เย่เฉินเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นดุเดือดของหยุนหรูเกอ หว่างคิ้วขมวดเล็กน้อย เอ่ยปากกล่าว: “เรื่องอะไร คุณว่ามา”
หยุนหรูเกอกัดฟันกล่าว: “ตอนแรกอู๋เฟยเยี่ยนพูดว่า พวกเราสี่คนปฏิบัติภารกิจอยู่ข้างนอกมีอันตรายมาก กังวลว่าพวกเราจะเจอเข้ากับนักบำเพ็ญเพียรที่กำลังแข็งแกร่งทำให้เสียชีวิต ดังนั้นจึงใช้เวลาหลายปี จัดวางค่ายกลที่ทั้งเป็นความลับทั้งแข็งแกร่งอันหนึ่ง ไว้ในจุดหนีว๋านของพวกเราทั้งสี่คน เธอพูดว่าเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานให้เปิดใช้ค่ายกลนี้ ก็จะสามารถปกป้องเศษวิญญาณเสี้ยวหนึ่งของพวกเราเอาไว้ได้ ให้ร่างกายพวกเราตายไปแต่วิญญาณยังมีชีวิตอยู่ วันนี้ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อสุดท้ายที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพูดว่าจะเปลี่ยนร่างใหม่เพื่อมาตามล้างแค้นคุณเย่ ก็เป็นเพราะเช่นนี้......”
พูดถึงตรงนี้ หยุนหรูเกอกล่าวด้วยคามเคียดแค้น: “แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า นั่นไม่ใช่ค่ายกลปกป้องเศษวิญญาณอะไรเลยสักนิด แต่เป็นค่ายกลระเบิดตนเองที่ทรงอานุภาพอันหนึ่ง......”
เย่เฉินฟังจบ พยักหน้าเล็กน้อย: “มิน่าสวี่ฉางชิงนั่นตอนแรกอ้อนวอนให้ผมไว้ชีวิต ถึงเวลาสำคัญกลับกลายเป็นยอมตายโดยไม่คำนึงถึงเรื่องใดๆ ที่แท้ก็เป็นเพราะคิดว่าตนเองสามารถเปลี่ยนร่างฟื้นคืนชีพได้จริงๆ......”
“ใช่ค่ะ......”หยุนหรูเกอเม้มริมฝีปาก เงยหน้ามองไปทางเย่เฉิน กล่าวอย่างเยือกเย็น: “ไม่ปิดบังคุณเย่ ในจุดหนีว๋านของดิฉัน ก็มีค่ายกลที่หน้าตาเหมือนกัน คิดว่าอานุภาพก็คงไม่ด้อยไปกว่าของท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ถึงแม้ว่าตอนนี้ในร่างกายของดิฉันจะไม่มีปราณทิพย์ ไม่สามารถเปิดใช้งานได้อีกอย่างดิฉันก็ไม่ยินยอมที่จะเปิดใช้งานด้วยเช่นกัน แต่ดิฉันไม่กล้ารับประกัน ว่าอู๋เฟยเยี่ยนจะมีวิธีการเปิดใช้งานหรือไม่......”
เย่เฉินกล่าว: “คุณไม่ใช้พูดว่าเธอไม่เคยลงสนามเพื่อแก้ไขปัญหาด้วยตัวเองหรอกเหรอ? ต่อให้เธอสามารถเปิดใช้งานค่ายกลในร่างกายของคุณได้ ก็ไม่มีทางเปิดใช้งานในระยะไกลได้หรอกมั้ง?”
หยุนหรูเกอพยักหน้า: “การเปิดใช้งานระยะไกลไม่ได้แน่นอน แค่ถ้าหากเธอมอบหมายให้ผู้อาวุโสทั้งสามลงสนาม แล้วก็นำวิธีการเปิดใช้งานค่ายกลบอกแก่ผู้อาวุโสทั้งสาม ถ้าอย่างนั้นเกรงว่าดิฉันก็จะกลายเป็นสุดยอดระเบิดที่ไม่มีความเสถียรลูกหนึ่งที่อยู่ข้างกายคุณ......”
เย่เฉินขมวดหว่างคิ้ว ถามเธอ: “คุณคิดว่ามีความเป็นไปได้ขนาดไหนที่อู๋เฟยเยี่ยนจะมอบหมายให้ผู้อาวุโสทั้งสามมา?”
หยุนหรูเกอครุ่นคิด กล่าวอย่างมั่นใจ: “จากความเข้าใจของฉันที่มีต่อเธอ ร้อยเปอร์เซ็นต์!”
“จริงเหรอ?”เย่เฉินหรี่ตา เอ่ยปากถาม: “ตามที่คุณพูดมา ผู้อาวุโสทั้งสามท่านนี้เก็บตัวถือศีลมาตลอด อีกสิบยี่สิบปีก็จะสามารถเปิดจุดหนีว๋านได้ ถ้าหากให้พวกเขาออกจากการถือศีลตอนนี้ จะต้องเป็นการขัดจังหวะการฝึกฝนของพวกเขาอย่างแน่นอน ถ้าหากหลังจากเกิดเรื่องค่อยให้พวกเขาเก็บตัวถือศีลต่อไป เกรงว่าจะเป็นการทำให้เสียเวลามากเป็นพิเศษ ความสูญเสียที่ไร้รูปร่างมากขนาดนี้ เธอจะตัดใจลงงั้นเหรอ?”
สีหน้าของเย่เฉินกับหลินหว่านเอ๋อร์ เปลี่ยนไปทันที
ตามคำบอกเล่าของหยุนหรูเกอ กำลังของผู้อาวุโสทั้งสาม จะต้องมากเกินกว่าท่านเอิร์ลทั้งสี่มากแน่นอน เลือกออกมาแค่คนเดียว เกรงว่าก็ยากที่จะรับมือยิ่ง แต่สามคนนี้ถ้าหากลงมือพร้อมกัน กำลังจะต้องประมาณการไม่ได้
เย่เฉินเองก็รู้ดีว่า ตนเองสามารถเอาชนะท่านเอิร์ลฉางเซิ่งได้ แต่ไม่สามารถเอาชนะผู้อาวุโสที่มีประสบการณ์ฝึกฝนมากกว่าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งร้อยกว่าปีได้ ยิ่งไม่จ้องพูดถึงผู้อาวุโสทั้งสาม

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...