เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 568

บทที่ 568

เย่เฉินมองไปที่เขา ยิ้มอย่างดูถูก ทันใดนั้นเขาก็หยิบกล่องไม้เล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

เย่เฉินซื้อกล่องเล็ก ๆ นี้ที่แผงขายของข้างทาง ซื้อห้าหยวน ซื้อมันก็เพื่อ ยาอายุวัฒนะเป็นยา ไม่เหมาะที่จะเอาไว้ในกระเป๋าเสื้อ หรือว่าใช้กระดาษทิชชูห่อ

อู๋ซินมองไปที่กล่องไม้ขนาดเล็กนี้ เขากล่าวทันทีด้วยความดูถูก： “ไอ้หยา เห้ย นี่มันของเล่นอะไร?ของข้างทางสิบหยวนเหรอ?

เย่เฉินยิ้มพูดว่า： คุณทายถูกแค่ครึ่งเดียว ได้ซื้อมาจากข้างทางจริง แต่ว่าไม่ได้ใช้เงินสิบหยวนซื้อมา ใช้เพียงแค่ห้าหยวนเท่านั้น”

ทุกคนตกตะลึงกับคำพูดของเย่เฉิน!

เย่เฉินไม่ได้จริงจังกับคุณท่านซ่งเกินไปไหม?

วันเกิดครบรอบ 80 ปีของคุณท่านซ่ง คิดไม่ถึงว่าเขาจะให้แค่กล่องไม้ราคาห้าหยวน?

แม้ว่าจะมีบางอย่างอยู่ในกล่องไม้นี้ก็ตาม สิ่งนั้นคงไม่ได้มีค่าอะไร?

ของที่มีค่าจริง ก็คงไม่ใช้กล่องพังๆแบบนี้ใส่หรอก

ดังนั้น หลายคนรอบข้างโห่ออกมาชั่วครู่

ก็แม้แต่ซ่งหรงวี่ ก็ยังใช้มือกุมปาก ส่งเสียงออกมาเบาๆ “เชอะ”

อู๋ซินถึงกับจับข้อผิดพลาดของเย่เฉิน พูดอย่างขุ่นเคือง： “เย่เฉิน ในสายตาของคุณไม่มีคุณปู่ซ่ง?！ให้ของเล่นขยะนี่ คุณมาที่นี่โดยเจตนาเพื่อค้นหาความแตกต่างใช่ไหม?”

เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา แต่เปิดกล่องไม้เล็ก ๆ เผยให้เห็นเม็ดยาอายุวัฒนะสีดำกลมอยู่ข้างใน พูดกับคุณท่านซ่งว่า： “คุณซ่ง นี่คือของขวัญที่ฉันเตรียมให้คุณ！ได้ยาอายุวัฒนะ มาโดยบังเอิญ หวังว่าคุณจะชอบ”

เหตุผลที่บอกว่าตัวเองได้มันมาโดยบังเอิญ ส่วนใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น

เมื่อคุณท่านซ่งเห็นแบบนี้ ก็ตื่นเต้นไปทั้งตัว!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน