ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5664

เมื่อหลินหว่านเอ๋อร์ขับเฮลิคอปเตอร์อเนกประสงค์ลำนั้นขึ้นอีกครั้ง เย่เฉินจึงฉวยโอกาสตอนที่ทานยาก่อใหม่ สำนักงานใหญ่องค์กรพั่วชิงที่อยู่ไกลออกไปหมื่นลี้ อู๋เฟยเยี่ยนที่กำลังก้าวเดินอย่างร้อนใจภายในห้องไม่หยุดพัก

ปีนี้เธออายุสี่ร้อยปีแล้ว แต่มองดูไป ก็แค่อายุเพียงสามสิบกว่าปีเท่านั้น ถึงแม้เธอจะเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ บุคลิกองอาจผ่าเผย แต่เวลานี้เนื่องจากกระสับกระส่ายวุ่นวายใจ อุปนิสัยที่โหดร้ายนั้นของเธอแทบจะเขียนอยู่ที่บนใบหน้า ทำให้คนเห็นก็เกิดความหวาดกลัว

ครั้งก่อนอู๋เฟยเยี่ยนมีความรู้สึกกระสับกระส่ายวุ่นวายใจแบบนี้ ยังอยู่ด้วยกันกับหลินจู๋ว์หลู ครั้งแรกตอนที่ถูกทหารราชวงศ์ชิงไล่ตามเข้าไปที่ภูเขาแสนลี้

หลายปีมานี้ ถึงแม้จะพูดว่าเธอตามหาหลินหว่านเอ๋อร์ไม่เจอมาโดยตลอด แต่อย่างไรเสียนี่ก็คือเกมแมวไล่ขับหนูที่ต่อเนื่องมาเป็นเวลาสามร้อยปีแล้วเกมหนึ่ง แต่เธอก็แสดงบทบาทเป็นแมวตัวนั้นมาโดยตลอด ดังนั้นตามหาหลินหว่านเอ๋อร์ไม่พบ ก็ไม่มีทางทำให้เธอร้อนใจเช่นนี้

และในเวลานี้สาเหตุที่ทำให้เธอเป็นกังวลร้อนใจ ก็คือท่านเอิร์ลทั้งสองท่านที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของตนที่อยู่บนหน้าจอมอนิเตอร์ ได้หายตัวไปมากกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว

เธอไม่รู้เลยสักนิด ว่าแท้ที่จริงแล้วสองคนนั้นประสบพบเจอกับอะไรกันแน่

ตอนนี้ สิ่งที่อู๋เฟยเยี่ยนเป็นกังวลมากที่สุด ก็คือท่านเอิร์ลทั้งสองท่านนี้ของตนเกิดเรื่องไม่คาดฝัน

การตายของท่านเอิร์ลเจี้ยนกง รวมทั้งความพินาศย่อยยับของกองทัพทหารในไซปรัส ได้ทำให้องค์กรพั่วชิงเกิดความหวาดกลัวที่ยิ่งใหญ่ ถ้าหากท่านเอิร์ลทั้งสองท่านนี้เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นเช่นกัน องค์กรพั่วชิงจะต้องตกอยู่ในความวุ่นวายครั้งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในระยะเวลาสามร้อยกว่าปีที่ผ่านมา!

ในขณะที่เธอกำลังร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ด้านนอกมีเสียงของผู้อาวุโสที่นับถือคนหนึ่งลอยเข้ามา: “ผู้มีพระคุณ กระผมอู๋เทียนหลินขอเข้าพบ!”

อู๋เฟยเยี่ยนกล่าวเย็นชา: “เข้ามา!”

พูดจบ เธอก็โบกมือขวาที่ว่างเปล่าทีหนึ่ง ประตูเหล็กที่ทั้งหนาและหนักก็เปิดออกโดยอัตโนมัติ

ผู้อาวุโสที่สวมชุดคลุมยาวคนหนึ่งก็สาวเท้ายาวเข้ามาตรงหน้า คนผู้นี้ก็คืออู๋เทียนหลิน

อู๋เทียนหลินเป็นผู้สืบสายเลือดตระกูลอู๋ เป็นลูกชายทางสายเลือดของอู๋เฟยหยางพี่ชายของอู๋เฟยเยี่ยนทิ้งเอาไว้ บัดนี้มีอายุหนึ่งร้อยสิบปีแล้ว ดังนั้นเขาเป็นลูกชายคนโตหนึ่งในคนรุ่นนั้นของตระกูลอู๋ ถูกอู๋เฟยเยี่ยนเอาไว้ข้างกายคอยอบรมด้วยตนเองตั้งแต่เด็ก ได้รับความสำคัญจากอู๋เฟยเยี่ยนเป็นอย่างมาก เป็นคนที่เธอไว้เนื้อเชื่อใจที่สุด แล้วก็เป็นมันสมองของทั้งองค์กรพั่วชิง

ทันทีที่เข้าห้อง อู๋เทียนหลินก็กล่าวด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน: “เรียนผู้มีพระคุณ กระผมได้รับเสียงลมบางอย่างของเมืองจินหลิง......”