ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5660

พูดไป หลินหว่านเอ๋อร์พูดออกมาอย่างเอียงอาย：“อีกทั้งคุณชายยังไม่สวมเสื้อผ้า ถ้าเกิดถูกพูดออกไป ดิฉันคือไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว แต่คุณชายจะอธิบายกับท่านแม่อย่างไรล่ะ? ยิ่งไปกว่านั้น เหล่าจางพวกเขาก็พักอยู่ที่ด้านล่าง กลางดึกเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งบินมา ชายฉกรรจ์สิบกว่าท่านมาถึงที่บ้านพักส่วนตัวของดิฉัน แล้วพาชายที่ไม่สวมเสื้อผ้าอีกคนหนึ่งออกไป พวกเขาจะมองดิฉันอย่างไร?”

เย่เฉินพยักหน้า พูดออกมาอย่างเหนื่อยใจ：“คุณพูดถูก เพียงแต่ว่าตอนนี้พวกเราจะไปกันอย่างไร?”

หลินหว่านเอ๋อร์พูดออกมา：“คุณชายรอดิฉันสักครู่ ดิฉันจะจัดแจงอย่างเหมาะสม”

หลินหว่านเอ๋อร์พูดจบ ลุกขึ้นมาในทันใด ลงไปที่ชั้นล่างเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าง่ายๆอย่างเสื้อยืดกับกางเกงยีน

เธอต่อสายโทรศัพท์สายหนึ่งแล้ว หลังจากนั้นยี่สิบนาที เฮลิคอปเตอร์สองที่นั่งขนาดเล็กลำหนึ่งบินเข้ามาอย่างรวดเร็วเหนือลานบ้าน หลังจากนั้นค่อยๆจอดลงที่ลานบ้าน

หลังจากนักบินขึ้นลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ ก็ออกไปจากลานบ้านในทันทีโดยไม่หันกลับมามองสักนิด

หลังจากพาตัวเขาไปแล้ว หลินหว่านเอ๋อร์จึงมาที่กลางลานบ้าน จากตำแหน่งข้างคนขับเฮลิคอปเตอร์ หยิบเครื่องแบบพนักงานสนามบินชุดใหม่ทั้งหมดมาหนึ่งชุด หลังจากนั้นนำเอาเครื่องแบบกลับไปยังชั้นสอง

เย่เฉินในตอนนี้ ได้นั่งขึ้นมาเองแล้ว ใช้ผ้าห่มปิดร่างกายท่อนล่างเอาไว้

โชคดีที่ได้ยาช่วยหัวใจชนิดเพิ่มความแรงสามในสี่ส่วนเม็ดนั้น เย่เฉินถึงแม้พลังแห่งจิตวิญญาณจะหายไปจนหมดแล้ว แต่อย่างน้อยร่างกายก็อาการดีขึ้นเป็นลำดับ ไม่ได้อ่อนแอเหมือนตอนที่พึ่งจะมาถึง

หลินหว่านเอ๋อร์เห็นเขาลุกนั่งขึ้นมาแล้ว จึงนำเอาเครื่องแบบที่อยู่ในมือวางลงด้านข้างของเย่เฉิน พูดอย่างอ่อนโยน：“เฮลิคอปเตอร์มาถึงแล้ว คุณชายเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนสักหน่อย เดี๋ยวอีกสักครู่ดิฉันจะไปโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีเป็นเพื่อนคุณชายเอง”

เย่เฉินพยักหน้า พูดออกมาอย่างกระอักกระอ่วน：“คุณหลินกรุณาหลบไปก่อนสักพักเถอะ……”

หลินหว่านเอ๋อร์หน้าแดงถามออกมา：“คุณชายสวมเองได้เหรอ? ต้องการให้ดิฉันช่วยเหลือหรือเปล่า?”

เย่เฉินรีบส่ายมือไปมาแล้ว：“ไม่ต้องไม่ต้อง ผมทำเองได้ ก็คืออาจจะต้องใช้เวลานานสักหน่อย”

หลินหว่านเอ๋อร์จึงพูดออกมา：“งั้นดิฉันจะหันหลังกลับไป คุณชายเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเรียกเดิฉันสักคำ ดิฉันจะพยุงคุณชายลงไป”

เย่เฉินส่ายหน้า：“ผมลงไปเองได้……”