ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 566
บทที่ 566
ลูกชายทั้งสามคนให้ของขวัญเสร็จแล้ว ซ่งหวั่นถิงและซ่งหรงวี่ก็ได้ลุกขึ้น มาถึงตรงหน้าคุณท่านซ่ง
ทั้งสองคนคุกเข่าลงในเวลาเดียวกันต่อหน้าคุณท่านซ่ง และได้หยิบของขวัญออกมาพร้อมกัน
ลุงวีประกาศอยู่ด้านข้าง：
“หลานชายคนโตซ่งหรงวี่ ให้ภาพ Natural Burma jade iceหนึ่งชิ้น ราคา80 ล้าน ขอให้คุณท่านวาสนากว้างขวาง อายุยืนยาว"
“หลานสาวคนโตซ่งหวั่นถิง ให้ ภาพฟีนิกซ์นอนพักต้นมะเดื่อหนึ่งภาพ มูลค่า 70 ล้าน ขอให้คุณท่านอายุยืน และโชคดี”
แขกคนอื่น ๆ พวกเขาทั้งหมดก็ก้าวไปข้างหน้าทีละคน ต่างก็ให้ของขวัญหรูหรา
แม้ว่ามันจะไม่มีค่าเท่าของที่ตระกูลซ่งมอบให้ตัวเอง แต่ล้วนเป็นของขวัญที่มีค่า โดยทั่วไปแล้วจะอยู่ระหว่าง 10 ล้านถึง 30 ล้าน
เวลานี้ อู๋ตงไห่และอู๋ซินก็ยืนขึ้น อู๋ซินถือของขวัญ และอู๋ตงไห่มาถึงตรงหน้าคุณท่านซ่ง
อู๋ซินมองดูยั่วยุเย่เฉิน ในใจเต็มไปด้วยการดูถูก
อีกเดี๋ยวตัวเองก็จะให้ภาพถังหวงของแท้แน่นอนว่ามีมูลค่าของขวัญสูงที่สุดของแขกที่มางานทั้งหมด！
ถึงเวลานั้น จะต้องดีกว่าเย่เฉินอย่างแน่นอน ทำให้เขารู้ว่า เขาและตัวเองห่างกันแค่ไหน เห็นได้ชัดว่าต่างกันราวฟ้ากับดิน！
คิดมาถึงตรงนี้ ในใจของอู๋ซินไม่มีที่เปรียบ ภาพทำด้วยมือ อู๋ตงไห่โค้งคำนับให้กับคุณท่านซ่ง
จากนั้น เขาเดินไปถึงตรงหน้าคุณท่านซ่ง ยิ้มแล้วพูดว่า： “คุณปู่ซ่ง นี่คือของขวัญที่ฉันมอบให้！ได้ยินมาว่าคุณชอบภาพของถังหวง ฉันข้ามวันข้ามคืนนำภาพถังหวงของแท้มาจากตระกูลอู๋โดยเฉพาะ มูลค่าหลายร้อยล้าน 《ภาพพระจันทร์บนน้ำแร่》หวังว่าคุณจะชอบ
ลุงวีที่ด้านข้างรายงานเสียงดังทันที： “คุณชายคนโตของตระกูลอู๋มอบ《ภาพพระจันทร์บนน้ำแร่》หนึ่งภาพ มูลค่ากว่า 100 ล้าน!”
คำนี้เมื่อพูดออกไป แขกที่อยู่ในงานต่างก็มองมา
ภาพของถังหวงมีอยู่ไม่มาก เป็นของชนิดที่มีราคา แต่ไม่มีขายตามท้องตลาดทั่วไป
ภาพวาดที่พบมากที่สุด อย่างน้อยสามสิบหรือสี่สิบล้าน ระดับสูงนั้นราคาคงหาที่เปรียบไม่ได้แล้ว
ครั้งนี้เอา《ภาพพระจันทร์บนน้ำแร่》ออกมา สามารถพูดได้ว่าทำได้เป็นอย่างดี อีกทั้งยังไม่คำนึงถึงต้นทุน
ดังนั้น คุณท่านซ่งไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของเขาได้พร้อมพูดว่า： “คุณชายอู๋ใส่ใจจริงๆ！ภาพวาดนี้ตรึงใจมานานแล้ว ชื่นชมมาก ไม่คาดคิดว่าคุณชายอู๋จะเต็มใจมอบมันให้กับฉัน รู้สึกซาบซึ้งอย่างถึงที่สุด！”
อู๋ซินได้ยินดังนั้น ในใจดีใจเป็นอย่างมาก
ฮ่าฮ่า เดาไม่ผิดจริงๆ！ ตาแก่คนนี้หลงใหลภาพของถังหวง ตอนที่เห็นภาพนี้นั้น ลูกตาแทบจะควักออกมาไม่ได้แล้ว！
แต่ว่า ดูเผินๆเขาพูดอย่างนิ่งๆว่า： “คุณปู่ซ่งคุณไม่ต้องเกรงใจ นี่คือสิ่งที่ผู้น้อยสมควรทำ”
พูดแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เย่เฉิน
ถึงตอนนี้เย่เฉินยังไม่ได้มองของขวัญ ตอนนี้ตัวเองมีของขวัญล้ำค่าที่สุดอยู่ก่อนหน้า แน่นอนว่าเขาคงจะเทียบกับของตัวเองไม่ได้！
ดังนั้น เขาจึงเจตนายิ้มและพูดกับเย่เฉินว่า： “พี่เย่ไม่รู้ว่าเตรียมของขวัญอะไรให้คุณปู่ซ่ง? คุณปู่ซ่งชื่นชมคุณมากขนาดนี้ คุณคงไม่ทำให้คนแก่ผิดหวังหรอกนะ?”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...