ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 575
บทที่ 575
อู๋ตงไห่เริ่มเกิดความอิจฉาริษยาต่อคุณท่านซ่งอย่างรุนแรงขึ้นแล้ว
ถ้ารู้ว่ายาเม็ดนี้มีความวิเศษมากขนาดนี้ แม้ว่าตัวเองจะต้องฉกชิงต่อสาธารณะ ก็จะแย่งมาอยู่ในมือของตัวเองให้ได้！
เพียงแค่น่าเสียดาย ตัวเองมีตาหามีแววไม่ ไปทำให้เย่เฉินเกิดความขุ่นเคืองแล้ว
ก่อนหน้านี้ ที่ตัวเองอยากจะฆ่าเย่เฉินให้ตาย เพื่อให้ลูกชายของตัวเองตามจีบซ่งหวั่นถิงได้ง่ายขึ้น
แต่ภายหลัง เขาคิดแค่ว่าอยากจะเอายาอายุวัฒนะมาจากมือของเย่เฉิน
ส่วนในอนาคตลูกชายจะแต่งงานกับใคร คำถามนี้เมื่อเผชิญหน้ากับยาอายุวัฒนะ ก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นแล้ว
ดังนั้น เขาใช้โอกาสช่วงที่คนของตระกูลซ่งคุกเข่าลง แยกตัวออกมาจากวิลล่าตระกูลซ่ง เตรียมที่จะพาอู๋ซินที่ใบหน้ามีแต่ความเกลียดแค้นกลับมา
อู๋ซินพูดด้วยความโมโหว่า ： “พ่อ คุณให้ผมกลับไปทำไม？ให้ผมกลับไปขอโทษไอ้เศษสวะนั่นเหรอ？”
“ใช่แล้ว！” อู๋ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงที่รุนแรงว่า : “ขอโทษไปก่อน ถ้าหากว่าขอโทษแล้วยังไม่ได้ผล ก็ค่อยนั่งคุกเข่าขอโทษ！หากว่าคุกเข่าขอโทษแล้วยังไม่ได้ผลอีก ก็เคาะหัวเพื่อเป็นการขอโทษ สรุปแล้ว จะต้องทำให้เขาหายโกรธ！”
“มีสิทธิ์อะไร？！” อู๋ซินระเบิดออกมาทันที！
“ให้ผมเคาะหัวเพื่อเป็นการขอโทษเขาเหรอ？งั้นพ่อฆ่าให้ผมตายเลยยังจะดีซะกว่า！คุณดูไม่ออกเหรอว่าซ่งหวั่นถิงชอบเขา？ถ้าหากยอมรับผิดเคาะหัวเพื่อเป็นการขอโทษเขา งั้นผมก็ไม่มีโอกาสที่จะตามจีบซ่งหวั่นถิงแล้ว！”
อู๋ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา : “ตอนนี้ สิ่งสำคัญไม่ใช่ว่าแกจะได้แต่งงานกับซ่งหวั่นถิงหรือไม่ แต่เป็นฉันที่สามารถเอายาอายุวัฒนะของเย่เฉินมาได้หรือไม่ต่างหาก”
อู๋ซินพูดออกไปว่า : “พ่อ คุณอายุยังน้อย อยากจะได้ของเล่นนั้นไปทำอะไร？”
อู๋ซินรีบเอ่ยถาม : “งั้นหลังจากได้รับเม็ดยาอายุวัฒนะแล้ว ยังจะทำตามแผนหรือเปล่า ฆ่าหงห้า ฆ่าเย่เฉินทิ้งซะ？”
“แน่นอน！” อู๋ตงไห่พูดด้วยสีหน้าที่จมลงว่า : “ไม่เพียงแค่พวกเขา ทุกคนในจิงหลินที่ยืนอยู่ฝั่งเย่เฉิน ฉันจะฆ่าทิ้งทีละคนๆ！รวมถึงซ่งจี่ตาเฒ่าสารเลวนี่！แม้งเอ่ย มิน่าละไอ้ตาเฒ่านี้แม้แต่หน้าของฉันก็ไม่ไว้ ที่แท้ก็เจอของมีค่าที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้บนตัวเย่เฉินนี่เอง！”
อู๋ซินถามด้วยความหยั่งรู้ : “พ่อ คุณจะลงมือจัดการตระกูลซ่ง？”
อู๋ตงไห่พยักหน้า มอบดูรอบๆด้าน จนแน่ใจว่าไม่มีใคร ถึงจะพูดอย่างจริงจัง : “คิดหาวิธีเอายาอายุวัฒนะมาให้ได้ก่อน แล้วค่อยฆ่าหงห้า เย่เฉินทิ้งซะ ถึงตอนนั้น ฉันจะให้หนทางมีชีวิตรอดแก่ตระกูลซ่ง ให้พวกเขาส่งตัวซ่งหวั่นถิงแต่งงานกับแกอย่างเชื่อฟัง ถ้าหากถึงตอนนั้นเขายังมองข้ามความหวังดีอีก ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจก็แล้วกัน！”
พูดจบ อู๋ตงไห่ก็พูดอีกครั้ง : “แต่ว่า ก่อนอื่น แกจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของฉัน ห้ามทำโดยใช้อารมณ์เด็ดขาด！ ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...