ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5713

เย่เฉินโบกไม้โบกมือ กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “คุณตา ท่านพูดแบบนี้ก็จะดูเป็นคนนอกเกินไปหน่อยแล้วครับ”

นายหญิงใหญ่ที่อยู่ด้านข้างรีบกล่าว: “ฉี่ซาน เฉินเอ๋อเพิ่มมาถึง เรื่องพวกนี้เอาไว้เราค่อยคุยกันตอนหลัง!”

พูดไป ก็ไม่รอให้คุณท่านใหญ่พูด ก็รีบถามเขา: “เฉินเอ๋อ ในเมื่อหลานรู้จักกับหนานหนานมาตั้งนานแล้ว ทำไมไม่พาเธอมาด้วย? ยายชอบเธอมาจริงๆ!”

เย่เฉินกล่าว: “หนานหนานยังทัวร์คอนเสิร์ตอยู่ที่สหรัฐอเมริกา อีกไม่กี่วันก็น่าจะกลับมาแล้ว ถึงเวลานั้นผมค่อยพาเธอมาพบท่านกับคุณตา”

นายหญิงใหญ่รีบพยักหน้าซ้ำ: “ดีเลย! ดี! ดีเหลือเกิน! เฉินเอ๋อ หนานหนานแม่หนูคนนี้ เป็นเด็กสาวที่ดีเพียงคนเดียวที่ยายเห็นในชีวิตจริงๆ เธอยังเป็นคู่หมั้นที่แม่ของหลานหมั้นไว้ให้มาตั้งนานหลายปีแล้ว ยังไงหลานกับหนานหนานก็รีบแต่งงานกันเร็ววัน สำหรับหลานแล้วคือคู่แท้ที่ครองรักกันตลอดไป สำหรับพวกเราแล้ว เป็นประจักษ์พยานว่าเป็นคู่ที่สวรรค์ส่งมาให้เป็นคู่กัน นอกจากนี้แล้ว วิญญาณของพ่อแม่หลานที่อยู่บนสวรรค์ จะต้องชื่นชมเป็นอย่างยิ่งเช่นกัน!”

เย่เฉินกล่าว: “คุณยาย ผมแต่งงานแล้วครับ”

“หา?”นายหญิงใหญ่เอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ: “แต่งงานแล้ว? กับใคร?”

เย่เฉินกล่าว: “ลูกสาวของตระกูลเซียวเมืองจินหลิง เซียวชูหรัน”

นายหญิงใหญ่ยิ่งประหลาดใจ

เธอเป็นนายหญิงของวงศ์ตระกูลชาวจีนอันดับหนึ่งของโลก ระดับสูงมากจนไม่มีตระกูลใดในประเทศไล่ตามได้ทัน เคยได้ยินใครพูดว่าตระกูลเซียวของเมืองจินหลิงอะไรที่ไหน

ดังนั้น นายหญิงใหญ่จึงถามเธอ: “เฉินเอ๋อ หลานแต่งงานเป็นเรื่องตั้งแต่ตอนไหน?”

“สี่ปีก่อนครับ”เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจัง: “ก็ตอนที่ผมยังไม่มีอะไร ไม่มีประโยชน์”

นายหญิงใหญ่มีความเสียใจเล็กน้อย แต่เห็นน้ำเสียงที่หนักแน่นตอนพูดของเย่เฉิน ก็รู้ว่าเขาค่อนข้างพึงพอใจกับภรรยาของตนเองมาก ดังนั้นจึงรีบถาม: “เฉินเอ๋อ ภรรยาของหลานอยู่ที่ไหน? ทำไมไม่พาให้ยายได้เจอหน้าสักหน่อย?”

เย่เฉินกล่าว: “หลายวันก่อนได้ทราบทุกท่านมาที่เมืองจินหลิง ผมมีลางสังหรณ์ว่าอาจจะมีอันตราย จึงส่งเธอไปที่สหรัฐอเมริกา”

นายหญิงใหญ่พยักหน้า กล่าวด้วยรอยยิ้มบาง: “ไม่ต้องรีบร้อน รอเธอกลับมาค่อยเจอก็ไม่สาย!”

เย่เฉินส่ายหน้ากล่าว: “คุณยายครับ ต่อให้เธอกลับมาแล้ว ผมจะไม่พาเธอมาเจอท่านกับคุณตาครับ”

นายหญิงใหญ่ถามอย่างไม่เข้าใจ: “ทำไมละเฉินเอ๋อ? ในใจของหลานยังตำหนิคุณตาของหลานอยู่ใช่ไหม?”

เย่เฉินส่ายหน้าเล็กน้อย เอ่ยปากกล่าว: “คุณยาย ภรรยาของผมเธอ......ยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของผม”

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเบิกตาโต

ใครก็คิดไม่ถึงว่า ภรรยาของเย่เฉินที่แต่งงานกันมาสี่ปี จะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาอย่างไม่คาดคิด