ตอน บทที่ 5728 เอ่ยถามความคิดเห็น (1) จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 5728 เอ่ยถามความคิดเห็น (1) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เย่เฉินรู้ว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับการประกาศอำนาจ
การที่เครื่องบินของผู้อาวุโสทั้งสามแห่งองค์กรพั่วชิงหันกลับตอนบินอยู่เหนือมหาสมุทรนั้นพิสูจน์ให้เห็นว่า อู๋เฟยเยี่ยนกลัวเขา
ในเมื่อพวกเขากลัว ก็ควรใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์
ตระกูลอานจะไม่เดินทางออกจากจินหลิงในตอนนี้ และในตระกูลอานคงมีสายลับขององค์กรพั่วชิงอยู่อีก การใช้โอกาสนี้ประกาศคำพูดออกมา ยังเขียนเสือให้วัวกลัวได้อีกด้วย”
ปัจจุบันตระกูลอานมีความไว้วางใจในตัวเย่เฉินมาก ในเมื่อเย่เฉินพูดแบบนี้ ทุกคนจึงไม่มีความคิดเห็นใด พวกเขาตั้งใจดำเนินการตามแผนของเย่เฉิน
ส่วนเรื่องสามีของอานโยวโยว เย่เฉินไม่ได้รีบร้อนจะทดสอบว่าเขาผิดปกติหรือไม่ ตามความคิดของเขา ตราบใดที่ตระกูลอานยังคงแข็งแกร่งไม่ให้ข้อมูลเล็ดลอดออกไปไหน ไม่ให้โอกาสคนอื่นมาล้วงความลับของตระกูลได้ แค่นี้สถานการณ์ก็จะมั่นคง
ส่วนอู๋เฟยเยี่ยน ในเมื่อเธอรับรู้ถึงสัญญาณของการคุกคาม เธอน่าจะไม่ทำอะไรกับตระกูลอานอีก ดังนั้นสามารถวางใจได้ระดับหนึ่ง
ที่โต๊ะอาหาร เย่เฉิน คุณตา อาอีกสามคนและหลี่ญ่าหลินชนแก้วดื่มกันอย่างมีความสุข
ส่วนคุณยายและน้าเล็กก็ดื่มไวน์ไปสองสามแก้วร่วมกับทุกคน บรรยากาศในครอบครัวดูมีชีวิตชีวามากขึ้นเรื่อย ๆ
คุณยายอดไม่ได้ที่จะพึมพำว่า "เฉินเอ๋อ หลานบอกว่าแต่งงานมาสี่ปีแล้วเหรอ เมื่อไหร่ยายจะได้เห็นเหลนกับหลานสะใภ้สักที"
เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า "คุณยายครับ ถ้าองค์กรพั่วชิงยังไม่ถูกลบล้าง ผมก็ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของผมต่อสาธารณะได้ ดังนั้นเรื่องนี้คงต้องรออีกสักพัก......”
คุณยายพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วถามอีกครั้ง “ว่าแต่จะทำอย่างไรกับหนานหนาน ยายว่าเธอเป็นผู้หญิงหายากหนึ่งในล้านจริง ๆ เธอรอหลานมาหลายปีแล้ว ถ้าปล่อยให้เธอรอต่อไปอีก ไม่รู้ว่าเธอจะเศร้าใจแค่ไหน......”
คุณยายรีบถามเขาว่า "เฉินเอ๋อจะไปแล้วเหรอ?"
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า "พอดีผมนัดกับเพื่อนเอาไว้ นี่ก็ดึกแล้ว คงอยู่ต่อไม่ได้แล้วครับ”
คุณตาดูเสียดายเล็กน้อย แต่เขายังคงพูดกับเย่เฉินว่า "เฉินเอ๋อไปทำธุระซะเถอะ ตา ยาย ป้าและอา ๆ ไม่ได้ไปไหน ช่วงนี้คงไม่ได้ไปไหน อยู่ในจินหลิงนี่ละ ถ้ามีเวลาก็มานั่งเล่นได้”
"ครับคุณตา" เย่เฉินตอบรับคำ จากนั้นดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างได้ เขาพูดว่า "อ้อคุณตาครับ ไม่จำเป็นก็อย่าไปที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่วในตอนนี้เลย อาศัยอยู่ที่นี่ไปก่อน คนของผมเฝ้าดูที่นี่อยู่ คงจะปลอดภัยและสะดวกกว่า”
คุณตาพยักหน้าและพูดโดยไม่ลังเลว่า "เฉินเอ๋อไม่ต้องกังวล จากนี้ไปเราจะทำตามที่หลานบอกทุกอย่าง!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...