข้ามกับคนอื่นที่ยิ่งหมดหวัง และยิ่งรู้สึกคร่ำเคร่งเลยคือ หลี่ญ่าหลินกลับยิ่งรู้สึกมีหวังอยู่เรื่อย หลังจากที่การค้นหาไร้ผลลัพธ์ครั้งแล้วครั้งเล่า
ในตอนนี้ ซูรั่วหลีได้รู้สึกใจสลายแล้ว เธอนั่งร้องไห้โฮบนพื้นในทันที เพียงครู่เดียวก็ดึงดูดความสนใจของคนอื่น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...