ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 568
บทที่ 568
เย่เฉินมองไปที่เขา ยิ้มอย่างดูถูก ทันใดนั้นเขาก็หยิบกล่องไม้เล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
เย่เฉินซื้อกล่องเล็ก ๆ นี้ที่แผงขายของข้างทาง ซื้อห้าหยวน ซื้อมันก็เพื่อ ยาอายุวัฒนะเป็นยา ไม่เหมาะที่จะเอาไว้ในกระเป๋าเสื้อ หรือว่าใช้กระดาษทิชชูห่อ
อู๋ซินมองไปที่กล่องไม้ขนาดเล็กนี้ เขากล่าวทันทีด้วยความดูถูก： “ไอ้หยา เห้ย นี่มันของเล่นอะไร?ของข้างทางสิบหยวนเหรอ?
เย่เฉินยิ้มพูดว่า： คุณทายถูกแค่ครึ่งเดียว ได้ซื้อมาจากข้างทางจริง แต่ว่าไม่ได้ใช้เงินสิบหยวนซื้อมา ใช้เพียงแค่ห้าหยวนเท่านั้น”
ทุกคนตกตะลึงกับคำพูดของเย่เฉิน!
เย่เฉินไม่ได้จริงจังกับคุณท่านซ่งเกินไปไหม?
วันเกิดครบรอบ 80 ปีของคุณท่านซ่ง คิดไม่ถึงว่าเขาจะให้แค่กล่องไม้ราคาห้าหยวน?
แม้ว่าจะมีบางอย่างอยู่ในกล่องไม้นี้ก็ตาม สิ่งนั้นคงไม่ได้มีค่าอะไร?
ของที่มีค่าจริง ก็คงไม่ใช้กล่องพังๆแบบนี้ใส่หรอก
ดังนั้น หลายคนรอบข้างโห่ออกมาชั่วครู่
ก็แม้แต่ซ่งหรงวี่ ก็ยังใช้มือกุมปาก ส่งเสียงออกมาเบาๆ “เชอะ”
อู๋ซินถึงกับจับข้อผิดพลาดของเย่เฉิน พูดอย่างขุ่นเคือง： “เย่เฉิน ในสายตาของคุณไม่มีคุณปู่ซ่ง?！ให้ของเล่นขยะนี่ คุณมาที่นี่โดยเจตนาเพื่อค้นหาความแตกต่างใช่ไหม?”
เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา แต่เปิดกล่องไม้เล็ก ๆ เผยให้เห็นเม็ดยาอายุวัฒนะสีดำกลมอยู่ข้างใน พูดกับคุณท่านซ่งว่า： “คุณซ่ง นี่คือของขวัญที่ฉันเตรียมให้คุณ！ได้ยาอายุวัฒนะ มาโดยบังเอิญ หวังว่าคุณจะชอบ”
เหตุผลที่บอกว่าตัวเองได้มันมาโดยบังเอิญ ส่วนใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น
เมื่อคุณท่านซ่งเห็นแบบนี้ ก็ตื่นเต้นไปทั้งตัว!
เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา เพียงแค่อธิบายกับคุณท่านเย่เฉิน： “ท่านซ่ง ยาอายุวัฒนะนี้ มีชีวิตยืนยาว ปรับปรุงสมรรถภาพทางกายหลังจากรับประทานแล้วคนสามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างน้อยสิบปีชีวิต จะขยายไปอย่างน้อยสิบปี”
ได้ยินคำนี้ อู๋ซินอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวและเยาะเย้ย： “เย่เฉิน คุณคิดว่าคุณปู่ซ่งมีสติปัญญาเหมือนคนทั่วไป ที่จะถูกคนหลอกลวงอย่างคุณหลอกได้เหรอ? ยาเสริมพลังที่มีฤทธิ์รุนแรงสามารถทำให้คุณอายุน้อยลงได้ถึง 10 ปี คุณกำลังทำเรื่องตลกระดับนานาชาติอะไรที่นี่? คน เยอะมากขนาดนี้ เห็นเป็นคนโง่หรือไง?”
แขกส่วนใหญ่ที่ไม่รู้จักเย่เฉินก็พยักหน้าทีละคน
อายุน้อยลงกว่าสิบปี? เอาอะไรมาพูด ใครจะเชื่อล่ะ?
แต่ว่า ใครก็คิดไม่ถึงว่า คุณท่านซ่งเดินมาหาเย่เฉินด้วยอาการตัวสั่น เสียงที่คุกเข่าบนพื้นดังตึ้ง！
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เห็นฉากนี้ เหมือนถูกฟ้าผ่าทันที เกิดความโกลาหลขึ้นในห้องโถง!
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...