ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5737

พูดจบ จึงนำมีดแซะชายื่นไปให้ชิวอิงซาน

ชิวอิงซานรับมีดแซะชามา รีบกล่าวขอบคุณ จะนำโอสถแบ่งออก ณ ตอนนั้น

ตอนนี้เย่เฉินเอ่ยปากกล่าว: “ท่านชิวไม่จำเป็นต้องลำบากครับ”

ชิวอิงซานตกตะลึงไปเล็กน้อย หันไปมองเย่เฉินโดยไม่ตั้งใจ

เย่เฉินในเวลานี้นำยาอายุวัฒนะอีกเม็ดหนึ่งออกมา ยื่นให้แก่ชิวอิงซาน เอ่ยปากกล่าว: “เม็ดนี้ ขอมอบให้ฮูหยินของท่าน รบกวนท่านช่วยส่งมอบแทนผมด้วยครับ”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกไป ไม่เพียงแค่ชิวอิงซานตกตะลึงอ้าปากค้าง แม้แต่หลินหว่านเอ๋อร์ก็ตะลึงงันไปเช่นกัน

เธอคิดไม่ถึงเลยว่า เย่เฉินยังจะนำยาอายุวัฒนะที่มีมูลค่ามหาศาลเม็ดหนึ่งออกมาอีก มอบให้แก่คนที่ไม่เคยพบหน้ามาก่อน ภรรยาของชิวอิงซาน

เย่เฉินมาที่โฮมสเตย์จื่อจินหลายครั้ง ภรรยาของชิวอิงซานล้วนเป็นฝ่ายหลีกเลี่ยงความสงสัยไปพร้อมกับคนอื่น ยังไม่เคยพบหน้ากับเย่เฉิน

และนี่ก็เป็นครั้งแรกของเย่เฉินที่นำยาอายุวัฒนะมอบให้แก่คนแปลกหน้าที่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน

ที่เขาทำแบบนี้ ทั้งหมดทั้งมวลก็เป็นเพราะขอบคุณที่หลินหว่านเอ๋อร์ที่ช่วยชีวิตตนเองไว้

ผู้อาวุโสตรงหน้าทั้งสามท่านนี้ ล้วนเป็นเด็กกำพร้าที่หลินหว่านเอ๋อร์เลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ส่วนภรรยาของชิวอิงซาน คิดไปก็งคงจะเป็นคนที่หลินหว่านเอ๋อร์ค่อนข้างไว้เนื้อเชื่อใจ เย่เฉินคิดเสมอว่า หลินหว่านเอ๋อร์ให้แหวนมหัศจรรย์วงหนึ่งกับตน ช่วยชีวิตของตนเอาไว้ บุญคุณครั้งนี้มากมายถึงขนาดที่ว่าตนไม่รู้ว่าควรจะตอบแทนอย่างไร ดังนั้น เขาจึงใจกว้างกับคนข้างกายของหลินหว่านเอ๋อร์ เป็นอย่างมาก

ในมุมมองของเย่เฉิน บุญคุณแม้เพียงน้ำหยด ก็ควรตอบแทนให้ได้ดั่งสายธาร ในมุมมองที่หลินหว่านเอ๋อร์มีบุญคุณกับตน ไม่ต้องพูดถึงว่าเป็นยาอายุวัฒนะไม่กี่เม็ด แม้จะให้ตนหลอมยาอายุวัฒนะให้พวกเขาสักเตาหนึ่งโดยเฉพาะก็ไม่เป็นไร

และชิวอิงซานในเวลานี้ ถึงแม้ภายในใจจะตื่นตะลึงทั้งตื่นเต้นดีใจ แต่กลับไม่กล้าลงมือหยิบโอสถโดยพลการ ดังนั้นทำได้แค่เพียงมองไปทางหลินหว่านเอ๋อร์ รอให้เธอพยักหน้าอนุญาตเสียก่อน

ถึงแม้ว่าชิวอิงซานจะไม่รู้ว่าทำไมเย่เฉินจะต้องดีกับพวกเขาสามคน แม้กระทั่งภรรยาของตนขนาดนี้ แต่ว่าภายในใจของเขาแน่ใจข้อหนึ่ง ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่เพราะพวกเขาอย่างแน่นอน จะต้องเป็นเพราะคุณหนูของตนอย่างแน่นอน