เย่เฉินเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นดุเดือดของหยุนหรูเกอ หว่างคิ้วขมวดเล็กน้อย เอ่ยปากกล่าว: “เรื่องอะไร คุณว่ามา”
หยุนหรูเกอกัดฟันกล่าว: “ตอนแรกอู๋เฟยเยี่ยนพูดว่า พวกเราสี่คนปฏิบัติภารกิจอยู่ข้างนอกมีอันตรายมาก กังวลว่าพวกเราจะเจอเข้ากับนักบำเพ็ญเพียรที่กำลังแข็งแกร่งทำให้เสียชีวิต ดังนั้นจึงใช้เวลาหลายปี จัดวางค่ายกลที่ทั้งเป็นความลับทั้งแข็งแกร่งอันหนึ่ง ไว้ในจุดหนีว๋านของพวกเราทั้งสี่คน เธอพูดว่าเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานให้เปิดใช้ค่ายกลนี้ ก็จะสามารถปกป้องเศษวิญญาณเสี้ยวหนึ่งของพวกเราเอาไว้ได้ ให้ร่างกายพวกเราตายไปแต่วิญญาณยังมีชีวิตอยู่ วันนี้ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อสุดท้ายที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพูดว่าจะเปลี่ยนร่างใหม่เพื่อมาตามล้างแค้นคุณเย่ ก็เป็นเพราะเช่นนี้......”
พูดถึงตรงนี้ หยุนหรูเกอกล่าวด้วยคามเคียดแค้น: “แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า นั่นไม่ใช่ค่ายกลปกป้องเศษวิญญาณอะไรเลยสักนิด แต่เป็นค่ายกลระเบิดตนเองที่ทรงอานุภาพอันหนึ่ง......”
เย่เฉินฟังจบ พยักหน้าเล็กน้อย: “มิน่าสวี่ฉางชิงนั่นตอนแรกอ้อนวอนให้ผมไว้ชีวิต ถึงเวลาสำคัญกลับกลายเป็นยอมตายโดยไม่คำนึงถึงเรื่องใดๆ ที่แท้ก็เป็นเพราะคิดว่าตนเองสามารถเปลี่ยนร่างฟื้นคืนชีพได้จริงๆ......”
“ใช่ค่ะ......”หยุนหรูเกอเม้มริมฝีปาก เงยหน้ามองไปทางเย่เฉิน กล่าวอย่างเยือกเย็น: “ไม่ปิดบังคุณเย่ ในจุดหนีว๋านของดิฉัน ก็มีค่ายกลที่หน้าตาเหมือนกัน คิดว่าอานุภาพก็คงไม่ด้อยไปกว่าของท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ถึงแม้ว่าตอนนี้ในร่างกายของดิฉันจะไม่มีปราณทิพย์ ไม่สามารถเปิดใช้งานได้อีกอย่างดิฉันก็ไม่ยินยอมที่จะเปิดใช้งานด้วยเช่นกัน แต่ดิฉันไม่กล้ารับประกัน ว่าอู๋เฟยเยี่ยนจะมีวิธีการเปิดใช้งานหรือไม่......”
เย่เฉินกล่าว: “คุณไม่ใช้พูดว่าเธอไม่เคยลงสนามเพื่อแก้ไขปัญหาด้วยตัวเองหรอกเหรอ? ต่อให้เธอสามารถเปิดใช้งานค่ายกลในร่างกายของคุณได้ ก็ไม่มีทางเปิดใช้งานในระยะไกลได้หรอกมั้ง?”
หยุนหรูเกอพยักหน้า: “การเปิดใช้งานระยะไกลไม่ได้แน่นอน แค่ถ้าหากเธอมอบหมายให้ผู้อาวุโสทั้งสามลงสนาม แล้วก็นำวิธีการเปิดใช้งานค่ายกลบอกแก่ผู้อาวุโสทั้งสาม ถ้าอย่างนั้นเกรงว่าดิฉันก็จะกลายเป็นสุดยอดระเบิดที่ไม่มีความเสถียรลูกหนึ่งที่อยู่ข้างกายคุณ......”
เย่เฉินขมวดหว่างคิ้ว ถามเธอ: “คุณคิดว่ามีความเป็นไปได้ขนาดไหนที่อู๋เฟยเยี่ยนจะมอบหมายให้ผู้อาวุโสทั้งสามมา?”
หยุนหรูเกอครุ่นคิด กล่าวอย่างมั่นใจ: “จากความเข้าใจของฉันที่มีต่อเธอ ร้อยเปอร์เซ็นต์!”
“จริงเหรอ?”เย่เฉินหรี่ตา เอ่ยปากถาม: “ตามที่คุณพูดมา ผู้อาวุโสทั้งสามท่านนี้เก็บตัวถือศีลมาตลอด อีกสิบยี่สิบปีก็จะสามารถเปิดจุดหนีว๋านได้ ถ้าหากให้พวกเขาออกจากการถือศีลตอนนี้ จะต้องเป็นการขัดจังหวะการฝึกฝนของพวกเขาอย่างแน่นอน ถ้าหากหลังจากเกิดเรื่องค่อยให้พวกเขาเก็บตัวถือศีลต่อไป เกรงว่าจะเป็นการทำให้เสียเวลามากเป็นพิเศษ ความสูญเสียที่ไร้รูปร่างมากขนาดนี้ เธอจะตัดใจลงงั้นเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...