ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5720

ว่าแล้ว เย่เฉินก็พูดอีกว่า : “ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมคิดว่าที่พ่อแม่ผมไปเมืองจินหลิงในตอนนั้น ก็เป็นเพราะทะเลาะกับคุณปู่รวมทั้งตระกูลเย่ บีบให้ไม่มีทางเลือก จึงจะไปตั้งถิ่นฐานที่เมืองจินหลิง ดังนั้นในความเข้าใจตลอดเวลาที่ผ่านมาของผม ผมก็คิดว่าคุณปู่กับคนตระกูลเย่ ต่างไล่พ่อแม่ผมออกจากตระกูล จึงจะทำให้พวกเขาถูกฆ่าในต่อมา พวกเขาเป็นฆาตกรที่ฆ่าพ่อแม่ผมทางอ้อม ดังนั้นในเวลาที่นานพอสมควร ผมเลยอาฆาตครอบครัวของคุณปู่เป็นอย่างมาก”

คราวนี้หลี่ญ่าหลินเอ่ยปากบอก : “ลุงอาน ป้าอานครับ ตอนนั้นสองสามีภรรยาเฉิงซี จะต้องเตรียมพร้อมให้เฉินเอ๋อเรียบร้อยแล้วเป็นแน่ครับ และเหลือทองถอยให้เขาแล้ว ไม่อย่างนั้นละก็ เฉินเอ๋อไม่มีทางถูกลูกน้องของฉางอิงเคลื่อนย้ายความปลอดภัยในวันนั้นที่พวกเขาเกิดเรื่อง แถมฉางอิงจัดการให้คนพาเฉินเอ๋อไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และเปลี่ยนคนที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทั้งหมดเป็นลูกน้องของตัวเองไว้ล่วงหน้า อุบายนี้หลักแหลมสุด ๆ ไปเลย และหลอกคนที่วางแผนที่จะค้นหาเฉินเอ๋อให้ผ่านไปได้ด้วย นี่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเขาได้วางแผนทุกอย่างไว้เรียบร้อยตั้งนานแล้ว”

ว่าแล้ว หลี่ญ่าหลินก็พูดเอาจริงเอาจัง : “ดังนั้น กลับไปที่คำถามนั้นที่โยวโยวพูดไปเมื่อครู่ ผมคิดว่าเฉิงซีกับฉางอิงพาเฉินเอ๋อไปที่เมืองจินหลิง ไม่เพียงแต่มีการเตรียมการของพวกเขาเอง ยังมีความลับที่น้อยคนที่จะรู้ของพวกเขาเองด้วย”

อานฉี่ซานพูดพึมพำ : “ฉันยังคิดไม่ออกอยู่หน่อย……ต่อให้พวกเขาเตรียมการทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว แต่จุดประสงค์ที่ทำขนาดนี้คืออะไรล่ะ ?”

“ต่อให้เตรียมการดีแค่ไหนก็มีความเสี่ยงจากความประมาทได้อยู่ดี และเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ หากว่าเกิดความประมาทเข้า งั้นก็เป็นเรื่องใหญ่ที่เกี่ยวพันกับชีวิตคน ต่อให้อยากแก้ไข ก็ไม่มีโอกาสอีกแน่นอน”

“มิหนำซ้ำ เป้าหมายที่เสี่ยงอันตรายนี้ไม่ใช่ใครอื่น เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา !”

“ตามความคิดของคนปกติ หากว่าเหตุการณ์หนึ่งมีความเป็นไปได้ที่จะก่อให้ถึงแก่ความตาย ไม่มีใครยอมให้ลูกของตัวเองรับความเสี่ยงพวกนี้หรอก แต่เขากับเฉิงซีดันต้องการให้เฉินเอ๋อไปเสี่ยงอันตรายนี้ นี่เป็นการไม่มีความรับผิดชอบไปหน่อยหรือเปล่า ?”