ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5703

เมื่อคิดถึงตรงนี้ อู๋เทียนหลินก็ก้มหน้าครุ่นคิดอยู่นาน จากนั้นมองอู๋เฟยเยี่ยน แล้วถาม : “ผู้มีพระคุณครับ กระผมคิดว่า ยังมีความเป็นไปได้อีกแบบหนึ่งอยู่หรือเปล่า ?”

อู๋เฟยเยี่ยนเอ่ยปากบอก : “นายว่ามา !”

อู๋เทียนหลินรีบพูด : “ผู้มีพระคุณครับ กระผมคิดว่าอีกฝ่ายอาจจะไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับอาจารย์คุณจริงหรอกครับ และมีความเป็นไปได้ว่าเขาแค่บังเอิญได้ภาพนั้น และบังเอิญรู้ข้อมูลตัวตนของคุณจากที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งหรือไม่ก็หลินหว่านเอ๋อร์ รู้ว่าคุณเป็นลูกศิษย์ของเมิ่งฉางเชิง เลยจงใจใช้ภาพนี้มาขู่คุณ ! คุณคิดดู หากว่าอีกฝ่ายมีกำลังเหนือเมฆจริง ทำไมเขาต้องเอาภาพนี้ออกมา ? มิสู้นั่งรอคอยให้ลาภลอยมาหาที่เมืองจินหลิงเลยจะแน่นอนกว่า”

อู๋เฟยเยี่ยนถามพลางขมวดคิ้ว : “ความหมายของนาย อีกฝ่ายทำแบบนี้ เป็นเพียงการสร้างสถานการณ์ขู่ขวัญตบตา กำลังใช้ “กลยุทธ์เมืองว่าง” กับฉันอยู่ ?”

“ใช่ครับ !” อู๋เทียนหลินพูดโดยไม่ต้องคิดเลย : “กระผมคิดว่า นี่ไม่ใช่ว่าไม่ได้เป็นความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง”

อู๋เฟยเยี่ยนพยักหน้า แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา : “เรื่องนี้ที่นายว่ามา ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยสงสัย แต่ว่าฉันจนปัญญาที่จะยืนยันข้อนี้ หากว่าอยากยืนยันจริง ก็ให้ผู้อาวุโสทั้งสามไป แต่หากว่าผู้อาวุโสทั้งสามประสบเหตุร้ายที่เมืองจินหลิงเข้า ถึงเวลานั้นองค์กรพั่วชิงไม่เพียงแต่เสียหายอย่างยับเยิน ถึงขนาดที่ยังมีความเป็นไปได้ว่ายั่วอีกฝ่ายให้โมโหเข้า”

อู๋เทียนหลินลองคิดดู แล้วเอ่ยปากถาม : “ผู้มีพระคุณ ส่งผู้อาวุโสท่านหนึ่งไปสืบสภาพความเป็นจริงภายในที่เมืองจินหลิงก่อนได้หรือเปล่าครับ ?”

“ท่านหนึ่ง ?” อู๋เฟยเยี่ยนพูดพร้อมกับส่ายหน้า : ‘แม้ว่าฉันไม่รู้ว่าคนนั้นมีกำลังแข็งแกร่งแค่ไหน แต่การระเบิดตัวเองของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งก็ต่อเมื่อไม่สามารถฆ่าเขาได้ ก็พิสูจน์กำลังของเขาแล้วว่า อยู่เหนือใครคนใดคนหนึ่งของผู้อาวุโสทั้งสามอย่างแน่นอน ส่งผู้อาวุโสท่านหนึ่งไป ไม่มีความแตกต่างอะไรกับการส่งไปตาย หากว่าอีกฝ่ายกำลังแข็งแกร่งกว่าฉัน งั้นส่งไปสามคน ผลลัพธ์ก็เหมือนกันอยู่ดี”

ว่าแล้ว อู๋เฟยเยี่ยนก็พูดอีก : “อีกอย่างนายเคยคิดบ้างไหม อีกฝ่ายอาจจะไม่ได้ใช้ภาพเหมือนของอาจารย์มาขู่ฉัน อาจจะใช้ภาพเหมือนของอาจารย์ฉันมายั่วให้ฉันโมโห หากว่านี่ไม่ได้เป็นกลยุทธ์เมืองว่าง แต่เป็นวิธีการยั่วยุให้ลงมือ งั้นเป้าหมายสุดท้ายของเขา เกรงว่าอยากจะล่อฉันออกมา !”

อู๋เทียนหลินพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง : “คุณพูดได้ถูกต้องครับ……กลยุทธ์เมืองว่างกับวิธีการยั่วยุให้ลงมือ ผิวเผินดูแทบจะเหมือนกันเปี๊ยบเลย แต่ผลลัพธ์ที่อาจจะก่อให้เกิดนั้นกลับเป็นช่วงเวลาสำคัญที่เกี่ยวข้องความเป็นความตาย อยู่ทั่วทุกหนแห่งเลย……อีกฝ่ายได้ประมือกับเราอย่างลับ ๆ อยู่หลายครั้งแล้ว ได้เปรียบอยู่ทุกครั้ง ตอนนี้มีความเป็นไปได้มากที่อยากบีบให้คุณปรากฏตัว……”

อู๋เฟยเยี่ยนพยักหน้า แล้วเอ่ยปากบอก : “แถมคนนี้มีจุดหนึ่งที่เหมือนกับฉันมาก”

อู๋เทียนหลินรีบถาม : “ผู้มีพระคุณ คุณพูดถึงจุดไหนครับ ?”