ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5714

ตระกูลอานรู้ว่า“ผู้มีพระคุณ”ของตนเอง กับ“ผู้มีพระคุณ”ตระกูลเฟ่ยเป็นคนเดียวกันตั้งนานแล้ว

เพียงแต่ ตอนที่อานโฉงชิวรู้ บุคคลใหญ่โตที่มีวิธีการที่เหนือคนทั่วไปที่อยู่เบื้องหลังคนนั้น คาดไม่ถึงว่าจะเป็นหลานชายที่หายตัวไปยี่สิบปีของตน เขายังรู้สึกว่าน่าเหลือเชื่ออยู่หน่อยๆ

เย่เฉินในเวลานี้ก็ไม่ปิดบังเช่นกัน กล่าวเรียบ ๆ: “ในวันงานประมูลยาอายุวัฒนะ คุณท่านเฟ่ยมีความตั้งใจที่จะซื้อยาอายุวัฒนะเม็ดหนึ่ง ผลสุดท้ายคิดไม่ถึงว่ากลับถูกฉวยโอกาสแย่งสิทธิ์ไป ผมกับคุณหนูเฟ่ยอย่างน้อยก็มีความสนิทสนมกันอยู่บ้าง ดังนั้นจึงช่วยพวกเขาสองคนปู่หลานสักครั้ง”

อานโฉงชิวพยักหน้าเบา ๆ กล่าวอย่างทอดถอนใจ: “คิดไม่ถึงจริง ๆเลย......หลานชายคนโตของน้าคนนี้ จะมีความสามารถเหนือเมฆขนาดนี้ คนที่มีความทะเยอทะยานมักจะทำเรื่องใหญ่สำเร็จจริงๆ!”

หลี่ญ่าหลินที่ไม่ได้พูดจามาโดยตลอดเวลานี้เอ่ยปากกล่าว: “โฉงชิว คุณอย่าลืม แม้แต่ชีวิตของฉัน ก็เป็นคุณเย่อที่ช่วยเอาไว้”

“ใช่ใช่ใช่”อานโฉงชิวได้สติกลับคืนมา เอ่ยปากกล่าว: “ช่างวิเศษจริง ๆ! ก่อนหน้านี้ได้ยินพี่เขยน้าพูดเรื่องแปลกประหลาดพวกนี้ขึ้นมายังมีความรู้สึกเหยียดหยามอยู่หน่อยๆ คิดอยู่เสมอว่าเขาเป็นปัญญาชนดีดีคนหนึ่ง คนหนุ่มที่มีความสามารถโดดเด่นด้านการเงินดีดีคนหนึ่ง ว่างจนต้องไปศึกษาเกี่ยวกับการฝึกฝน การสืบทอด ดวงชะตาเกิดทุกวันเรียกว่าไม่เอาถ่านจริงๆเลย ตอนนี้ดูเหมือนว่า ที่แท้เขาได้สืบรู้ความเร้นลับในนั้นตั้งแต่แรกแล้ว มิน่าถึงได้มุ่งมั่นขนาดนั้น......”

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถาม: “น้าชายใหญ่ น้าพูดว่าพ่อผมศึกษาการฝึกฝนสืบทอดกับดวงชะตาเกิดมาโดยตลอด”

“ใช่!”อานโฉงชิวพยักหน้า กล่าว: “ตอนนั้นตอนที่พ่อกับแม่ของหลานอยู่ที่สหรัฐอเมริกา ก็เริ่มศึกษาเรื่องเหนือจินตนาการพวกนี้ ตอนนั้นน้ายังไม่เชื่อ คิดอยู่เสมอว่าสิ่งที่ทั้งสองคนศึกษาไม่แตกต่างกับกำลังภายในตอนนั้น”