ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 574
บทที่ 574
เธอมองไปที่เย่เฉินอย่างซาบซึ้ง ความรู้สึกที่มีต่อเขา ก็ยิ่งระอุขึ้นอีก！
เธอถึงขึ้นกับรู้สึกว่า บุญคุณที่เย่เฉินมีต่อตัวเอง เพียงพอที่จะเอาชีวิตของตัวเองชดใช้คืนแล้ว！
เมื่อซ่งหรงวี่ได้ยินคำพูดนี้ ในใจก็คับแค้นมาก
เขาไม่พอใจ！
เขาไม่พอใจที่เย่เฉินยุ่งเรื่องชาวบ้านเยอะเกินไป！
ไม่พอใจที่เขาต่ออายุคุณท่านซ่ง
และยิ่งไม่พอใจที่เขายกคุณงามความดีให้กับซ่งหวั่นถิง！
แต่ว่า แต่เขาไม่กล้าแสดงความขุ่นเคืองในใจเลยแม้แต่น้อย ทำได้เพียงกระเหี้ยนกระหือรือในใจ
ในเวลานี้ คุณท่านซ่งพยักหน้าอย่างหนัก พูดด้วยความจริงใจ : “ซ่งจี่จะต้องจดจำคำเตือนของอาจารย์เย่ไว้นะ！”
พูดจบ เขาก็เอนตัวลงไป คุกเข่าเคาะหัวคำนับแสดงความเคารพอีก！
คุณท่านซ่งคุกเข่าเคาะหัวคำนับแสดงความเคารพสองครั้ง เย่เฉินมีโอกาสที่จะหยุดเขาไว้ได้ แต่เย่เฉินกลับว่าไม่ทำแบบนี้
เหตุผลง่ายๆในนั้น ก็เพราะเย่เฉินคิดว่า เขาควรคุกเข่าเคาะหัวคำนับแสดงความเคารพ！
ตัวเองมอบการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ให้เขา ทำให้เขามีอายุเพิ่มขึ้นอีกสิบปี การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ อย่าพูดว่าคุกเข่าเคาะหัวคำนับแสดงความเคารพให้กับตัวเองสองครั้งเลย แม้ว่าต่อไปจะคุกเข่าเคาะหัวคำนับแสดงความเคารพวันละสองครั้งกับเขาก็ไม่ใช่เรื่องที่เกินจริงอะไร
คนธรรมดาที่ศรัทธาในเทพเจ้า สามหมอบเก้ากราบต่อหน้าเทพเจ้าทุกวัน เทพเจ้าสามารถเพิ่มอายุขัยให้เขาอีกสิบปีไหม？
ไม่มีทางทำให้ได้！
เทพเจ้าทำไม่ได้ แต่ตัวเองทำได้！
ดังนั้น การที่เขาได้รับการคุกเข่าเคาะหัวสองครั้งเพื่อแสดงความเคารพจากคุณท่านซ่งนั้น เป็นสิ่งที่เห็นสมควรอยู่แล้ว！
เมื่อลูกหลานตระกูลซ่งเห็นเช่นนี้ ต่างก็เดินก้าวขึ้นมาข้างหน้า นำหน้ามาด้วยซ่งเทียนหมิงลูกชายคนโตของคุณท่านซ่ง และตามมาด้วยลูกคนที่สาม คนที่สี่
และตอนนี้ เด็ก ๆ ทุกคนที่ใช้นามสกุลซ่งทั้งหมด คุณท่านซ่งที่อายุแปดสิบปีขึ้นไป หลานอายุน้อยสุดก็ประมาณเจ็ดถึงแปดปี ขอเพียงแค่นามสกุลซ่ง ทั้งหมดล้านแต่คุกเข่า หันหน้าไปทางเย่เฉินด้วยใบหน้าที่เงียบสงบ ก้มหัวแล้วเคาะหัวแสดงความเคารพอย่างจริงใจจนไม่อาจเปรียบได้
ภากฉากนี้ ทำให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึงจนตาค้าง！
นี่ เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในจินหลิงนะ！
ตอนนี้ คนทั้งตระกูล ล้วนแต่คุกเข่าและเคาะหัวแสดงความเคารพให้กับอาจารย์เย่ที่ยังเป็นวัยรุ่น ！
แต่ว่า คนในเหตุการณ์ไม่มีใครรู้สึกเลยว่า การคุกเข่าของคนทั้งตระกูลนี้เป็นความอัปยศ
ในทางกลับกัน ในใจของพวกเขาล้วนแล้วแต่มีความอิจฉา ！ถึงขนาดที่ริษยาอย่างมาก！
ทำไมล่ะ？
ทำไมโอกาสดีๆอย่างนี้ ไม่ตกลงมาที่ตัวเองบ้าง？！
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...