“เป็นไปได้”อู๋เฟยเยี่ยนสีหน้าซับซ้อน ในระหว่างที่พูด อยู่ๆเธอก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ หลุดปากกล่าว: “คืนนี้ฉันให้ท่านเอิร์ลติ้งหยวนแอบสะกดรอยตามท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ถ้าหากท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถูกคนบีบบังคับจนต้องระเบิดฆ่าตัวตาย ถ้าอย่างนั้นก็เกรงว่าเธอเองก็คงตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเช่นกัน!”
อู๋เทียนหลินเบิกตากว้าง: “ถ้าหากท่านเอิร์ลติ้งหยวนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น สำหรับองค์กรพั่วชิงของพวกแล้ว ความเสียหายก็ยิ่งใหญ่มากเลยทีเดียว! ท่านฝึกฝนมาตั้งหลายปีขนาดนี้ เพิ่งจะฝึกฝนท่านเอิร์ลทั้งสี่ท่านออกมาได้ ถ้าหากท่านเอิร์ลทั้งสามท่านต่างก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น คนด้านล่างจะต้องเกิดความโกลาหลขึ้นอย่างแน่นอน......”
อู๋เฟยเยี่ยนกล่าวเสียงเย็นชา: “เกิดความโกลาหล? นายจำเอาไว้ ถ้าหากท่านเอิร์ลฉางเซิ่งกับท่านเอิร์ลติ้งหยวนล้วนเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น ใครก่อความโกลาหลขึ้นในหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้า ก็ตัดขาข้างหนึ่งของเขาออกซะ! ถ้าหากตัดขาออกไปข้างหนึ่งแล้วยังไม่พอ ก็ตัดออกทั้งสองข้าง!”
อู๋เทียนหลินเอ่ยกล่าวอย่างนอบน้อม: “กระผมน้อมรับบัญชา!”
อู๋เฟยเยี่ยนกล่าวอีกว่า: “ถ้าหากเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นกับเขาทั้งสองคน จะต้องให้หน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้าปิดข่าวเป็นความลับต่อผู้ใต้บังคับบัญชา ถ้าหากใครกล้าแพร่งพรายออกไป ผมจะเอาชีวิตมัน!”
อู๋เทียนหลินประสานมือกล่าว: “ผู้มีพระคุณวางใจ กระผมจะต้องนำคำพูดส่งต่อออกไป!”
พูดไป อู๋เทียนหลินคุกเข่าข้างหนึ่งลงกับพื้น กล่าวอย่างนอบน้อมเป็นอย่างยิ่ง: “ผู้มีพระคุณ กระผมมีเรื่องหนึ่งอยากชี้แนะ!”
อู๋เฟยเยี่ยนกล่าวอย่างเย็นชา: “ว่ามา!”
อู๋เทียนหลินกล่าว: “ผู้มีพระคุณ! ถ้าหากท่านเอิร์ลฉางเซิ่งกับท่านเอิร์ลติ้งหยวนทั้งสองคนตายที่เมืองจินหลิงจริง กระผมขอบังอาจแนะนำผู้มีพระคุณ ให้ผู้อาวุโสทั้งสามท่านขององค์กรผู้อาวุโสออกจากการถือศีล สั่งให้พวกเขาทั้งสามคนมุ่งหน้าไปเมืองจินหลิง ขอเพียงแค่พวกเขาสามคนร่วมมือกัน จะต้องสังหารยอดฝีมือที่แอบซ่อนอยู่ในที่ลับคนนั้นได้อย่างแน่นอน!”
คิ้วดาบทั้งสองข้างของอู๋เฟยเยี่ยนขมวดเข้าหากันแน่ เอ่ยปากกล่าว: “ผู้อาวุโสทั้งสามท่านได้เก็บตัวถือศีลเป็นเวลาร้อยปีแล้ว กำลังอยู่ในช่วงเวลาสำคัญในการเปิดจุดหนีว๋าน ต่อให้มีเวลาอีกสิบกว่าปียี่สิบปี จุดหนีว๋านของพวกเขาสามคนทยอยเปิดออกต่อเนื่องกัน กำลังขององค์กรพั่วชิงก็จะยิ่งก้าวหน้าไปอีกขั้น ถ้าหากให้พวกเขาออกจากการถือศีลตอนนี้ จะต้องเป็นการขัดจังหวะความก้าวหน้าในการฝึกฝนของพวกเขาอย่างแน่นอน ไม่แน่ว่าอาจจะทำให้เวลาในการเปิดจุดหนีว๋านของพวกเขาล่าช้าไปอีกยี่สิบปี จะตัดสินใจเรื่องนี้ง่ายๆไม่ได้......”
พูดไป อู๋เฟยเยี่ยนก็กล่าวอีกครั้ง: “นายรู้ว่า ผู้อาวุโสทั้งสามท่านเป็นอาวุธลับนักฆ่าที่ฉันซ่อนเอาไว้ ร้อยกว่าปีมานี้ คนที่รู้ถึงการดำรงอยู่ของพวกเขา มีเพียงแค่ห้าคนเท่านั้น นอกจากตัวฉันแล้ว ก็คือท่านเอิร์ลทั้งสี่ท่าน ไม่ถึงเวลาสุดวิสัยฉันไม่สามารถแตะต้องไพ่ใบนี้ได้!”
อู๋เทียนหลินรีบกล่าว: “ผู้มีพระคุณ! ถ้าหากวันนี้ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งกับท่านเอิร์ลติ้งหยวนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น กระผมสามารถพินิจได้ว่า คนที่สังหารพวกเขา กับคนที่สังหารท่านเอิร์ลเจี้ยนกง กับคนที่ช่วยตระกูลอานตอนอยู่ที่นครนิวยอร์ก คนที่ช่วยหลินหว่านเอ๋อร์ตอนอยู่ที่ยุโรปเหนือ จะต้องเป็นพวกเดียวกันอย่างแน่นอน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...